Jeremia 40
1 Het woord, dat door Jahweh tot Jeremias werd gericht, nadat Neboe-Zaradan, het hoofd van de lijfwacht, hem uit Rama had laten vertrekken, waar hij hem in boeien had aangetroffen te midden der ballingen van Jerusalem en Juda, die naar Babel werden gebracht.
Ramah kah Imtawt boeiping Nebuzaradan loh Jerusalem neh Judah hlangsol boeih lakli kah thirhui neh a khih te a loh tih Babylon la a poelyoe. Tedae Jeremiah amah a hlah hnukah BOEIPA taengkah ol ha pawk.
2 Het hoofd van de lijfwacht liet Jeremias voor zich ontbieden, en zeide tot hem: Jahweh, uw God, had deze plaats met dit onheil bedreigd.
Imtawt boeiping loh Jeremiah te a loh tih a taengah, “BOEIPA na Pathen loh he hmuen he thae a phoei coeng.
3 Nu heeft Jahweh het ook voltrokken, en gedaan wat Hij gezegd heeft. Want gij hebt tegen Jahweh gezondigd, en naar Hem niet geluisterd; daarom heeft dit lot u getroffen.
BOEIPA taengah na tholh uh dongah ni a. thui bangla BOEIPA loh a thoeng sak tih a saii. A ol te na hnatun uh pawt dongah ni he ol he a ol bangla nangmih taengah a thoeng.
4 Maar u bevrijd ik thans van de boeien aan uw handen. Zo ge met mij naar Babel wilt gaan, kunt ge meegaan; dan zal ik u onder mijn hoede nemen. Zo ge niet met bij naar Babel wilt gaan, kunt ge blijven; zie, het hele land ligt voor u open: ge kunt gaan, waarheen ge zelf maar wilt.
Tihnin ah na kut dongkah thirhui dong lamloh nang kan hlam coeng ne. Na mik dongah a then atah kamah taengah Babylon la na lo mako. Na lo vaengah ka mik he nang soah ka khueh bitni. Tedae na mik ah a thae atah kai taengah Babylon la na lo ham khaw paa mai. Khohmuen pum he na mikhmuh ah na hmuh coeng. Na mikhmuh ah a then ham neh a thuem ham atah cet khaw cet mai.
5 En toen hij in zijn besluit volhardde, vervolgde hij: Keer dan terug naar Gedalja, den zoon van Achikam, zoon van Sjafan, dien de koning van Babel over de steden van Juda heeft aangesteld; blijf bij hem te midden van het volk, of ga heen, waar ge wilt. Daarop gaf het hoofd van de lijfwacht hem levensmiddelen en geschenken, en liet hem vertrekken.
Tedae na caeh pawt dongah Shaphan koca Ahikam capa Gedaliah taengla cet. Anih te Babylon manghai loh Judah khopuei rhoek ham a tuek coeng. Te dongah anih neh pilnam lakli ah khosa. Na mikhmuh ah a thuem sarhui atah cet khaw cet mai,” a ti nah. Te phoeiah anih te imtawt boeiping loh buhkak neh buham a paek tih a tueih.
6 Zo kwam Jeremias bij Gedalja, den zoon van Achikam, die zich te Mispa bevond, en bleef bij hem te midden van het volk, dat in het land werd achtergelaten.
Te phoeiah Jeremiah te Mizpah kah Ahikam capa Gedaliah taengla cet tih khohmuen kah aka om pilnam lakli ah kho a sak.
7 Toen de legeroversten, die met hun mannen nog rondzwierven, hoorden, dat de koning van Babel Gedalja, den zoon van Achikam, tot landvoogd had aangesteld, en hem de mannen, vrouwen en kinderen van de arme bevolking, die niet naar Babel waren verbannen, had toevertrouwd,
Babylon manghai loh Ahikam capa Gedaliah te khohmuen kah ham a tuek. Babylon la a poelyoe pawh khohmuen kah khodaeng huta camoe hlang boeih anih a hung sak te kohong kah caem mangpa boeih neh a hlang rhoek loh a yaak uh.
8 begaven zij zich naar Gedalja te Mispa; het waren: Jisjmaël de zoon van Netanjáhoe, Jochanan en Jonatan de zonen van Karéach, Seraja de zoon van Tanchóemet, de zonen van Efai uit Netofa, en Jezanjáhoe de zoon van den Maäkatiet, met hun mannen.
