Jesaja 41
1 Eilanden, hoort Mij zwijgend aan, Wacht, volken, mijn bestraffing af. Laat ze komen en spreken, Wij samen voor de vierschaar treden!
“Fique em silêncio diante de mim, ilhas, e deixar os povos renovarem suas forças. Deixe-os chegar perto, então deixe-os falar. Vamos nos reunir para julgarmos juntos.
2 Wie heeft in het oosten den zegerijke verwekt, Hem geroepen, zijn schreden te volgen; Wie heeft hem de volken overgeleverd, En koningen hem onderworpen? Zijn zwaard vergruizelt ze tot stof, Zijn boog tot dwarrelend kaf;
Quem levantou um do leste? Quem o chamou a seus pés em retidão? Ele entrega as nações a ele e o faz reinar sobre os reis. Ele as dá como o pó à sua espada, como o restolho levado ao seu arco.
3 Hij jaagt ze na, dringt ongedeerd voort, Op wegen, die hij nog nooit had betreden.
Ele os persegue e passa em segurança, mesmo de uma maneira que ele não tinha ido com os pés.
4 Wie heeft het gedaan, wie bracht het tot stand? Ik, die van de aanvang af de eeuwen riep; Ik, Jahweh, die de Eerste ben, En die bij de laatsten zal zijn!
Quem já trabalhou e fez isso, chamando as gerações desde o início? Eu, Yahweh, o primeiro, e com o último, eu sou ele”.
5 Sidderend zien de eilanden toe, De grenzen der aarde rillen er van;
As ilhas viram, e temem. As extremidades da terra tremem. Eles se aproximam, e vêm.
6 Ze snellen elkander te hulp, En roepen elkander: Houd moed!
Todos ajudam seu vizinho. Eles dizem a seus irmãos: “Sejam fortes”!
7 De gieter bemoedigt den goudsmid, De pletter, hem die het aambeeld slaat. Men zegt: het soldeersel is goed; Maar met spijkers slaat men het vast, dat het niet losgaat!
Assim, o carpinteiro encoraja o ourives. Aquele que suaviza com o martelo o encoraja a golpear a bigorna, ditado da solda, “É bom;” e ele a prende com pregos, para que não vacile.
8 Maar gij, Israël, Mijn dienstknecht, Jakob, dien Ik heb uitverkoren, Kroost van Abraham, mijn vriend;
“Mas você, Israel, meu servo, Jacob, que escolhi, a descendência de Abraão, meu amigo,
9 Dien Ik van de grenzen der aarde heb gehaald, En van haar eindpaal geroepen: Ik heb u gezegd: Gij zijt mijn dienstknecht, U heb ik verkoren en nimmer versmaad!
você a quem tomei posse dos confins da terra, e chamados de seus cantos, e lhe disse: 'Você é meu servo'. Eu te escolhi e não te rejeitei”.
10 Ge moet niet vrezen, want Ik sta u bij; Niet radeloos rondzien, want Ik ben uw God! Ik maak u sterk, Ik kom u te hulp; Ik zal u steunen met de rechter van mijn ontferming!
Não tenha medo, pois eu estou com você. Não fiquem consternados, pois eu sou o vosso Deus. Eu os fortalecerei. Sim, eu o ajudarei. Sim, eu o defenderei com a mão direita da minha retidão.
11 Zie, die u bestoken, worden met schaamte en schande bedekt; Ze worden vernield en verdelgd, die tegen u strijden.
Eis que todos aqueles que estão indignados contra você ficarão desapontados e confundidos. Aqueles que lutam com você serão como nada, e perecerão.
12 Ge zult ze zoeken, die met u twisten, maar ze niet vinden; Die u bekampen, zullen vergaan en verdwijnen.
Você os procurará, e não os encontrará, até mesmo aqueles que lutam com você. Aqueles que guerreiam contra vocês serão como nada, como uma coisa inexistente.
13 Want Ik ben Jahweh, uw God, Ik houd u vast bij de rechterhand; Ik zeg u: Wees niet bang, Ik zal u helpen!
Pois eu, Yahweh seu Deus, segurarei sua mão direita, dizendo a você: 'Não tenha medo. Eu o ajudarei”.
14 Wees niet angstig, wormpje van Jakob, Israël, mijn kindje; Ik ben uw helper, spreekt Jahweh, Ik uw verlosser, Israëls Heilige!
Não tenha medo, seu verme Jacob, e vocês, homens de Israel. Eu o ajudarei”, diz Yahweh. “Seu Redentor é o Santo de Israel”.
15 Zie, Ik maak een dorsslee van u, Nieuw geslepen, met scherpe punten: Bergen zult ge dorsen en pletten, En heuvels hakken tot kaf;
Veja, eu o transformei em um novo instrumento de debulha afiado com dentes. Você vai debulhar as montanhas, e os derrotou pequenos, e fará as colinas como palha.
