Jesaja 47
1 Kom af, zet u neer in het stof, Gij jonkvrouw, dochter van Babel; Zit neer op de grond, zonder troon, Gij dochter van de Chaldeën; Want niet langer zal men u noemen Verwend en vertroeteld.
LEUM GOD El fahk, “Babylon, fani liki tron lom, Ac muta fin kutkut infohk uh. Meet kom oana sie virgin, sie siti ma soenna kutangyukla, A inge monum tia sifil fisrasrsrasr ac fwel! Inge kom sie mutan kohs.
2 Ga de handmolen halen, om meel te malen, Doe uw sluier af, uw sleep omhoog; Ontbloot uw benen, Om door stromen te waden,
Furokak eot in ilil flao! Eisla nuknuk afinyen motom! Sarukla nuknuk kato lom. Olak sikut lom an ac tupalla infacl uh!
3 Naakt zij uw schaamte, Uw schande te pronk! Wraak zal Ik nemen, onverbiddelijk, spreekt onze Redder,
Mwet uh ac liye lah kom koflufol; Elos fah liye ke kom akpusiselyeyuk ac mwekinla. Nga ac oru foloksak luk, ac wangin mwet ac tulokinyuwi.”
4 Israëls Heilige, Jahweh der heirscharen is zijn Naam!
God mutal lun Israel El aksukosokyekutla — Inel pa LEUM GOD Kulana.
5 Houd u maar stil, en ga in de duisternis zitten, Dochter van de Chaldeën; Want nooit meer zal men u noemen De souverein van koninkrijken!
LEUM GOD El fahk nu sin Babylon, “Muta in lohsr uh ac mislana. Mwet uh ac tia sifil pangon kom kasra lun mutunfacl uh!
6 Omdat Ik op mijn volk was vergramd, Heb Ik mijn erfdeel ontwijd, in uw handen geleverd. Maar gij hebt hun geen medelijden getoond, Zelfs op grijsaards zwaar uw juk laten drukken.
Nga tuh kasrkusrak sin mwet luk. Nga tia sifil oralos oana mwet luk. Nga fuhlelosi nu inpoum, Ac kom tiana pakomutalos. Finne mwet matu, kom arulana akkeokyalos.
7 Gij hebt gezegd: Souverein zal ik zijn voor altijd en eeuwig, Uw einde kwam niet eens bij u op, gij dacht er niet aan.
Kom nunku mu kom ac kasra nwe tok, Oru wangin nunkeyen ma inge sum Lah ac mau fuka saflaiya.
8 Hoor dan, wellustige, Die zorgeloos neerzit; Die denkt bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander; Nooit blijf ik als weduwe zitten, Nooit zal ik zonder kinderen zijn.
“Porongo ma se inge, kom su lungse mwe pwar Ac nunku mu moul lom an oakwuk ac wanginna sensen kac. Kom fahk mu kom fulat oana God, Ac wangin sie oana kom. Kom nunku mu kom ac tiana katinmasla, Ku pulakin keok ke sripen tulik nutum uh wanginla.
9 Maar juist deze twee rampen zullen u treffen, Plotseling, op één enkele dag; Kinderloosheid en weduwschap Zullen in al haar zwaarte op u vallen: Ondanks uw talloze toverkunsten, En de grote macht van uw bezweerders.
Tusruktu in kitin pacl na, ke len sefanna, Ma inge kewa fah sikyak nu sum. Kom finne susfa ac orek inutnut, Mukul tomom ac tulik nutum uh ac fah wanginla.
10 Ge hebt op uw boosheid vertrouwd, En gezegd: Niemand doorziet mij. Uw wijsheid en kunde Hebben u op een dwaalspoor gebracht; Zodat ge dacht bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander!
“Arulana wangin fosrnga lom ke ma koluk lom; Kom nunku mu wangin sie ac ku in liye kom. Lalmwetmet ac etauk lom kiapwekomla, Ac kom sifacna nunku mu kom God — Wangin sie saya oana kom.
11 Maar een onheil zal over u komen, Dat ge niet weet weg te toveren; Een ramp op u vallen, Die ge niet kunt bezweren; Plotseling een vernieling u treffen, Geheel onverwacht!
Mwe ongoiya ac fah tuku nu fom, Ac inutnut lom an tia ku in sikulya. Musalla ac fah sa na in sun kom, Sie musalla yohk ma kom tiana nunku mu ac sikyak!
12 Houd maar vol met uw bezweringen En met uw talloze toverkunsten, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd. Misschien nog kunt ge er baat bij vinden, Of jaagt ge er anderen schrik mee aan.
Sruokyana mwe inutnut ac mwe susfa lom; Kom nuna orekmakin ma ingan oe ke kom fusr ah me. Sahp ac ku in kasrekom, Ku sahp kom ku in sang aksangengye mwet lokoalok lom.
13 Ge hebt u vermoeid met uw vele beraders, Laat ze nu opstaan; Laat ze u redden, de hemelbezweerders, En sterrenkijkers, Die u elke maand laten weten, Wat er voor u zal gebeuren.
Wangin ku lom, kom finne eis kas in kasru Sin mwet su suiya itu uh, Ac kitalik pulan pacl uh fal nu ke ma elos liye inkusrao, Ac fahkak nu sum ma ac sikyak nu sum Ke malem nu ke malem. Sap mwet tuni ma oan yen engyeng uh ingan in tuku ac molikomla.
14 Zie, ze worden als kaf, Dat het vuur zal verbranden; Ze kunnen zichzelf niet redden Uit de greep van de vlammen. Neen, ‘t is geen vuur, om zich te warmen, Geen haard, om er voor te gaan zitten.
“Elos ac fah oana mah pao, Ma sie e ac fah furreak! Elos ac tia pac ku in sifacna molelosla. Firir sac ac fah arulana fol nu selos, Tia e in langlung se.
15 Dat hebt ge nu van uw bezweerders, En van uw tovenaars, zonder tal, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd: Ze stuiven langs alle kanten uiteen, Niet één, die u redt!
Pa na ingan luman kasru kom ac eis sin Mwet tuni ma oan yen engyeng uh, su kom muta lolngok yoro in moul lom nufon. Elos nukewa ac som liki kom ac fahsr innek lalos sifacna, Ac wangin sie selos fah lula in molikomla.”
