Job 12
1 Job antwoordde, en sprak:
Job ni a pathung teh,
2 Ja zeker, gij vertegenwoordigt het volk, En met u sterft de wijsheid uit!
Lunghringnae awm laipalah nangmanaw nahoehmaw tami lungkaangnaw lah na kaawm awh heh, namamouh hoi lungangnae teh rei a due han.
3 Ik heb evenveel verstand als gij Wie zou trouwens dit alles niet weten?
Hateiteh, nangmouh patetlah panuethainae ka tawn van. Nangmouh hlak vah hoe ka rahnoum hoeh. Het patet e hno panue hoeh e apimaw kaawm.
4 Laat mij de spot zijn van mijn vriend; Ik roep Jahweh aan, Hij zal mij verhoren! Bespotting voor de deugd van de vromen,
Kai teh, huikonaw ni panuikhaie lah ka o teh, Cathut a kaw teh, ama ni a pathung e kai heh, tamikalan, toun han awmhoeh, a panuikhaie kâhmo e lah ka o.
5 Verachting voor de beproefden: denkt het gelukskind, En een trap voor hen, wier voeten wankelen;
Kanawmcalah kaawmnaw e khopouknae dawkvah, yawthoenae heh panuikhainae lah ao teh, a kamthui nahanlah coungkacoe paloung pouh e lah ao.
6 Maar vrede voor de tenten der rovers, Onbezorgdheid voor hen, die God durven tarten, En die God naar hun hand willen zetten!
Dingcanaw e rim law teh a hmacawn teh, Cathut lungkhueksakkungnaw law teh a roum awh. Bangkongtetpawiteh Cathut ni a kut hoi a kawkhik.
7 Ondervraag slechts het vee: het zal het u leren; De vogels uit de lucht; zij vertellen het u;
Hateiteh, atu moithangnaw koe pacei nateh, na cangkhai awh han doeh. Kalvan e kamleng e tavanaw hai pacei haw, na dei pouh han doeh.
8 Of het kruipend gedierte op aarde: zij zullen het zeggen; De vissen der zee: zij lichten u in.
Hoeh pawiteh, talai koe vah dei pouh haw, na cangkhai han doeh, Talî dawk e tanganaw ni nangmouh teh kamcengcalah na panue sak han doeh.
9 Wie onder die allen, die het niet weet, Dat de hand van Jahweh dit wrocht!
Hete hnonaw dawk BAWIPA ni a sak tie hah, ka panuek hoeh e nangmouh thung dawk apimaw kaawm.
10 Hij, die iedere levende ziel in zijn hand heeft, En de adem van alle menselijk vlees!
A kut dawk hringnae katawnnaw puenghoi, tami pueng e kâhanae ao.
11 Of kan het oor geen woorden meer toetsen, Het gehemelte geen spijzen meer proeven;
Kâko ni rawca a patek e patetlah hnâ ni lawk hah a tanouk nahoehmaw.
12 Is er geen wijsheid meer bij bejaarden, Op hoge leeftijd geen inzicht?
Kacuenaw koe lungangnae ao teh, a kumcue torei teh, panuethainae ao.
13 Bij Hem is wijsheid en macht, Bij Hem beleid en verstand.
Ahni koe lungangnae hoi thaonae ao. Ahni ni khokhangnae hoi panuethainae a tawn.
14 Haalt Hij omver, men bouwt niet op, Dien Hij kerkert, doet men niet open.
Hno heh raphoe hnukkhu hoi teh, bout sak thai hoeh toe, tami khak paung hoi teh tâco thai nahan a ru toe.
15 Houdt Hij de wateren tegen, ze drogen op; Laat Hij ze los, ze woelen het land om.
Tui hah pahak hoi teh a ke toe, tui bout tha torei teh talai dawk bout a kamuem.
16 Bij Hem is kracht en vernuft, Hem behoort de verleide met den verleider;
Ama koe thasainae hoi roumnae a onae hoi ka payonsakkung teh amae doeh.
17 Raadsheren laat Hij barrevoets gaan, En rechters maakt Hij tot dwazen;
Khokhangkungnaw hah be kahma lah a ceikhai teh, lawkcengkung hah be a pathu sak.
18 De boeien der koningen maakt Hij los, En legt een koord om hun eigen heup.
Siangpahrangnaw kateknae hah a rathap pouh teh, a kengnaw dawk taisawm a kâyeng sak awh.
19 De priesters laat Hij barrevoets gaan, En oude geslachten brengt Hij ten val;
Bawinaw hah takcaici lah a hrawi teh, athakaawme taminaw hah a rawp sak.
20 Aan vertrouwbare mannen ontneemt Hij de spraak, En ontrooft de grijsaards hun oordeel;
A kâuepkhai awh e lawknaw hah a hnoun pouh teh, kacuenaw e panuethainae hah a takhoe pouh awh.
21 Hij stort verachting over edelen uit, En rukt de gordel der machtigen los.
Bawinaw lathueng vah dudamnae a rabawk teh, tami tha kaawm naw hah kutcaici lah ao sak.
Hmonae thung hoi kadung poung e hno koung a kamnue sak, Duenae tâhlip hah angnae dawk a tâcokhai,
23 Hij maakt naties groot, en richt ze ten gronde, Breidt volken uit, en stoot ze neer;
Miphunnaw hah a len sak teh bout a raphoe. Miphunnaw hah a kâthap sak teh bout a hrawi.
24 Hij berooft de vorsten der aarde van hun verstand, En laat ze in de ongebaande wildernis dolen;
Talai e tamihu kahrawinaw hah panuethainae naw a kahma sak teh, kahrawngum lamthung a ohoehnae koe a kâva sak.
25 Ze tasten in de duisternis rond, zonder licht, Ze waggelen als een dronken man.
Angnae awm laipalah hmonae thung thupthup a payam awh, ka parui e tami patetlah rawraw a cu sak.