16 Ge zult ze wannen, en de wind waait ze weg, De stormwind zal ze verstrooien; Maar gij zult u in Jahweh verblijden, En in Israëls Heilige roemen!
Você os conhecerá, e o vento vai levá-los embora, e o redemoinho os espalhará. Você se regozijará em Yahweh. Você se gloria no Santo de Israel.
17 De armen en ellendigen zoeken water, ze vinden het niet, En hun tong is verdroogd van de dorst. Ik. Jahweh, zal ze verhoren, Ze niet verlaten, Israëls God.
Os pobres e necessitados buscam água, e não há nenhuma. A língua deles falha por sede. Eu, Yahweh, vou responder-lhes. Eu, o Deus de Israel, não os abandonarei.
18 Op kale rotsen laat Ik stromen ontspringen, En bronnen te midden der krochten; Ik maak een vijver van de woestijn, Van het dorstige land een fontein.
Vou abrir rios nas alturas nus, e molas no meio dos vales. Vou fazer do deserto uma piscina de água, e as nascentes de água da terra seca.
19 Ik zal de steppe met ceders beplanten. Met acacia, oleaster, olijf; In de wildernis cypressen zetten, Naast platanen en dennen:
Colocarei cedro, acácia, murta, e árvores oleaginosas no deserto. Juntarei ciprestes, pinheiros e árvores de caixa no deserto;
20 Opdat ze zien en erkennen, Het begrijpen en het verstaan, Dat de hand van Jahweh het doet, Israëls Heilige het wrocht!
que eles possam ver, conhecer, considerar e compreender juntos, que a mão de Yahweh fez isso, e o Santo de Israel o criou.
21 Komt uw goed recht nu eens bepleiten, Spreekt Jahweh; En brengt dan uw afgoden mee, Zegt Jakobs Koning.
Produce sua causa”, diz Yahweh. “Mostrem suas fortes razões”, diz o Rei de Jacob.
22 Laat ze komen en ons verkonden, Wat in de toekomst geschiedt, Of wat ze vroeger hebben voorspeld: Dan kunnen we dat eens onderzoeken. Laat ons de toekomst eens horen,
“Que nos anunciem e declarem o que vai acontecer! Declare as coisas anteriores, o que elas são, que possamos considerá-las, e conhecer o último fim delas; ou nos mostrar o que está por vir.
23 En zegt ons wat er later gebeurt; Als we het dan in vervulling zien gaan, Dan weten we, dat gij goden zijt. Ja doet maar iets, of goed of kwaad, Dan kunnen we zien, en ons meten!
Declare as coisas que estão por vir no futuro, que talvez saibamos que vocês são deuses. Sim, fazer o bem, ou fazer o mal, que podemos ficar desapontados, e vê-lo juntos.
24 Maar zelf zijt ge niets, en uw werken zijn niets: Schande voor die ‘t met u houdt!
Eis que você não é nada, e seu trabalho não é nada. Aquele que o escolhe é uma abominação.
25 Maar Ik heb er een uit het noorden verwekt: en hij kwam, Uit het oosten hem bij zijn naam geroepen: daar is hij gekomen; Als slijk vertrapt hij de vorsten, Zoals een pottenbakker het leem.
“Eu criei um do norte, e ele veio, do nascer do sol, aquele que invoca o meu nome, e ele deve vir sobre os governantes como sobre a argamassa, e como o oleiro pisa o barro.
26 Wie heeft nu vroeger voorspeld, wat we thans zien gebeuren, Tevoren: zodat we zeggen: ‘t komt uit?
Quem o declarou desde o início, para que possamos saber? e antes, que possamos dizer: “Ele está certo?”. Certamente, não há ninguém que declare. Certamente, não há ninguém que apareça. Certamente, não há ninguém que ouça suas palavras.
27 Ik heb het ‘t eerst aan Sion verkondigd: En zie, hier is hij; En aan Jerusalem de blijde boodschap gebracht! Maar niemand uwer heeft het voorspeld, Niemand van u het verkondigd; Niemand heeft uw woorden gehoord,
Sou o primeiro a dizer a Sião: “Olha, olha para eles”. e eu darei uma que traga boas notícias a Jerusalém.
28 Niemand van al die Ik zie. Neen, niemand der goden weet raad, Niemand, dien Ik kan vragen en antwoord bekomen.
Quando eu olho, não há homem, Mesmo entre eles não há nenhum conselheiro que, quando eu pergunto, possa responder uma palavra.
29 Ze zijn allemaal niets, en hun werken zijn niets, Hun beelden enkel wind en lucht.
Eis que todos os seus atos são vaidade e nada. Suas imagens derretidas são vento e confusão.
