Job 11
1 Daarop nam Sofar van Naäma het woord, en sprak:
Hagi anante Na'ama kumati ne' Sofari'a amanage huno Jopuna kenona hunte'ne,
2 Zo’n praatvaar zou onbeantwoord blijven, Zo’n held met de lippen in het gelijk gesteld;
Rama'a nanekema hana nanekemofona kenona hugante'za hue. Mago vahe'mo'ma rama'a nanekema hania nanekemo'a agrira hazenke'a omne vahere huno aza osugahie.
3 Uw zwetsen zou anderen tot zwijgen brengen, Uw onzinnig gebrabbel door niemand worden beschaamd?
Hagi agafa'a omne nanekema hana nanekegura mago vahe'mo'a kea osugahie hunka nehano? Hagi Anumzamofoma huhavizama hunte'nankeno'a mago vahe'mo'a kazeri kagazea osugosie.
4 Gij zegt tot God: Mijn wandel is rein, Ik ben onberispelijk in uw oog!
Kagra hunka, nagrama namentintima nehua zamo'a agru hu'neanki'na, Anumzamofo avurera agru hu'noe hunka nehane.
5 Wilde God maar eens spreken, Zijn lippen tegen u openen,
Hianagi Anumzamo'ma nanekema kasamiresina, antahintahi'afima me'nea nanekea kasamisine.
6 U de geheimen der Wijsheid ontvouwen, Die zo moeilijk zijn te verstaan: Dan zoudt ge erkennen, dat God van u eist, Wat uw misdaad verdient.
Agrake'za knare antahi'zane ani antahi'zanena kasamigahie. Na'ankure tamage antahi'zamofona rama'a antahi'zama'a me'ne. E'ina hu'negu ana maka kumi'ma hu'nana avamentera Anumzamo'a knazana nogamianki, osi'a negamie. Na'ankure mago'a kumika'a atreneganteno anara hu'ne.
7 Zoudt ge de diepten Gods kunnen peilen, De alwetendheid van den Almachtige doorgronden?
Hagi kagra Anumzamofona oku'a antahi'zama'a antahi ama' hugahano? Kagra Hihamu'ane Anumzamofo antahintahi'zana, antahi ani' hugahampi?
8 Zij is hoger nog dan de hemelen: Wat kunt ge beginnen; Dieper nog dan de onderwereld: Wat kunt ge begrijpen; (Sheol h7585)
Anumzamofo antahi'zamo'a mona agatereno amenametega marerigeno, fri vahe kumara agatereno (Sheol) amefenkame tami'neankinka kagra ana maka antahintahizama'a kenka antahinka osugahane. (Sheol h7585)
9 Haar meetsnoer is langer dan de aarde, En breder nog dan de zee!
Hagi Anumzamofo antahintahi zama'amo'a mopamo'ma ome atre eme atre'ma hu'neama'a agatereno rankrefa nehuno, hagerimo'ma ome atre eme atre'ma hu'neama'a agatereno rankrerfa hu'ne.
10 Als hij iets laat passeren, het verborgen houdt, Of het ruchtbaar maakt: wie zal Hem weerhouden?
Hagi Anumzamo'ma eme kavreno kinama hugantege keagafima kavrenteno keagama hugantena iza Anumzamofona i'o huno huntegahie.
11 Want Hij doorschouwt de bedriegelijke mensen; Hij kent het kwaad, het ontgaat Hem niet!
Na'ankure Agra havigema nehaza vahera zamageno antahino nehuno, kumi'zminena antahino keno hu'neankino tamage nanekema erinakura vahera zamantahinoge.
12 Maar een leeghoofd zal dit eerst begrijpen, Als het jong van een ezel een mensenkind wordt!
Hianagi afi donki afumo'a vahe anentara kaseontegahie. Ana hukna huno knare antahi'zama omne vahe'mo'a antahi amahu' antahi'zana e'origahie.
13 Maar wanneer gij er acht op wilt slaan, En tot Hem uw handen verheft,
Hagi kagu'ama retrotra'ma nehunka kazama erintesga hunka Anumzamofontegama nunamuna nehunka,
14 De misdaad uit uw hand verwijdert, En in uw tenten geen onrecht laat wonen:
kazampima kumi'ma me'nesiana atregamu atrenka netrenka, vahe'ma havigema huno azeri haviza hu' avu'ava'zana atro.
15 Dan heft ge smetteloos het hoofd omhoog, Dan staat ge vast, en behoeft niet te vrezen.
E'inama hanankeno'a kavugosafintira masa nehinkeno, mago hazenkeka'a omnesigenka mago zankura korora osu hankavetinka manigahane.
16 Ja, dan zult ge de ellende vergeten, Er aan denken als aan water, dat voorbij is gestroomd;
Hagi hazenke zanka'amo'a tima hageno evu kagatereankna hanigenka, ana hazenkeka'agura kageknigahane.
17 Dan rijst uw leven klaarder nog dan de middag, En uw duisternis zal als de morgen zijn;
E'ina hanigeno nomizankamo'a rumasa huno zage ferukna nehina, nomanizanka'afima hanima hu'nea zamo'a, nantera zagema hanatino rumsama hiankna hugahie.
18 Dan zult ge vertrouwen, Want er is weer hoop! Dan gaat ge weer slapen onder veilige hoede,
Ana'ma hanigenka mago zankura korora osugosane, na'ankure knare'zankura amuha nehunka, korora osunka fru hunka manigahane.
19 Dan legt ge u neer, en schrikt niemand u op; Dan dingen velen naar uw gunst,
Hagi kavu'ma masesanana korora osu nemasesankeno, vahe'mo'za kagesga nehu'za zamazama hanankura kagritega egahaze.
20 Terwijl de ogen der bozen versmachten: Want die blijven van iedere toevlucht verstoken, Hun enige hoop is hun laatste zucht!
Hianagi havi zamavu'zamava'ma nehaza vahe'mofo zamavumo'a asu nehinkeno, kama frekazmia omnena frizankuke avega antegahaze.
