Jeremia 5
1 Trekt door Jerusalems straten, Kijkt rond en ziet uit; Zoekt op zijn pleinen, of ge iemand kunt vinden, Nog één die gerechtigheid wil, En waarachtigheid zoekt: Dan zou Ik het sparen!
Run ye to and fro through the streets of Jerusalem, and see now, and know, and seek in the broad places of it, if ye can find a man, if there is any who does justly, who seeks truth, and I will pardon her.
2 Maar al zeggen ze: "Bij het leven van Jahweh!" ze zweren vals!
And though they say, As Jehovah lives, surely they swear falsely.
3 Jahweh, Gij wilt toch waarachtigheid zien? Gij hebt ze geslagen, maar ze sidderen niet; Gij hebt ze vernield, maar ze willen niet leren. Ze verharden hun voorhoofd erger nog dan een kei, En weigeren, zich te bekeren.
O Jehovah, do not thine eyes look upon truth? Thou have stricken them, but they were not grieved. Thou have consumed them, but they have refused to receive correction. They have made their faces harder than a rock. They have refused to return.
4 Ik dacht: Het zijn de kleinen alleen, die zo dwaas zijn, Omdat ze Jahweh’s weg niet kennen, de dienst van hun God;
Then I said, Surely these are poor, they are foolish, for they know not the way of Jehovah, nor the law of their God.
5 Ik zal tot de groten gaan spreken, Want zij kennen Jahweh’s weg, de dienst van hun God. Maar ze hebben allemaal samen het juk verbroken, De banden aan flarden gescheurd.
I will go to the great men, and will speak to them, for they know the way of Jehovah, and the law of their God. But these with one accord have broken the yoke, and burst the bonds.
6 Daarom vermoordt hen de leeuw uit het woud, Verslindt hen de wolf uit de steppe, Loert de panter bij hun steden, Wie er uitgaat, wordt verscheurd. Want hun zonden zijn talrijk, Hun afval ontstellend.
Therefore a lion out of the forest shall kill them; a wolf of the evenings shall destroy them; a leopard shall watch against their cities. Everyone who goes out from there shall be torn in pieces, because their transgressions are many, and their backslidings are increased.
7 Hoe zou Ik u dit alles vergeven: Uw zonen verlaten Mij, zweren bij al wat geen god is. Ik heb ze verzadigd, zij breken hun trouw, En zwermen naar de bordelen:
How can I pardon thee? Thy sons have forsaken me, and sworn by those who are no gods. When I had fed them to the full, they committed adultery, and assembled themselves in troops at the harlots' houses.
8 Allemaal vette, geile hengsten, Hinnekend achter de vrouw van een ander.
They were as fed horses roaming at large; everyone neighed after his neighbor's wife.
9 Zou Ik zo iets niet straffen, spreekt Jahweh; Op zulk een volk Mij niet wreken?
Shall I not visit for these things? says Jehovah. And shall not my soul be avenged on such a nation as this?
10 Klimt zijn wijnbergen op en gaat ze vernielen, Maar verwoest ze niet voor altoos; Rukt af zijn ranken, Want ze behoren Jahweh niet toe.
Go ye up upon her walls, and destroy, but make not a full end. Take away her branches, for they are not Jehovah's.
11 Want het huis van Israël is Mij ontrouw geworden, Met het huis van Juda, spreekt Jahweh!
For the house of Israel and the house of Judah have dealt very treacherously against me, says Jehovah.
12 Ze hebben tegen Jahweh gelogen, Gezegd: Hij doet immers niets; Over ons komt geen onheil, Wij zullen zwaard noch honger aanschouwen!
They have denied Jehovah, and said, It is not he. Neither shall evil come upon us, nor shall we see sword nor famine.
13 De profeten zijn lucht; Ze hebben geen godsspraak: het zal hunzelf overkomen!
And the prophets shall become wind, and the word is not in them. Thus shall it be done to them.
14 Daarom spreekt Jahweh der heirscharen: Omdat zijl zulke woorden spreken, Maak Ik mijn woorden in uw mond tot een vuur, En dit volk tot brandhout, dat het verteert!
Therefore thus says Jehovah, the God of hosts: Because ye speak this word, behold, I will make my words in thy mouth fire, and this people wood, and it shall devour them.
15 Zie, Ik laat uit de verte een volk op u los, Huis van Israël: is de godsspraak van Jahweh! Een onverwoestbaar volk, Een eeuwenoud volk, Een volk, waarvan ge de taal niet kent, En de spraak niet verstaat.
Lo, I will bring a nation upon you from far, O house of Israel, says Jehovah. It is a mighty nation. It is an ancient nation, a nation whose language thou know not, nor understand what they say.
