Job 13
1 Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
Mana, méning közüm bularning hemmisini körüp chiqqan; Méning quliqim bularni anglap chüshen’gen.
2 Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
Silerning bilgenliringlarni menmu bilimen; Méning silerdin qélishquchilikim yoq.
3 Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
Biraq méning arzuyum Hemmige qadir bilen sözlishishtur, Méning Xuda bilen munazire qilghum kélidu.
4 Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
Siler bolsanglar töhmet chaplighuchilar, Hemminglar yaramsiz téwipsiler.
5 Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
Siler peqetla sükütte turghan bolsanglar’idi! Bu siler üchün danaliq bolatti!
6 Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
Méning munaziremge qulaq sélinglar, Lewlirimdiki muhakimilerni anglap béqinglar.
7 Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
Siler Xudaning wakaletchisi süpitide boluwélip biadil söz qilamsiler? Uning üchün hiyle-mikirlik gep qilmaqchimusiler?
8 Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
Uninggha yüz-xatire qilip [xushamet] qilmaqchimusiler?! Uninggha wakaliten dewa sorimaqchimusiler?
9 Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
U ich-baghringlarni axturup chiqsa, siler üchün yaxshi bolattimu? Insan balisini aldighandek uni aldimaqchimusiler?
10 Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
Siler yüz-xatire qilip yoshurunche xushamet qilsanglar, U choqum silerni eyibleydu.
11 Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
Buningdin köre Uning heywisining silerni qorqatqini, Uning wehimisining silerge chüshkini tüzük emesmu?
12 Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
Pend-nesihetinglar peqet külge oxshash sözler, xalas; Siler [ishench baghlighan] istihkaminglar peqet lay istihkamlar, xalas.
13 Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
Méni ixtiyarimgha qoyuwétip zuwan sürmenglar, méni gep qilghili qoyunglar. Béshimgha hernéme kelse kelsun!
14 Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
Qandaqla bolmisun, jénim bilen tewekkul qilimen, Men jénimni alqinimgha élip qoyimen!
15 Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
U jénimni alsimu men yenila Uni kütimen, Uninggha tayinimen; Biraq qandaqla bolmisun men tutqan yollirimni Uning aldida aqlimaqchimen;
16 Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
Bundaq qilishim manga nijatliq bolidu; Chünki iplas bir adem uning aldigha baralmaydu.
17 Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
Sözlirimni diqqet bilen anglanglar, Bayanlirimgha obdan qulaq sélinglar.
18 Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
Mana, men öz dewayimni tertipliq qilip teyyar qildim; Men özümning heqiqeten aqlinidighanliqimni bilimen.
19 Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
Men bilen bes-munazire qilidighan qéni kim barkin? Hazir süküt qilghan bolsam, tiniqtin toxtighan bolattim!
20 Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
[Ah Xuda]! Manga peqet ikki ishnila qilip bergin; Shundaq bolghandila, men özümni Sendin qachurmaymen:
21 Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
— Qolungni mendin yiraq qilghin; — Wehimeng méni qorqatmisun.
22 Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
Andin méni sot qilishqa chaqir, men sanga jawab bérimen; Yaki men Sanga [dewayimdin] söz qilsam, Senmu manga jawab bérisen.
23 Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
Méning qebihliklirim hem gunahlirim zadi qanchilik? Itaetsizlikim hem gunahimni manga körsitip ber!
24 Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
Némishqa didaringni mendin yoshurisen? Némishqa méni Öz düshmining dep bilding?
25 Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
Uyaq-buyaqqa uchuruwétilidighan anchiki bir yopurmaqni wehimige salmaqchimusen? Qurup ketken paxalni qoghlimaqchimusen?
26 Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
Chünki Sen méning üstümdin zeherdek erzlerni yazisen, Sen yashliqimdiki qebihliklirimni manga qayturuwatisen.
27 Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
Men chirip ketken bir nerse, Men peqet küye yégen bir kiyimla bolghinim bilen, Lékin Sen méning putlirimni kishenleysen, Hemme yollirimni közitip yürisen; Tapanlirimgha mangmasliq üchün chek sizip qoyghansen.
