< Job 13 >

1 Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
2 Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
3 Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
4 Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
5 Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
6 Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
7 Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
8 Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
9 Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
10 Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
11 Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
12 Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
13 Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
14 Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
15 Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
16 Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
17 Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
18 Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
19 Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
20 Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
21 Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
22 Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
23 Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
24 Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
25 Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
26 Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
27 Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.

< Job 13 >