< Jesaja 47 >
1 Kom af, zet u neer in het stof, Gij jonkvrouw, dochter van Babel; Zit neer op de grond, zonder troon, Gij dochter van de Chaldeën; Want niet langer zal men u noemen Verwend en vertroeteld.
Oe Babilon canu tanglakacuem, kum nateh vaiphu dawk tahung haw. Oe Khaldean canu, bawitungkhung dawk laipalah, talai dawk tahung haw. Bangkongtetpawiteh, kanem e hoi kanaw e telah bout dei awh mahoeh toe.
2 Ga de handmolen halen, om meel te malen, Doe uw sluier af, uw sleep omhoog; Ontbloot uw benen, Om door stromen te waden,
Sum hah lat nateh, cakang hah phawm haw. Minhmai ramuk hah hawng haw. Angkidung hah rading haw. Na hna hah na phai totouh kalim nateh, palang raka haw.
3 Naakt zij uw schaamte, Uw schande te pronk! Wraak zal Ik nemen, onverbiddelijk, spreekt onze Redder,
Nang teh, caici lah na o han, Yeirai na po han. Moi ka pathung vaiteh, apihai ka pasai mahoeh.
4 Israëls Heilige, Jahweh der heirscharen is zijn Naam!
Maimouh na karatangkung min teh, ransahu BAWIPA, Isarelnaw e kathounge Cathut tie doeh.
5 Houd u maar stil, en ga in de duisternis zitten, Dochter van de Chaldeën; Want nooit meer zal men u noemen De souverein van koninkrijken!
Oe Khaldean canu, duem tahung nateh, hmonae koe kâenh. Bangkongtetpawiteh, nang teh Napui e uknaeram teh lah na kaw mahoeh toe.
6 Omdat Ik op mijn volk was vergramd, Heb Ik mijn erfdeel ontwijd, in uw handen geleverd. Maar gij hebt hun geen medelijden getoond, Zelfs op grijsaards zwaar uw juk laten drukken.
Ka taminaw koe ka lungkhuek dawkvah, ka râw hah ka khin sak teh na kut dawk na poe. Nang ni na lungma hoeh. Katawngnaw koe hnokari na phu sak.
7 Gij hebt gezegd: Souverein zal ik zijn voor altijd en eeuwig, Uw einde kwam niet eens bij u op, gij dacht er niet aan.
Kai teh siangpahrang lah pou ka o han telah na pouk dawkvah, hete hnonaw hah na pouk hoeh. Nang dawk a hnukteng ka phat hane hai bout na panuek hoeh.
8 Hoor dan, wellustige, Die zorgeloos neerzit; Die denkt bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander; Nooit blijf ik als weduwe zitten, Nooit zal ik zonder kinderen zijn.
Hatdawkvah, hringnawmnae dueng ka tawng niteh, pamda laihoi kaawm e, ma imthung dawk kai doeh toe, kai hoi kâvan e apihai awm hoeh. Lahmainu lah kaawm mahoeh. Camo duenae ka khang mahoeh ka tet e, atu thaw haw.
9 Maar juist deze twee rampen zullen u treffen, Plotseling, op één enkele dag; Kinderloosheid en weduwschap Zullen in al haar zwaarte op u vallen: Ondanks uw talloze toverkunsten, En de grote macht van uw bezweerders.
Hete hno kahni touh: camo duenae hoi lahmainu lah onae ni hnin hni touh, tawkkadek dawk na tho sin han. Na onae hoi na kâringnae teh kapap nakunghai hotnaw teh nang koe puenghoi a tho han.
10 Ge hebt op uw boosheid vertrouwd, En gezegd: Niemand doorziet mij. Uw wijsheid en kunde Hebben u op een dwaalspoor gebracht; Zodat ge dacht bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander!
Bangtelamaw tetpawiteh, na hawihoehnae hah na kâuep teh, apinihai na hmawt hoeh na la ti. Na lungangnae hoi na panuenae ni na dum teh, kai doeh toe, kai hloilah alouke awm hoeh toe telah na lungthung hoi na ti.
11 Maar een onheil zal over u komen, Dat ge niet weet weg te toveren; Een ramp op u vallen, Die ge niet kunt bezweren; Plotseling een vernieling u treffen, Geheel onverwacht!
Hatdawkvah, nang koe thoenae teh a tho han. Nâhoi maw, a tho tie hah na panuek mahoeh. Yawthoenae ni na tho sin vaiteh, hot teh na kahmat sak thai mahoeh. Na panue thai hoeh e rawknae hah nang koe vaitalahoi a tho han.
12 Houd maar vol met uw bezweringen En met uw talloze toverkunsten, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd. Misschien nog kunt ge er baat bij vinden, Of jaagt ge er anderen schrik mee aan.
Na nawca hoi na tawk e na kâringnae hoi taânsinnae naw hah kangdoutkhai ka lawnh. Hawinae hmu hai na hmu yawkaw han, tâ hai na tâ yawkaw han doeh.
13 Ge hebt u vermoeid met uw vele beraders, Laat ze nu opstaan; Laat ze u redden, de hemelbezweerders, En sterrenkijkers, Die u elke maand laten weten, Wat er voor u zal gebeuren.
Nang teh, kâpankhaikung apap kecu dawk ngawt na tâwn toe khe. Atuvah asikhetkathoumnaw hoi âsi karadoungnaw, thapa khet lahoi ka dei thai e naw teh nang dawk ka tho hane hno dawk hoi kangdout awh naseh. Nang hah atu na rungngang naseh.
14 Zie, ze worden als kaf, Dat het vuur zal verbranden; Ze kunnen zichzelf niet redden Uit de greep van de vlammen. Neen, ‘t is geen vuur, om zich te warmen, Geen haard, om er voor te gaan zitten.
Khenhaw! ahnimanaw teh, caphon patetlah ao awh, hmaisawi lah ao awh han. Hmai ka kang e dawk hoi na rungngang thai awh mahoeh. Ka bet sak e hmaisaan awm hoeh, kamben hane hmai awm mahoeh.
15 Dat hebt ge nu van uw bezweerders, En van uw tovenaars, zonder tal, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd: Ze stuiven langs alle kanten uiteen, Niet één, die u redt!
Hot patetlah na tawk e hno teh nang hanlah ao han. Na naw nah hoi na pâtung e hnonaw hah amamae lam dawk koung kâva vaiteh, apinihai na rungngang thai mahoeh.