Job 12
1 Job antwoordde, en sprak:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
