< Job 12 >

1 Job antwoordde, en sprak:
Y respondió Job, y dijo:
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
También tengo yo seso como vosotros; no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero; la cual se aparejó contra las caídas de los pies.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Las tiendas de los ladrones están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos viven seguros.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
Y en efecto, pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
o habla a la tierra, que ella te enseñará; los peces del mar te lo declararán también.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
¿Qué cosa de todas éstas no entiende que la mano del SEÑOR la hizo?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
En los viejos está la ciencia, y en la larga edad la inteligencia.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
He aquí, él derribará, y no será edificado; encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
El hace andar a los consejeros desnudos de consejo, y hace enloquecer a los jueces.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
El suelta la atadura de los tiranos, y les ata el cinto a sus lomos.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
El lleva despojados a los príncipes, y trastorna a los valientes.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
El impide el labio a los que dicen verdad, y quita a los ancianos el consejo.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
El multiplica los gentiles, y él las destruye; esparce los gentiles, y las torna a recoger.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y les hace que se pierdan vagando sin camino;
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
que palpen las tinieblas, y no la luz; y los hace errar como borrachos.

< Job 12 >