Job 15
1 Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
Alors Éliphaz, de Théman, prit la parole, et dit:
2 Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
Le sage répond-il par une science vaine, et remplit-il de vent sa poitrine?
3 Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
Discute-t-il avec des propos qui ne servent de rien, et avec des paroles sans profit?
4 Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
Bien plus, tu abolis la piété, et tu détruis la prière qui s'adresse à Dieu.
5 Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
Ton iniquité inspire ta bouche, et tu as choisi le langage des rusés.
6 Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
Ta bouche te condamne, et non pas moi; et tes lèvres témoignent contre toi.
7 Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
Es-tu le premier-né des hommes, et as-tu été formé avant les montagnes?
8 Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
As-tu entendu ce qui s'est dit dans le conseil de Dieu, et as-tu pris pour toi la sagesse?
9 Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
Que sais-tu que nous ne sachions? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons aussi?
10 Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
Il y a aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, plus riches de jours que ton père.
11 Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
Est-ce donc peu de chose pour toi que les consolations de Dieu et les paroles dites avec douceur?
12 Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
Pourquoi ton cœur s'emporte-t-il? Et pourquoi tes yeux regardent-ils de travers?
13 Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
C'est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que tu fais sortir de ta bouche de tels discours!
14 Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
Qu'est-ce qu'un mortel pour qu'il soit pur, et un fils de femme pour qu'il soit juste?
15 Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
Voici, Dieu ne se fie pas à ses saints, et les cieux ne sont pas purs à ses yeux.
16 Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
Combien plus est abominable et corrompu, l'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!
17 Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
Je t'instruirai, écoute-moi. Je te raconterai ce que j'ai vu,
18 Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
Ce que les sages ont proclamé, ce qu'ils n'ont point caché, l'ayant tenu de leurs pères.
19 Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
A eux seuls ce pays avait été donné, et l'étranger n'avait pas pénétré chez eux:
20 De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
“Toute sa vie, le méchant est tourmenté, et un petit nombre d'années sont réservées au malfaiteur.
21 Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
Des bruits effrayants remplissent ses oreilles; en pleine paix, le destructeur vient sur lui.
22 Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
Il ne croit pas pouvoir sortir des ténèbres, et il se voit épié par l'épée;
23 Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
Il court çà et là, cherchant son pain; il sait que le jour des ténèbres lui est préparé.
24 Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
La détresse et l'angoisse l'épouvantent; elles l'assaillent comme un roi prêt au combat;
25 Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
Parce qu'il a levé la main contre Dieu, et a bravé le Tout-Puissant:
26 Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
Il a couru vers lui, avec audace, sous le dos épais de ses boucliers.
27 Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
L'embonpoint avait couvert son visage, et la graisse s'était accumulée sur ses flancs;
28 Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
C'est pourquoi il habite des villes détruites, des maisons désertes, tout près de n'être plus que des monceaux de pierres.
29 Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
Il ne s'enrichira pas, et sa fortune ne subsistera pas, et ses propriétés ne s'étendront pas sur la terre.
30 Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
Il ne pourra pas sortir des ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il s'en ira par le souffle de la bouche de Dieu.
31 Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
Qu'il ne compte pas sur la vanité qui le séduit; car la vanité sera sa récompense.
32 Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
Avant le temps, il prendra fin, et ses branches ne reverdiront point.
33 Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
On arrachera ses fruits non mûrs, comme à une vigne; on jettera sa fleur, comme celle d'un olivier.
34 Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
Car la famille de l'hypocrite est stérile, et le feu dévore les tentes de l'homme corrompu.
35 Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
Il conçoit le tourment, et il enfante la peine; et son ventre prépare une déception. “
