Jesaja 65
1 Ik was bezorgd voor wie Mij niet vroegen, Liet Mij vinden door wie Mij niet zochten; Ik zeide: Hier ben Ik; hier ben Ik! Tot een volk, dat mijn Naam niet eens aanriep.
I was manifested by those who did not ask for me. I am found by those who did not seek me. I said, Behold me, behold me, to a nation that was not called by my name.
2 Heel de dag hield Ik mijn handen gestrekt Naar een onhandelbaar volk, Dat verkeerde wegen bewandelt, Zijn eigen nukken volgt;
I have spread out my hands all the day to a disobedient and rebellious people, who walk in a way that is not good, according to their own thoughts,
3 Naar een volk, dat Mij tergt Aldoor voor mijn aanschijn. Dat offers opdraagt in tuinen, En wierook offert op stenen;
a people who provoke me to my face continually, sacrificing in gardens, and burning incense upon bricks,
4 Dat in grafmonumenten blijft hokken, In geheime spelonken overnachten; Dat zwijnevlees eet, Wiens schotels vol zijn van onreine brokken;
who sit among the graves, and lodge in the secret places, who eat swine's flesh, and broth of abominable things is in their vessels,
5 Dat zegt: Blijf waar gij zijt, En raak me niet aan, anders maak ik u heilig! Ja, zij zijn de rook in mijn neus, Het vuur, dat de hele dag brandt!
who say, Stand by thyself, do not come near to me, for I am holier than thou. These are a smoke in my nose, a fire that burns all the day.
6 Zie, het staat voor mijn aanschijn geschreven: Ik zal niet rusten, Eer Ik wraak heb genomen, En in hun schoot heb betaald
Behold, it is written before me. I will not keep silence, but will recompense. Yea, I will recompense into their bosom
7 Hun misdaden en die van hun vaders, Allen tezamen, spreekt Jahweh! Die wierook branden op de bergen, En Mij op de heuvelen honen, Hun meet Ik het loon van vroeger toe, En betaal het hun uit in hun schoot:
your own iniquities, and the iniquities of your fathers together, says Jehovah, those who have burned incense upon the mountains, and blasphemed me upon the hills. Therefore I will measure their former work into their bosom.
8 Zo spreekt Jahweh! Zoals men nog most in een druiventros vindt, En zegt: Werp hem niet weg, want er zit nog zegen in: Zo zal Ik handelen terwille van mijn dienaars, En niet alles vernielen;
Thus says Jehovah, As the new wine is found in the cluster, and a man says, Destroy it not, for a blessing is in it, so I will do for my servants' sake, that I may not destroy them all.
9 Maar uit Jakob zal Ik een zaad doen ontspruiten, En uit Juda een erfgenaam van mijn bergen. Mijn uitverkorenen zullen ze erven, En mijn dienaars daar wonen;
And I will bring forth a seed out of Jacob, and out of Judah an inheritor of my mountains. And my chosen shall inherit it, and my servants shall dwell there.
10 En Sjaron zal een weide zijn voor de kudde, Het Akor-dal een kamp voor het vee van het volk, dat Mij zoekt!
And Sharon shall be a fold of flocks, and the valley of Achor a place for herds to lie down in, for my people who have sought me.
11 Maar gij, die Jahweh verzaakt, En mijn heilige Berg hebt vergeten; Die een tafel aanricht voor Gad. En de beker voor Meni vult:
But ye who forsake Jehovah, who forget my holy mountain, who prepare a table for Fortune, and who fill up mingled wine to Destiny,
12 Voor u bestem Ik het zwaard, En afgeslacht wordt gij allen, Omdat gij geen antwoord gaaft, toen Ik riep, Niet hebt geluisterd, toen Ik sprak; Maar kwaad hebt gedaan in mijn ogen, Gezocht hebt, wat Mij niet behaagt.
I will destine you to the sword, and ye shall all bow down to the slaughter. Because when I called, ye did not answer, when I spoke, ye did not hear, but ye did that which was evil in my eyes, and chose that in which I did not delight.