Te dongah Mizpah kah Gedaliah taengla Nethaniah capa Ishmael, Kareah capa Johanan neh Jonathan, Tanhumeth capa Seraiah, Netophah koca ah Netophah Ephai, Maakathi capa Jezaniah neh a hlang rhoek te ha pawk uh.
9 Gedaljáhoe, de zoon van Achikam, zoon van Sjafan, verzekerde hun en hun mannen onder ede: Ge behoeft niet bang te zijn voor de Chaldeeuwse beambten; zet u neer in het land, en onderwerpt u aan den koning van Babel; dan zal het u goed gaan.
Te vaengah amih ham te Shaphan koca Ahikam capa Gedaliah loh a toemngam tih a hlang rhoek taengah, “Khalden taengah thohtat ham te rhih boeh, a khohmuen ah kho na sak uh tih Babylon manghai taengah na thohtat uh daengah ni, nangmih ham a voelphoeng eh.
10 Ik zelf blijf in Mispa, om ter beschikking te staan van de Chaldeën, die tot ons zullen komen. Gaat gij uw wijn, ooft en olie maar oogsten, en in uw vaten opleggen; blijft in uw steden, waar ge u hebt gevestigd.
Kai kamah he mamih taengla aka pawk Khalden rhoek kah a hmai ah aka pai ham ni Mizpah ah ka om. Tedae nangmih tah khohal misur neh situi te tung uh lamtah na ampul khuiah khueh uh. Na khopuei ah te khosa uh lamtah lo uh.
11 Toen ook de andere Judeërs, die in Moab, onder de Ammonieten, in Edom of elders vertoefden, hoorden, dat de koning van Babel een gedeelte van Juda had gespaard, en Gedaljáhoe, den zoon van Achikam, zoon van Sjafan, daarover had aangesteld,
Babylon manghai loh Judah ah a meet a paih tih amih ham Shaphan koca Ahikam capa Gedaliah a khueh te Moab neh Ammon koca rhoek taengah, Edom neh diklai pum kah Judah boeih long khaw a yaak uh.
12 keerden allen uit de plaatsen terug, waarheen ze waren verstrooid, en trokken op naar het land van Juda naar Gedaljáhoe te Mispa. En ze hadden een rijke oogst in wijn en vruchten.
Te dongah Judah rhoek he hmuen takuem lamloh boeih mael uh. Te ah te a heh uh coeng dae Judah khohmuen Mizpah kah Gedaliah taengla ha pawk uh. Te dongah khohal misur khaw a coi uh tih muep kum uh.
13 Een tijd later kwamen Jochanan, de zoon van Karéach, en alle legeroversten die rondgezworven hadden, naar Gedaljáhoe te Mispa.
Te phoeiah kohong kah Kareah capa Johanan neh caem mangpa boeih khaw Mizpah kah Gedaliah taengla pawk uh.
14 Ze zeiden hem: Weet ge wel, dat Baälis, de koning der Ammonieten, Jisjmaël, den zoon van Netanja, heeft gestuurd, om u om het leven te brengen? Maar Gedaljáhoe, de zoon van Achikam, geloofde hen niet.
Te vaengah anih te, “Ammon koca kah manghai Baalis loh na hinglu ngawn ham Nethaniah capa Ishmael han tueih te na ming khaw na ming van nim,” a ti na uh. Tedae Ahikam capa Gedaliah loh amih te a tangnah moenih.
15 Toch deed Jochanan, de zoon van Karéach, Gedaljáhoe te Mispa heimelijk dit voorstel: Als ge wilt, zal ik Jisjmaël, den zoon van Netanja, gaan doden, zonder dat iemand er iets van bemerkt; waarom u door hem laten vermoorden, en alle Judeërs, die zich om u hebben verzameld, weer laten verstrooien, en wat er van Juda gespaard is gebleven ten ondergang doemen?
Te vaengah Kareah capa Johanan loh Gedaliah te Mizpah ah a huep la, “Ka cet laeh vetih Nethaniah capa Ishmael te ka ngawn mako, hlang loh ming aih mahpawh, na hinglu aka ngawn ham te baham nim? Na taengkah aka tingtun Judah pum he a taek a yak uh vetih Judah kah a meet khaw milh hae ni,” a ti nah.
16 Maar Gedaljáhoe, de zoon van Achikam, gaf Jochanan, den zoon van Karéach, ten antwoord: Dat moogt ge niet doen; want het is niet waar, wat ge van Jisjmaël zegt.
Ahikam capa Gedaliah loh Kareah capa Johanan te, “Te hno te saii rhoe saii boeh, Ishmael kawng te a honghi ni na thui,” a ti nah.
