Job 12
1 Job antwoordde, en sprak:
And Job answers and says:
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
“Truly—you [are] the people, and wisdom dies with you.
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
I also have a heart like you, I am not fallen more than you, And with whom is there not like these?
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
I am a laughter to his friend: He calls to God, and He answers him, A laughter [is] the perfect righteous one.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
A torch—despised in the thoughts of the secure Is prepared for those sliding with the feet.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
The tents of spoilers are at peace, And those provoking God have confidence, Into whose hand God has brought.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
And yet, now ask [one of] the beasts, And it shows you, And a bird of the heavens, And it declares to you.
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
Or talk to the earth, and it shows you, And fishes of the sea recount to you:
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
Who has not known in all these, That the hand of YHWH has done this?
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
In whose hand [is] the breath of every living thing, And the spirit of all flesh of man.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Does the ear not try words? And the palate taste food for itself?
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
With the very aged [is] wisdom, And [with] length of days [is] understanding.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
With Him [are] wisdom and might, To Him [are] counsel and understanding.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
Behold, He breaks down, and it is not built up, He shuts against a man, And it is not opened.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
Behold, He keeps in the waters, and they are dried up, And He sends them forth, And they overturn the land.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
With Him [are] strength and wisdom, His the deceived and deceiver.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
Causing counselors to go away [as] a spoil, Indeed, He makes fools of judges.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
He has opened the bands of kings, And He binds a girdle on their loins.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
Causing ministers to go away [as] a spoil And strong ones He overthrows.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
Turning aside the lip of the steadfast, And the reason of the aged He takes away.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
Pouring contempt on princes, And the girdle of the mighty He made feeble.
Removing deep things out of darkness, And He brings out to light death-shade.
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
Magnifying the nations, and He destroys them, Spreading out the nations, and He quiets them.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
Turning aside the heart Of the heads of the people of the land, And He causes them to wander In vacancy—no way!
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
They feel darkness, and not light, He causes them to wander as a drunkard.”
