Job 13
1 Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
Verdaderamente, mi ojo ha visto todo esto, me han llegado noticias al oído y tengo conocimiento de ello.
2 Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
En mi mente están las mismas cosas que en la tuya; Soy igual a ustedes.
3 Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
Pero habría hablado con el Dios Todopoderoso, y mi deseo es tener una discusión con Dios.
4 Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
Pero ustedes son forjadores de mentiras; Todos ustedes son médicos vanos, no tienen ningún valor.
5 Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
¡Si solo te callas, sería un signo de sabiduría!
6 Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
Escucha el argumento de mi boca, y toma nota de las palabras de mis labios.
7 Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
¿Dirás en el nombre de Dios lo que no está bien, y le pondrás palabras falsas en la boca?
8 Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
¿Tendrán respeto por la persona de Dios en esta causa y se presentarán como sus partidarios?
9 Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
¿Será bueno para ti ser examinado por él, o tienes el pensamiento de que puede ser guiado al error como un hombre?
10 Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
Él ciertamente te castigará, si muestras preferencia por las personas en secreto.
11 Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
¿No te hará temer su gloria para que tus corazones sean vencidos delante de él?
12 Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
Tus recuerdos son solo polvo, y tus cuerpos son solo barro.
13 Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
Cállense y déjenme decir lo que tengo en mente, y que venga lo que venga sobre mí.
14 Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
Porque he de quitarme mi carne con mis dientes, y pondré mi vida en mis manos.
15 Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
En verdad, él me pondrá fin; aun así esperaré en él, con tal de presentar ante el mi argumento;
16 Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
Y esa será mi salvación, porque un malvado no vendría ante él,
17 Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
Escuchen mis palabras con cuidado y mantengan lo que digo en sus mentes.
18 Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
Mira, he puesto en orden mi causa y estoy seguro de que seré justificado.
19 Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
¿Alguien puede argumentar en mi contra? Si es así, me quedaría callado y me quedaría sin vida.
20 Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
Solo dos cosas quiero hacer, entonces no me esconderé de tu presencia.
21 Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
Quita tu mano de mí; y no me asustes con tu terror.
22 Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
Entonces, al sonido de tu voz daré respuesta; o déjame exponer mi causa para que me des una respuesta.
23 Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
¿Cuál es el número de mis malas acciones y mi pecado? dame conocimiento de mis transgresiones y mis pecados.
24 Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
¿Por qué tu rostro está oculto de mí, como si estuviera contado entre tus enemigos?
25 Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
¿Serás duro con una hoja en vuelo ante el viento? ¿Perseguirás a una paja?
26 Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
Porque escribes cosas amargas en mi contra, y me castigaste por los pecados de mi juventud;
27 Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
Y pones cepos en mis pies, vigilando todos mis caminos, imprimes marcas en las plantas de mis pies;
Y él se consumirá como una cosa podrida, o como una túnica que se ha convertido en alimento para la polilla.
