< Job 15 >

1 Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
Eka Elifaz ja-Teman nopenjo niya,
2 Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
“Bende ngʼama riek nyalo dwoko ji gi paro manono kata pongʼo it ji gi weche ma ok nikare?
3 Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
Bende onyalo mino wach gi weche maonge tiendgi, kata gi mbekni maonge gi konyruok?
4 Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
In to inyoso chuny ji mondo kik giluor Nyasaye kendo imonogi lame.
5 Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
Richo ma isetimo ema omiyo iwuoyo alanda kamano; kendo ilony e wacho miriambo.
6 Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
Wecheni iwuon ema ngʼadoni bura, to ok an, kendo gik ma lewi wacho ema nyiso kiti marach.
7 Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
“Iparo ni in e ngʼat mane okuong nywol e piny? Koso ne intie kapok Nyasaye ochweyo gode?
8 Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
Bende ichiko iti ne rieko mar Nyasaye? Koso iloko rieko giri iwuon?
9 Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
Angʼo mingʼeyo ma wan ok wangʼeyo? Paro matut mage ma in-go, ma wan waongego?
10 Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
Joma yie wigi otwi lwar kod joma hikgi ngʼeny moingo kata mana wuonu gin jokorwa.
11 Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
Hoch ma Nyasaye hoyigo kod weche mosebedo kinyisi gi ngʼwono, donge oromi?
12 Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
Angʼo momiyo iseweyo chunyi oteri mabor, mi ibedo gi wangʼ teko,
13 Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
momiyo koro iwuoyo gi Nyasaye ka in gi mirima kendo iwacho weche machalo kamano gi dhogi?
14 Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
“Dhano to en angʼo madimi obed ngʼama ler, koso dhano ma dhako onywolo, to en angʼo madimi obed ngʼama kare?
15 Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
Ka Nyasaye ok ogeno kata malaika mage, kendo kata mana polo bende ok ler e nyime,
16 Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
to koro ere kaka dodew dhano adhana ma timbene richo kendo okethore, mamodho richo ka pi!
17 Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
“Chikuru itu uwinja mondo olernu tiend wach; we anyisu gik ma aseneno,
18 Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
gik ma joma riek osehulo, ka ok gipando gimoro amora mane giyudo kuom kweregi,
19 Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
ma gin jogo mane omi piny kendgi giwegi kinde mane onge jopinje mamoko mane kadho e diergi.
20 De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
Ngʼat ma timbene richo kendo mathiro ji neno chandruok e kinde duto mag ngimane.
21 Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
Koko mag masiche opongʼo ite kendo jomecho biro monje e kinde moparo ni gik moko dhi maber.
22 Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
Ok onyal tony mowuogi e mudho; nikech okane ne ligangla.
23 Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
Orundore koni gi koni nimar en chiemb achudhe adier; ongʼeyo ni odiechieng mudho ni machiegni.
24 Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
Masiche malich ogoye gi kihondko, gigi duto omake, mana ka ruoth moikore mar dhi e lweny,
25 Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
mano ema notimre ne ngʼat ma kamano nikech othiano ni Nyasaye kendo opiem gi Jehova Nyasaye Maratego,
26 Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
koringo mondo odhi omonje kotingʼo kuot mapek kendo motegno.
27 Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
“Kata obedo ni ngʼatni chwe kendo en jamoko,
28 Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
to obiro dak e mier mokethore, kendo e udi maonge joma odakie, ma gin udi mosemukore molokore gunda.
29 Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
Koro ok obi bedo gi mwandu, kendo gik ma en-go ok bi dongʼ ne nyikwaye.
30 Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
Ok notony e masira, enochal gi yath ma mach owangʼo ite, kendo much Nyasaye biro keyo thiepene mi olal nono.
31 Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
Kik ogalre koketo genone kuom gima onge tich nikech onge ohala mobiro yudo kuom timo kamano.
32 Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
Obiro neno makne kapod ndalone oromo, kendo bedene ok bi siko ka ngʼich.
33 Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
Obiro chalo gi yiend mzabibu motengʼ olembene mapok ochiek piny mana ka yiend zeituni ma maupege two kendo lwar piny.
34 Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
Nikech riwruok mar joma ok lem ok nyal nyago gimoro kendo mach biro wangʼo hembe mag joma ohero asoya mitiek pep.
35 Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
Gin joma kelo chandruok kendo timo timbe maricho; kendo chunygi opongʼ gi miriambo kinde duto.”

< Job 15 >