Jakobus 3
1 Laat er onder u niet velen als leermeesters optreden, mijn broeders; want we weten, dat we dan een strenger oordeel zullen ondergaan.
Apuni khan sob hikhok hobole napare, ami laga bhai khan, kelemane apuni khan jani ase, amikhan kun pora manu ke hikai, bisar to amikhan uporte he bisi kara hobo.
2 Allen toch struikelen we op vele punten. Zo iemand in het spreken niet struikelt, dan is hij een volmaakt man; want dan kan hij ook heel het lichaam beteugelen.
Amikhan sob kisim rasta pora paap te giri thake. Jodi kunba tai laga kotha pora nagirile, tai ekjon bhal manu ase, aru tai laga pura gaw to cholai kene jabole pare.
3 Wanneer we de paarden het gebit in de bek steken, om ze ons te doen gehoorzamen, dan mennen we ook heel hun lijf.
Etiya jodi amikhan ghora laga mukh te kotha mani bole nimite rusi lagai diye, amikhan tai laga pura gaw to chola bole pare.
4 Ziet ook eens naar de schepen: hoe groot ze ook zijn, en door wat onstuimige winden ze worden gedreven, door een heel klein roer worden ze gewend, waarheen de stuurman het wil.
Aru ekta jahaaj ke bhi sabi, juntu iman dangor ase aru hawa pora etu ke loijai, kun jagate chola manu pora loi jabole mon kore, ta te loijai.
5 Zo ook is de tong slechts een klein lid, maar ze bezit een grote invloed. Ziet, hoe een klein vuurtje een heel bos in brand steekt!
Etu nisena jiba to gaw laga ekta chutu bhag he ase, kintu bisi dangor kotha koi kene phutani kore. Aru sabi kineka kori kene ekta chutu jui pora dangor jongol julai diye.
6 Ook de tong is een vuur: een wereld van ongerechtigheid. Onder onze leden is het de tong, die heel het lichaam bezoedelt, en ons levensrad in brand steekt, zelf in vlam gezet door de hel. (Geenna g1067)
Paap pora bhorta thaka duniya te, etu jiba bhi jui nisena he ase. Etu jiba to gaw laga ekta bhag ase, aru etu pora pura gaw ke letera kori diye aru jibon te jui lagai diye, aru etu jui to norok pora he ahe. (Geenna g1067)
7 Inderdaad, alle soorten van beesten en vogels, kruipende dieren en beesten der zee, worden getemd en zijn getemd door het menselijk geslacht;
Sob kisim laga jongol janwar, chiriya, aru matite bera pukakhan, aru samundar te thaka sob to manu pora he sikhai kene ghor te pali rakhe.
8 maar de tong: geen mens kan haar temmen; rusteloos kwaad, vol dodelijk venijn.
Kintu kun manu bhi tai nijor laga jiba ke thik rakhibole napare. Jiba to ekta aram nathaka dusto atma ase, aru jeher pora bhorta ase.
9 Met haar zegenen we den Heer en den Vader, met haar ook vervloeken we de mensen, naar Gods beeld geschapen;
Etu jiba pora amikhan Baba Isor aru Probhu ke dhanyavad diye, aru etu jiba pora he Isor laga protima te bona manu laga biya koi.
10 uit dezelfde mond komt zegen en vloek. —Neen mijn broeders, dit moet zó niet zijn!
Eke mukh pora he asirbad aru shrap bhi ulai. Ami laga bhai khan, eneka nohobo lage.
11 Of laat soms een bron uit dezelfde ader zoet en bitter water opborrelen?
Jhorna laga ekta mukh pora ula pani to ekbar te he mitha aru tita pani ulabole pare?
12 Of is het mogelijk, mijn broeders, dat een vijg olijven draagt, en een wijnstok vijgen? Ook kan een zoute bron geen zoet water geven.
Ami laga bhai khan, ekta dimoru ghas pora, oliv ulabole pare naki? Nohoile, angur ghas pora khajur ulabole pare? Etu nisena, nimok laga pani pora kitia bhi mitha pani bona bole napare.
13 Wie is er onder u wijs en verstandig? Hij tone door eerzame wandel zijn werken, met wijze zachtmoedigheid gepaard.
Apuni khan majote kun gyaani aru bujhi bole para manu ase? Titia utu manu to bhal jibon ki ase, etu hisab te, nomro hoi kene gyaan laga kaam khan dikhai dibo lage.
14 Maar zo ge bittere naijver en twist ronddraagt in uw hart, zet gij u dan niet op tegen de waarheid, en liegt gij dan niet tegen haar?
Kintu jodi apuni laga monte lalchi aru biya kaam khan ase, titia hosa laga kotha bhirodh te misa aru phutani nokoribi.
15 Zo’n wijsheid komt niet van boven, maar is aards, zinnelijk en duivels;
Etu upor pora aha laga gyaan nohoi. Kintu, etu prithibi laga ase, atmik nohoi, aru etu bhoot laga kaam ase.
16 want waar naijver heerst en twist, daar is onrust en allerlei kwaad.
Kun jagate lalchi aru kiba pabole laga itcha thake, ta te sob biya kaam aru jhamela thake.
17 De wijsheid, die van boven komt, is vóór alles rein, maar ook vredelievend, inschikkelijk, gezeggelijk, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig, ongeveinsd;
Kintu upor pora aha gyaan to sobse poila sapha ase, aru pichete, shanti aru morom ase, sob logote mili bole pare, daya pora bhorta aru bhal phol dhure, sob kaam te bhal aru eku chalak nakore.
18 en de vredevrucht der gerechtigheid wordt gezaaid door hen, die de vrede bewaren.
Kintu kunkhan pora shanti te mil-milap kori thake, taikhan majote he dharmik laga phol to shanti pora rupai thake.