16 Zijn strot gelijkt op een open graf, Het is een leger van helden:
Their quiver is an open sepulcher. They are all mighty men.
17 Het verslindt uw oogst en uw brood, Het verslindt uw zonen en dochters; Het verslindt uw kudde en vee, Het verslindt uw wingerd en vijg. Het verwoest uw vestingen, Waarop ge vertrouwt, Te vuur en te zwaard:
And they shall eat up thy harvest, and thy bread, which thy sons and thy daughters should eat. They shall eat up thy flocks and thy herds. They shall eat up thy vines and thy fig trees. They shall beat down thy fortified cities, wherein thou trust, with the sword.
18 Al zal Ik dan ook in die dagen U niet voor immer verdelgen: Is de godsspraak van Jahweh!
But even in those days, says Jehovah, I will not make a full end with you.
19 Maar als ze dan vragen: Waarom heeft Jahweh, onze God, ons dit alles gedaan? Dan zult ge hun zeggen: Zoals ge Mij hebt verlaten, En vreemde goden in uw land hebt gediend, Moet ge vreemden dienen in een land, dat het uwe niet is!
And it shall come to pass, when ye shall say, Why has Jehovah our God done all these things to us? Then thou shall say to them, Just as ye have forsaken me, and served foreign gods in your land, so ye shall serve strangers in a land that is not yours.
20 Verkondigt het in het huis van Jakob, En meldt het in Juda:
Declare ye this in the house of Jacob, and publish it in Judah, saying,
21 Hoort dit eens goed, Gij dwaas en harteloos volk, Dat ogen heeft, maar niet ziet, Dat oren heeft, maar niet hoort.
Hear now this, O foolish people, and without understanding, who have eyes, and see not, who have ears, and hear not:
22 Mij wilt ge niet vrezen, zegt Jahweh; Voor mijn aanschijn niet beven? Ik, die de duinen gezet heb als grens voor de zee, Een slagboom voor eeuwig, die ze niet overschrijdt; Al klotsen haar golven, ze blijven onmachtig, Hoe ze ook stormen, ze slaan er niet over.
Do ye not fear me? says Jehovah. Will ye not tremble at my presence, who have placed the sand for the bound of the sea by a perpetual decree, that it cannot pass it? And though the waves thereof toss themselves, yet they cannot prevail, though they roar, yet they cannot pass over it.
23 Maar dit volk heeft een bandeloos en onhandelbaar hart; Ze vallen maar af, en lopen maar weg.
But this people has a revolting and a rebellious heart. They have revolted and gone.
24 Ze denken niet eens bij zichzelf: Laat ons Jahweh toch vrezen, onzen God, Die ons regen schenkt op zijn tijd, in herfst en in lente, Die ons trouw vaste weken brengt voor de oogst.
Neither do they say in their heart, Let us now fear Jehovah our God, who gives rain, both the former and the latter, in its season, who preserves to us the appointed weeks of the harvest.
25 Uw misdaden hebben dit alles verstoord, Uw zonden u van die gunsten beroofd!
Your iniquities have turned away these things, and your sins have withheld good from you.
26 Want er zijn schurken onder mijn volk, Die in hinderlaag liggen, als vogelaars loeren; Die strikken zetten, Om mensen te vangen.
For among my people are found wicked men. They watch as fowlers lie in wait. They set a trap; they catch men.
27 Als een mand vol vogels, Zijn hun huizen gepropt met oneerlijk goed. Zo zijn ze machtig en rijk geworden,
As a cage is full of birds, so are their houses full of deceit. Therefore they have become great, and grown rich.
28 En glimmen van vet; De boosheid puilt van hen uit Ze kennen geen recht. Voor de wezen pleiten ze niet, Ze nemen het niet voor de armen op!
They have grown fat. They shine. Yea, they overflow in deeds of wickedness. They do not plead the cause, the cause of the fatherless, that they may prosper. And they do not judge the right of the needy.
29 En zou Ik dit alles niet straffen: Is de godsspraak van Jahweh; Op zulk een volk Mij niet willen wreken?
Shall I not visit for these things? says Jehovah. Shall not my soul be avenged on such a nation as this?
30 Ontzettende en gruwelijke dingen Gebeuren er in het land:
An astonishing and horrible thing has come to pass in the land.
31 De profeten profeteren maar leugens, De priesters regeren voor hun eigen belang. Zo heeft mijn volk het gewild; Maar wat zult ge doen, als het einde komt?
The prophets prophesy falsely, and the priests bear rule by their means. And my people love to have it so. And what will ye do in the end thereof?