13 Waarachtig, zo spreekt Jahweh, de Heer: Zie, mijn dienaars zullen eten, Maar gij zult honger moeten lijden; Zie, mijn dienaars zullen drinken, Maar gij zult versmachten van dorst; Zie, mijn dienaars zullen zich verheugen, Maar gij beschaamd komen staan;
Therefore thus says the lord Jehovah, Behold, my servants shall eat, but ye shall be hungry. Behold, my servants shall drink, but ye shall be thirsty. Behold, my servants shall rejoice, but ye shall be put to shame.
14 Zie, mijn dienaars zullen naar hartelust juichen, Maar gij zult van harteleed schreien, En jammeren van wanhoop!
Behold, my servants shall sing for joy of heart, but ye shall cry for sorrow of heart, and shall wail for vexation of spirit.
15 Gij zult u een naam achterlaten, Die door mijn uitverkorenen zal worden vervloekt; Jahweh, de Heer, zal u doden, Maar een nieuwe naam aan zijn dienaren schenken.
And ye shall leave your name for a curse to my chosen, and the lord Jehovah will kill thee. And he will call his servants by another name,
16 Dan zal al wie zich zegen toewenst op aarde, Zich zegenen bij den waarachtigen God; En wie een eed zweert op aarde, Zal zweren bij den waarachtigen God! Dan worden de vroegere noden vergeten, En voor mijn ogen verborgen!
so that he who blesses himself in the earth shall bless himself in the God of truth, and he who swears in the earth shall swear by the God of truth. Because the former troubles are forgotten, and because they are hid from my eyes.
17 Want zie, Ik zal een nieuwe hemel En een nieuwe aarde scheppen! Aan de vroegere denkt men niet terug, Ze komen niet weer in de gedachten op;
For, behold, I create new heavens and a new earth, and the former things shall not be remembered, nor come into mind.
18 Maar men zal zich verheugen en eeuwig verblijden Over wat Ik zal scheppen. Zie, Jerusalem schep Ik om in gejubel, In vreugde zijn volk;
But be ye glad and rejoice forever in that which I create. For, behold, I create Jerusalem a rejoicing, and her people a joy.
19 En Ik zal over Jerusalem juichen, In mijn volk Mij verblijden! Men zal er niet langer meer horen Het geklaag van geween of geschrei.
And I will rejoice in Jerusalem, and joy in my people. And there shall no more be heard in her the voice of weeping and the voice of crying.
20 Vandaar zal niet heengaan De zuigeling van enkele dagen; De grijsaard niet heengaan, Die zijn dagen niet vol heeft gemaakt. Want men sterft er als knaap, Al wordt men honderd jaar oud; En die de honderd jaar niet bereikt, Zal als een vervloekte worden beschouwd!
There shall be no more from there an infant of days, nor an old man who has not filled his days. For the child shall die a hundred years old, and the sinner being a hundred years old shall be accursed.
21 Ze zullen huizen bouwen, en er in wonen, Wijngaarden planten, en de vrucht er van eten;
And they shall build houses, and inhabit them. And they shall plant vineyards, and eat the fruit of them.
22 Neen, zij zullen niet bouwen, en anderen er in wonen, Niet planten, en anderen er van eten. Want even lang als van bomen Zal de levensduur zijn van mijn volk; En wat hun handen hebben gemaakt, Zullen mijn uitverkorenen zelf verbruiken;
They shall not build, and another inhabit. They shall not plant, and another eat. For as the days of a tree shall be the days of my people, and my chosen shall long enjoy the work of their hands.
23 Ze zullen zich niet vermoeien voor niets, Geen kinderen baren voor een vroegtijdige dood. Want ze zijn een geslacht door Jahweh gezegend, Hun nakomelingschap eveneens.
They shall not labor in vain, nor bring forth for calamity. For they are the seed of the blessed of Jehovah, and their offspring with them.
24 Eer ze nog roepen, geef Ik hun antwoord, Terwijl ze nog spreken, verhoor Ik hen reeds.
And it shall come to pass that, before they call, I will answer, and while they are yet speaking, I will hear.
25 Dan zullen wolf en lam eendrachtig grazen, De leeuw vreet hooi als het rund, De slang zal zich voeden met stof: Ze zullen geen kwaad of onheil stichten Op heel mijn heilige berg, Spreekt Jahweh!
The wolf and the lamb shall feed together, and the lion shall eat straw like the ox, and dust shall be the serpent's food. They shall not hurt nor destroy in all my holy mountain, says Jehovah.
