< Job 12 >

1 Job antwoordde, en sprak:
Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.

< Job 12 >