Job 13
1 Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
“Mʼani ahu eyinom nyinaa, mʼaso ate, na ate ase.
2 Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
Nea wunim no, me nso minim; wonyɛ abomfiaa mma me.
3 Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
Nanso mepɛ sɛ mekasa kyerɛ Otumfo no na mekyerɛkyerɛ mʼasɛm mu kyerɛ Onyankopɔn.
4 Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
Mode atoro mmom na asra me ho; mo nyinaa moyɛ ayaresafo a munsi hwee!
5 Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
Sɛ mobɛyɛ komm koraa a ɛno na ɛbɛyɛ nyansa ama mo!
6 Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
Afei muntie mʼano asɛm; muntie mʼanoyi.
7 Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
Mobɛka amumɔyɛsɛm ama Onyankopɔn ana? Mobɛka nnaadaasɛm ama no ana?
8 Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
Mobɛkyea mo aso ama no? Mobɛka Onyankopɔn asɛm ama no ana?
9 Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
Sɛ ɔhwehwɛ mo mu a, ebesi mo yiye ana? Mubetumi adaadaa no sɛnea modaadaa nnipa no ana?
10 Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
Sɛ mokyeaa mo aso wɔ kokoa mu a, sɛnea ɛte biara, ɔbɛka mo anim
11 Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
Nʼanuonyam mmɔ mo hu ana? Ne ho suro ntɔ mo so ana?
12 Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
Mo kasatɔmmɛ yɛ mmɛbu a ɛte sɛ nsõ; mo anoyi yɛ dɔte twann anoyi.
13 Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
“Monyɛ komm mma menkasa; na nea ɛbɛyɛ me biara mmra me so.
14 Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
Adɛn nti na mede me ho to amane mu na mede me nkwa to me nsam?
15 Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
Ɛwɔ mu sɛ okum me de, nanso ne so na mʼani bɛda; ampa ara medi mʼakwan ho adanse wɔ nʼanim.
16 Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
Nokware, eyi na ɛbɛyɛ me nkwagye, efisɛ nea onsuro Onyankopɔn no rentumi nkɔ nʼanim!
17 Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
Muntie me nsɛm yi yiye; monyɛ aso mma nea meka.
18 Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
Afei a masiesie me nkurobɔ yi, minim sɛ medi bem.
19 Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
Obi betumi abɔ me kwaadu ana? Sɛ ɛte saa de a, anka mɛyɛ komm na mawu.
20 Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
“Onyankopɔn, yɛ saa nneɛma abien yi pɛ ma me, na afei meremfa me ho nhintaw wo:
21 Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
Yi wo nsa fi me so kɔ akyirikyiri, na gyae wo ho hu a wode hunahuna me no.
22 Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
Ɛno de, samena me na mɛba, anaa ma menkasa na bua me.
23 Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
Mfomso ne bɔne dodow ahe na mayɛ? Kyerɛ me me mfomso ne me bɔne.
24 Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
Adɛn nti na wode wʼanim asie me na wudwen sɛ meyɛ wo tamfo?
25 Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
Wobɛyɛ ahaban a mframa rebɔ no ayayade ana? Wobɛtaa ntɛtɛ a awo ana?
26 Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
Wokyerɛw sobo a ɛyɛ yaw tia me, na woka me mmabunmmere mu bɔne nyinaa gu me so.
27 Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
Wode nkyehama gu mʼanan; wohwɛ mʼanammɔnkwan nyinaa so yiye na wode agyiraehyɛde ayeyɛ mʼanammɔn mu.
“Enti onipa nkwa sa te sɛ ade a aporɔw, te sɛ atade a nwewee adi.
