Jeremia 11
1 Het woord, dat Jahweh tot Jeremias richtte:
BOEIPA taeng lamkah ol te thui hamla Jeremiah taengla ha pawk.
2 Hoor de woorden van dit Verbond, en predik ze aan de mannen van Juda en de bewoners van Jerusalem.
Paipi ol he hnatun lamtah Judah hlang rhoek taeng neh Jerusalem khosa rhoek taengah thui pah.
3 Dit moet ge hun zeggen: Zo spreekt Jahweh, Israëls God! Vervloekt een ieder, die niet luistert naar de woorden van dit Verbond,
Amih taengah he he thui pah. 'Paipi ol he aka hnatun pawt hlang te Israel Pathen BOEIPA loh thae a phoei thil coeng,’ a ti.
4 dat Ik uw vaderen heb voorgeschreven, toen Ik ze uit het land van Egypte, die ijzeroven, heb geleid. Ik heb toen gezegd: Luistert naar Mij, en doet al wat Ik u gebied; dan zult ge mijn volk, en Ik zal uw God zijn.
Na pa rhoek Egypt diklai neh thi hmai-ulh lamloh ka khuen khohnin ah te te ka uen coeng. “Ka ol he ngai lamtah nangmih kang uen te boeih saii. Te daengah ni kamah taengah pilnam la na om uh vetih kai khaw nangmih taengah Pathen la ka om eh.
5 Zo heb Ik de eed gestand gedaan, die Ik aan uw vaderen heb gezworen, om hun een land te geven, dat druipt van melk en honing, zoals het heden nog is. Ik gaf ten antwoord: Zo is het, Jahweh!
Te daengah ni na pa rhoek taengah tahae khohnin kah bangla suktui neh khoitui aka long khohmuen paek ham olhlo neh ka toemngam te ka thoh sak eh,” a ti. Te dongah ka doo tih, “Amen BOEIPA,” ka ti.
6 En Jahweh zeide tot mij: Verkondig dit alles aan de steden van Juda en in Jerusalems straten! Dit moet ge zeggen: Luistert naar de woorden van dit Verbond, en onderhoudt ze ook.
Te phoeiah BOEIPA loh kamah taengah,” Judah khopuei neh Jerusalem tollong ah he ol he boeih hoe lamtah amih te, 'Paipi ol he ngai lamtah vai uh vai uh,'ti nah.
7 Want sinds Ik uw vaderen uit Egypteland leidde, tot heden toe, heb Ik ‘s morgens vroeg en ‘s avonds laat ze steeds maar bezworen: Luistert naar Mij!
Na pa rhoek taengah khaw ka rhalrhing la ka rhalrhing sak. Egypt kho lamloh amih ka khuen khohnin lamkah te tahae khohnin hil pawn ni. A thoh neh ka rhalrhing sak tih, “Kai ol he hnatun,” ka ti nah.
8 Maar ze hebben niet geluisterd, niet willen horen; allen zijn de verstoktheid gevolgd van hun boos gemoed. Daarom bracht Ik over hen al de bedreigingen van dit Verbond, dat Ik hun had voorgeschreven, maar dat ze niet onderhielden.
Tedae hnatun uh pawt tih a hna te kaeng uh pawh. A lungbuei thae thinthahnah dongah rhip pongpa uh. Te dongah paipi ol cungkuem he amih taengah ka khuen te vai hamla ka uen dae saii uh pawh,” a ti.
9 En weer sprak Jahweh tot mij: Er bestaat een complot onder de mannen van Juda en de bewoners van Jerusalem.
Te phoeiah BOEIPA loh kai taengah,” Judah hlang lakli neh Jerusalem khosa rhoek lakli kah lairhui te a hmuh.
10 Ze zijn teruggekeerd tot de vroegere zonden van hun vaders, die naar mijn woorden niet wilden horen; ook zij zijn vreemde goden nagelopen, om die te dienen. Het huis van Israël en het huis van Juda hebben het Verbond verkracht, dat Ik met hun vaders had gesloten.
A napa rhoek kathaesainah taengla mael uh coeng. Lamhma rhoek loh ka ol hnatun ham a aal uh. Te dongah amih tah te rhoek taengah thothueng hamla pathen tloe hnukah cet uh. Israel imkhui neh Judah imkhui loh a napa rhoek taengah ka saii ka paipi te a phae.
11 Daarom spreekt Jahweh: Ik zal ze! Ik zal rampen over hen brengen, waaraan men niet kan ontsnappen. En als ze dan tot Mij roepen, zal Ik niet naar hen horen.
Te dongah BOEIPA loh he ni a thui tangloeng. Kai taengah pang uh cakhaw a poeng thai pawt ham neh amih te ka ngai pawt ham ni amih soah yoethae ka khuen he.
12 Dan zullen de steden van Juda en de bewoners van Jerusalem tot de goden schreeuwen, voor wie ze wierook hebben gebrand; maar die zullen ze niet kunnen redden, als hun ramp is gekomen.
