Jesaja 41
1 Eilanden, hoort Mij zwijgend aan, Wacht, volken, mijn bestraffing af. Laat ze komen en spreken, Wij samen voor de vierschaar treden!
“Listen before me in silence, you coastlands; let the nations renew their strength; let them come near and speak; let us come near together to argue a dispute.
2 Wie heeft in het oosten den zegerijke verwekt, Hem geroepen, zijn schreden te volgen; Wie heeft hem de volken overgeleverd, En koningen hem onderworpen? Zijn zwaard vergruizelt ze tot stof, Zijn boog tot dwarrelend kaf;
Who has stirred up one from the east, calling him in righteousness to his service? He hands nations over to him and helps him subdue kings. He turns them to dust with his sword, like windblown stubble with his bow.
3 Hij jaagt ze na, dringt ongedeerd voort, Op wegen, die hij nog nooit had betreden.
He pursues them and passes by safely, by a swift path that his feet scarcely touch.
4 Wie heeft het gedaan, wie bracht het tot stand? Ik, die van de aanvang af de eeuwen riep; Ik, Jahweh, die de Eerste ben, En die bij de laatsten zal zijn!
Who has performed and accomplished these deeds? Who has summoned the generations from the beginning? I, Yahweh, the first, and with the last ones, I am he.
5 Sidderend zien de eilanden toe, De grenzen der aarde rillen er van;
The isles have seen and are afraid; the ends of the earth tremble; they approach and come.
6 Ze snellen elkander te hulp, En roepen elkander: Houd moed!
Everyone helps his neighbor, and every one says to one another, 'Be encouraged.'
7 De gieter bemoedigt den goudsmid, De pletter, hem die het aambeeld slaat. Men zegt: het soldeersel is goed; Maar met spijkers slaat men het vast, dat het niet losgaat!
So the carpenter encourages the goldsmith, and he who works with the hammer encourages him who works with an anvil, saying of the welding, 'It is good.' They fasten it with nails so it will not topple over.
8 Maar gij, Israël, Mijn dienstknecht, Jakob, dien Ik heb uitverkoren, Kroost van Abraham, mijn vriend;
But you, Israel, my servant, Jacob whom I have chosen, the offspring of Abraham my friend,
9 Dien Ik van de grenzen der aarde heb gehaald, En van haar eindpaal geroepen: Ik heb u gezegd: Gij zijt mijn dienstknecht, U heb ik verkoren en nimmer versmaad!
you whom I am bringing back from the ends of the earth, and whom I called from the far away places, and to whom I said, 'You are my servant;' I have chosen you and not rejected you.
10 Ge moet niet vrezen, want Ik sta u bij; Niet radeloos rondzien, want Ik ben uw God! Ik maak u sterk, Ik kom u te hulp; Ik zal u steunen met de rechter van mijn ontferming!
Do not fear, for I am with you. Do not be anxious, for I am your God. I will strengthen you, and I will help you, and I will uphold you with my righteous right hand.
11 Zie, die u bestoken, worden met schaamte en schande bedekt; Ze worden vernield en verdelgd, die tegen u strijden.
See, they will be ashamed and disgraced, all who have been angry with you; they will be as nothing and will perish, those who oppose you.
12 Ge zult ze zoeken, die met u twisten, maar ze niet vinden; Die u bekampen, zullen vergaan en verdwijnen.
You will seek and will not find those who contended with you; those who warred against you will be like nothing, absolutely nothing.
13 Want Ik ben Jahweh, uw God, Ik houd u vast bij de rechterhand; Ik zeg u: Wees niet bang, Ik zal u helpen!
For I, Yahweh your God, will hold your right hand, saying to you, 'Do not fear; I am helping you.'
14 Wees niet angstig, wormpje van Jakob, Israël, mijn kindje; Ik ben uw helper, spreekt Jahweh, Ik uw verlosser, Israëls Heilige!
Do not fear, Jacob you worm, and you men of Israel; I will help you—this is Yahweh's declaration, your Redeemer, the Holy One of Israel.
15 Zie, Ik maak een dorsslee van u, Nieuw geslepen, met scherpe punten: Bergen zult ge dorsen en pletten, En heuvels hakken tot kaf;
Look, I am making you like a sharp threshing sledge, new and two-edged; you will thresh the mountains and crush them; you will make the hills like chaff.
