Job 12
1 Job antwoordde, en sprak:
Ayub menjawab, "Memang, kamu ini mewakili umat manusia. Jika kamu mati, hikmat akan mati juga.
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
Aku pun manusia yang berakal budi; semua yang kamu katakan itu sudah kumengerti. Lagipula, siapa yang tak tahu semua itu? Jadi, jangan sangka kamu melebihi aku!
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
Aku ditertawakan teman dan sahabat, padahal aku ini benar dan tanpa cacat. Dahulu Allah menjawab doaku, bilamana aku berseru minta dibantu.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
Kamu menghina orang celaka, sedang hidupmu aman; orang yang hampir jatuh kamu beri pukulan.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Tetapi hidup perampok tidak terancam; orang yang berani menentang Allah, hidup tentram. Padahal dewa yang menjadi andalan mereka, hanyalah kekuatan sendiri saja.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
Bertanyalah kepada burung dan binatang lainnya maka kamu akan diberi pengajaran oleh mereka.
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
Mintalah keterangan kepada makhluk di bumi dan di lautan, maka kamu akan menerima penjelasan.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
Siapa di antara semua itu tidak menyadari, bahwa pencipta mereka adalah Allah sendiri?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
Dia mengatur hidup segala makhluk yang ada; Dia berkuasa atas nyawa setiap manusia.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Seperti lidahku suka mengecap makanan yang nyaman, begitulah telingaku suka mendengar perkataan.
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
Kabarnya, hikmat ada pada orang yang tinggi umurnya, tapi hikmat dan kekuatan ada pada Allah saja. Konon pengertian ada pada orang yang lanjut usia, namun pengertian dan wewenang ada pada Allah jua!
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
Apa yang dibongkar-Nya tak dapat dibangun lagi siapa yang ditawan-Nya tak dapat bebas kembali.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
Ia membendung air, maka kering dan tandus semuanya; Ia melepaskannya mengalir, maka banjir melanda!
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
Allah itu kuat, tangguh dan jaya! Si penipu dan yang tertipu ada di bawah kekuasaan-Nya.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
Dicabut-Nya hikmat para penguasa pemerintahan, dan para pemimpin dijadikan-Nya bahan tertawaan.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
Digulingkan-Nya raja dan ditawan-Nya mereka;
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
direndahkan-Nya imam-imam dan para pemuka.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
Dibungkam-Nya orang yang fasih bicara, dicabut-Nya hikmat orang-orang tua.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
Dipermalukan-Nya orang yang terkemuka; diambil-Nya kedaulatan mereka yang berkuasa.
Diterangi-Nya tempat-tempat yang suram; disinari-Nya bayangan-bayangan hitam kelam.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
Bangsa-bangsa dibuat-Nya berkembang dan makmur, lalu dibinasakan-Nya mereka sampai hancur.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
Dijadikan-Nya para pemimpin kebingungan, sehingga mereka mengembara tanpa tujuan.
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
Mereka meraba-raba di dalam kegelapan, dan terhuyung-huyung bagai orang mabuk minuman.
