Job 13
1 Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