16 Ge zult ze wannen, en de wind waait ze weg, De stormwind zal ze verstrooien; Maar gij zult u in Jahweh verblijden, En in Israëls Heilige roemen!
You will winnow them, and the wind will carry them away; the wind will scatter them. You will rejoice in Yahweh, you will rejoice in the Holy One of Israel.
17 De armen en ellendigen zoeken water, ze vinden het niet, En hun tong is verdroogd van de dorst. Ik. Jahweh, zal ze verhoren, Ze niet verlaten, Israëls God.
The oppressed and needy look for water, but there is none, and their tongues are parched for thirst; I, Yahweh, will respond to their prayers; I, the God of Israel, will not forsake them.
18 Op kale rotsen laat Ik stromen ontspringen, En bronnen te midden der krochten; Ik maak een vijver van de woestijn, Van het dorstige land een fontein.
I will make streams to flow down the slopes, and springs in the middle of the valleys; I will make the desert into a pool of water, and the dry land into springs of water.
19 Ik zal de steppe met ceders beplanten. Met acacia, oleaster, olijf; In de wildernis cypressen zetten, Naast platanen en dennen:
In the wilderness I will set the cedar, the acacia, and the myrtle, and the olive tree. I will set the cypress in the desert plain, with the pines and the cypress box trees.
20 Opdat ze zien en erkennen, Het begrijpen en het verstaan, Dat de hand van Jahweh het doet, Israëls Heilige het wrocht!
I will do this so that the people may see, recognize, and understand together, that the hand of Yahweh has done this, that the Holy One of Israel has created it.
21 Komt uw goed recht nu eens bepleiten, Spreekt Jahweh; En brengt dan uw afgoden mee, Zegt Jakobs Koning.
“Present your case,” says Yahweh, “present your best arguments for your idols,” says the King of Jacob.
22 Laat ze komen en ons verkonden, Wat in de toekomst geschiedt, Of wat ze vroeger hebben voorspeld: Dan kunnen we dat eens onderzoeken. Laat ons de toekomst eens horen,
Let them bring us their own arguments; have them come forward and declare to us what will happen, so we may know these things well. Have them tell us of earlier predictive declarations, so we can reflect on them and know how they were fulfilled.
23 En zegt ons wat er later gebeurt; Als we het dan in vervulling zien gaan, Dan weten we, dat gij goden zijt. Ja doet maar iets, of goed of kwaad, Dan kunnen we zien, en ons meten!
Tell things about the future, that we may know if you are gods; do something good or evil, that we may be frightened and impressed.
24 Maar zelf zijt ge niets, en uw werken zijn niets: Schande voor die ‘t met u houdt!
See, you idols are nothing and your deeds are nothing; the one who chooses you is detestable.
25 Maar Ik heb er een uit het noorden verwekt: en hij kwam, Uit het oosten hem bij zijn naam geroepen: daar is hij gekomen; Als slijk vertrapt hij de vorsten, Zoals een pottenbakker het leem.
I have raised up one from the north, and he comes; from the sun's rising I summon him who calls on my name, and he will trample the rulers like mud, like a potter who is treading on the clay.
26 Wie heeft nu vroeger voorspeld, wat we thans zien gebeuren, Tevoren: zodat we zeggen: ‘t komt uit?
Who announced this from the beginning, that we might know? Before this time, that we may say, “He is right”? Indeed none of them decreed it, yes, none heard you say anything.
27 Ik heb het ‘t eerst aan Sion verkondigd: En zie, hier is hij; En aan Jerusalem de blijde boodschap gebracht! Maar niemand uwer heeft het voorspeld, Niemand van u het verkondigd; Niemand heeft uw woorden gehoord,
I first said to Zion, “Look here they are;” I sent a herald to Jerusalem.
28 Niemand van al die Ik zie. Neen, niemand der goden weet raad, Niemand, dien Ik kan vragen en antwoord bekomen.
When I look, there is no one, not one among them who can give good advice, who, when I ask, can answer a word.
29 Ze zijn allemaal niets, en hun werken zijn niets, Hun beelden enkel wind en lucht.
Look, all of them are nothing, and their deeds are nothing; their cast metal figures are wind and emptiness.