Te vaengah Judah khopuei neh Jerusalem khosa rhoek te cet uh vetih a pathen rhoek taengah pang uh ni. Amih taengah te a phum uh dae amih te a yoethae hnin ah tah khang khaw khang uh hae mahpawh.
13 Juda, al hebt ge dan evenveel goden als steden; Jerusalem, al richt ge zoveel altaren op als ge straten bezit: altaren voor de Schande, altaren om aan Báal te offeren!
Judah, na khopuei tarhing ah na pathen khaw om. Jerusalem tollong tarhing ah Baal taengah phum ham yahpohnah hmueihtuk te hmueihtuk la na khueh uh.
14 En ook gij moet dan niet voor dit volk gaan bidden, geen klaag- of smeekbede voor hen opstieren; want Ik luister niet, wanneer ze tot Mij roepen, als hun ramp is gekomen.
Te dongah nang tah he pilnam ham thangthui boeh. Amih ham tamlung neh thangthuinah khaw huel boeh. Amih khue tue vaengah amih kah boethae yueng la kai taengkah te ka hnatun moenih.
15 Wat heeft mijn geliefde in mijn huis te maken, Als ze schanddaden doet? Of zouden gelofte en heilig vlees Uw rampspoed ver van u houden, Dat gij u zo zeker voelt?
Tangkhuepnah muep a saii ham ka im kah ka lungnah te baham nim? Na taeng lamkah maeh cim a kan uh tih na boethae neh na sundaep.
16 Een groene olijf met heerlijke vruchten Had Jahweh u genoemd; Maar onder donderend geraas Heeft Hij vuur gelegd aan zijn blaren, En verbranden zijn takken!
BOEIPA loh Olive thinghing neh thaihtae suisaksakthen la na ming hang khue te a kawk ol neh a taengah hmai a hlup khungdaeng vetih a hlaeng te a talh pah ni.
17 Jahweh der heirscharen, die u had geplant, Bedreigt u met rampen: Om de misdaad van het huis van Israël en Juda, Die ze bedreven, om Mij te tergen, Door wierook voor Báal te branden!
Israel imkhui neh Judah imkhui kah boethae kong ah Nang aka phung caempuei BOEIPA loh nang hamla yoethae a thui coeng. Baal taengah amamih loh a phum te kai veet ham ni a saii uh.
18 Jahweh, Gij hebt het mij bekend gemaakt, zodat ik het weet, Gij hebt mij hun toeleg doen zien;
BOEIPA loh kai n'tueng tih ka ming dongah amih khoboe te kai m'hmuh sak.
19 Ik zelf was als een argeloos lam, Dat naar de slachtbank wordt geleid. Ik wist niet eens, dat zij aanslagen tegen mij smeedden: Komt, laten we de boom in zijn volle kracht vellen, Hem uit het land der levenden rukken, Zodat zijn naam niet meer wordt genoemd.
Tedae kai tah ngawn ham a khuen tuca boeimong bangla ka om. Te dongah a kopoek neh 'A kung neh a thaih he hum uh sih lamtah amah te mulhing khohmuen lamloh saii sih. Te daengah ni a ming koep a poek pawt eh' tila kai taengah a moeh uh te ka ming pawh.
20 Jahweh der heirscharen, rechtvaardige Rechter, Die harten en nieren doorgrondt: Laat mij zien, hoe Gij wraak op hen neemt, Want U vertrouw ik mijn recht toe.
Tedae ka dumlai te namah taengla ka phoe coeng dongah kuel neh lungbuei aka loepdak tih duengnah neh lai aka tloek caempuei BOEIPA loh amih sokah na tawnlohnah te m'hmuh sak.
21 Daarom spreekt Jahweh van de mannen van Anatot, Die mijn leven belagen, en zeggen: Niet langer zult ge in Jahweh’s Naam profeteren, Zo ge door onze hand niet wilt sterven.
Te dongah BOEIPA loh he ni a thui pai. Na hinglu aka toem Anathoth hlang rhoek te thui pah. BOEIPA ming neh na tonghma pawt daengah ni kaimih kut ah na duek pawt eh.
22 Waarachtig, zo spreekt Jahweh der heirscharen: Zie, Ik kom op hen af; Hun jongemannen zullen sterven door het zwaard, Hun zonen en dochters van honger.
Te dongah caempuei BOEIPA loh he ni a thui tangloeng. Kai loh amih te ka cawh coeng tih tongpang rhoek te cunghang dongah duek uh ni. A ca tongpa rhoek neh a ca huta rhoek te khokha neh duek uh ni.
23 Niets blijft van hen over, Wanneer Ik rampen ga brengen Over Anatots mannen In hun jaar van vergelding!
Amamih kah cawhnah kum ah Anathoth hlang rhoek soah boethae ka khuen vetih amih te a meet pataeng om mahpawh.
