Jeremia 47

1 Het woord van Jahweh, dat tot den profeet Jeremias over de Filistijnen werd gericht, eer Farao Gaza overweldigde.

Ko e folofola ʻa Sihova ʻaia naʻe hoko kia Selemaia ko e palōfita ki he kau Filisitia, ʻi he teʻeki ai ke taaʻi ʻe Felo ʻa Kesa.

2 Zo spreekt Jahweh! Zie, de wateren rollen aan uit het noorden, Een onstuimige vloed; Ze overstromen het land met al wat er op staat, De steden met die er in wonen. De mensen jammeren, Al de inwoners huilen:

‌ʻOku pehē ʻe Sihova; “Vakai, ʻoku tupu ʻae ngaahi vai mei he tokelau, pea ʻe hoko ia ko e vai fonu mahakehake lahi, pea ʻufiʻufi ʻaki ʻae fonua pea mo e meʻa kotoa pē ʻoku ʻi ai: ko e kolo mo kinautolu ʻoku nofo ʻi ai: pea ʻe toki tangi ʻae kau tangata, pea ʻe tangilāulau ʻae kakai kotoa pē ʻoe fonua.

3 Om het stampen der hoeven van zijn hengsten, Het gedreun van zijn wagens, het geratel der wielen. De vaders zien naar hun kinderen niet om, Zo hangen hun handen verslapt:

Ko e meʻa ʻi he patatū ʻae vaʻe ʻoe fanga hoosi mālohi, mo e meʻa ʻi he lele ʻae ngaahi saliote, pea mo e longoaʻa ʻo ʻene ngaahi saliote, ʻe ʻikai sio ki mui ʻae ngaahi tamai ki heʻenau fānau ko e meʻa ʻi he vaivai ʻa honau nima;

4 Omdat de dag is gekomen, Waarop alle Filistijnen worden verdelgd. Beroofd worden Tyrus en Sidon Van hun laatste helpers; Want Jahweh gaat de Filistijnen vernielen, Het overschot van het kustland van Kaftor.

Koeʻuhi ko e ʻaho ʻaia ʻoku haʻu ke fakaʻauha ai ʻae kau Filisitia kotoa pē, pea ke tuʻusi mei Taia mo Saitone ʻae tokoni kotoa pē ʻaia ʻoku toe: koeʻuhi ʻe fakaʻauha ʻe Sihova ʻae kau Filisitia, ko e toenga ʻoe fonua ko Kafitoli.

5 Gaza heeft zich kaal geschoren, Asjkelon is met stomheid geslagen; Overschot der Enakieten, Hoe lang zult gij u kerven?

Kuo hoko ʻae tula ki Kesa; kuo tuʻusi ʻa ʻAsikiloni mo e toenga ʻi honau teleʻa: ʻe fēfē hono fuoloa ʻo hoʻo maumauʻi koe ʻe koe?

6 Ha, zwaard van Jahweh, Wanneer komt ge tot rust? Keer terug in uw schede, Word rustig en stil!

“‘ʻA koe ko e heletā ʻo Sihova, ʻE fēfē hono fuoloa pea ke toki fiemālie? Ke ke ʻai koe ki ho ʻaiʻanga, pea mālōlō, mo fiemālie.

7 Hoe zou het tot rust kunnen komen; Want Jahweh heeft het besteld Tegen Asjkelon en tegen de kusten der zee: Daar heeft Hij het ontboden!

“ʻE fēfē ʻene fiemālie, he kuo fekauʻi ia ʻe Sihova ki ʻAsikiloni, pea mo e matātahi? Kuo ne tuʻutuʻuni ia ki ai.”