< Jesaja 33 >
1 Wee u verwoester, zelf niet verwoest, Rover, dien men nog niet heeft beroofd: Zijt ge klaar met verwoesten, dan wordt ge verwoest, Hebt ge voldoende geroofd, dan berooft men ook u!
Ipi lunghemnan nangao ham nangho Assyria te, mi sumang ho, ahinla nangho leh nangho a itih in nakisumang kha hih helu vin ahi. Midang najou lhep jiuvin, ahinla nangho lheplha in na um kha hih uve. Mi suhmang nangah teng uleh nangho nakisumang diu ahi. Mi lheplhah nangah tengu leh nangho nakilhem lhadiu na hiuve.
2 O Jahweh, wees ons genadig, Wij vertrouwen op U; Wees iedere morgen opnieuw onze hulp, Onze redding in tijden van nood.
Ahin Pakai, nei hepiu vin, ajehchu nangma ngah a um kahiuve. Nisim in kaban thahat nun hungpangin lang, hahsatna'a kaum teng uleh eihuhdoh diuvin hung pangin.
3 Voor uw machtige donder vluchten de naties, Als Gij opstaat, stuiven de volken uiteen;
Na awgin ajah jeh un melmate a jam uve. Nahung dindoh teng leh chitin namtin ajam jitao ve!
4 Dan oogst men buit, zoals de sprinkhanen oogsten, Dan valt men er als de vraten op aan.
Lungmul, peng palep leh khaokho hon louho leh lengpi gui ho akeova alha bang uva Assyria galsat sepai hojong lhu uva, ima hilou diu ahitai!
5 Verheven zijt Gij, o Jahweh, die woont in de hoge, Die Sion met recht en gerechtigheid hebt vervuld;
Pakai chu alet a len hihen. Van mun'a cheng hijong leh aman Jerusalem chu thudih leh chonphatna in na asemdoh ding ahi.
6 Uw onwankelbare trouw was hem een weelde van heil, Wijsheid en kennis, en de vreze van Jahweh waren zijn schat.
Hiche nikho teng leh ama chu na kingap detchet na abul hintin, huhhing'a ninglhing setna kikoi khol, hetna leh chihna napeh ding ahi. Pakai gin chu nadinga gou hiding ahi.
7 Maar nu staan de Offerhaard-mannen buiten te jammeren. De vredeboden bitter te wenen:
Ahin tun vang nagal hang hou lhang phongin akap uvin ahi. Chamna semho nommo tah in lunglha in akap uve.
8 "Hij heeft de verdragen geschonden, De steden beschimpt, en niemand ontzien!" De wegen liggen verlaten, geen reizigers meer,
Na lampiu ho jong akamdel tai; Koi macha alamlha tapouve. Assyrian ten chamna dinga kinopto nachu asukeh taovin, ahetoh a pangho masanga kitepna ananei uchu anahsah tapou vin ahi. Koima cha gin le ja anei pouve.
9 Het land treurt en kwijnt, de Libanon schaamt zich; Als een wildernis ligt de Sjaron verdord, Basjan en Karmel staan kaal.
Israel gam chu puldou nan achup lhatai. Lebanon jong jachat nin ananglha tai. Sharon phaicham chu tun gamthip gam ahitai. Bashan leh Carmel chom in ana umtai.
10 Maar nu zal Ik opstaan, spreekt Jahweh; Nu rijs Ik omhoog, nu richt Ik mij op:
Ahin Pakai in aseije: “Tun keima kadindoh ding ahi. Ka thahat naleh kahatna tua hi kavetsah ding ahi.
11 Gij gaat zwanger van stro, en kaf zult ge baren, Mijn adem zal als een vuur u verslinden!
Nangho Assyria miten hampa gop ahilouleh kolbu kung tailou ima nasodoh pouve. Nahai nau hu chu mei hung kisoh intin, nahin vallhum dingu ahi.
12 De volkeren zullen verbranden als kalk, Worden uitgetrokken als doornen, en verteerd door het vuur.
Ling hamboh a kisatlhah a, meiya akilelut bangin na mite jong kachai keidiu ahi.
13 Die verre zijt, hoort wat Ik doe, Beseft, die nabij zijt, mijn kracht!
Ipi kabol doh ham phaten ngaijun, nangho chitin namtin gam la tah'a umho! Chuleh naicha'a umhon kathahat hi hetpeh in nei neijun!”
14 En op Sion zullen de zondaars sidderen, De godvergetenen rillen: "Wie onzer kan ‘t houden bij het verslindende vuur, Wie onzer kan ‘t houden bij de eeuwige gloed!"
Jerusalem'a um michonse ho tija in akithing thing uve. Pathen houlou hochu tijatna nasatah in aman taove. “Hitobang mi vallhum jengthei meikong hi kon athoh jou mong ding ham?” tin akap uvin ahi. “Hitobang meikong nasatah akon'a koiham asohcha ding?”
15 Maar die in gerechtigheid wandelt, niet veinst bij zijn spreken, Afgeperste winsten versmaadt, zijn handen dichtknijpt voor omkoperij; Die zijn oren stopt, om geen moordplan te horen, Zijn ogen sluit, om geen misdaad te zien:
Mi kitah leh mitheng ho, joule nal'a phatchomna ding nomlou ho, nehguh deilou jeh'a munchom gam latah'a umdoh ho tolthat dinga guhthim'a thilgon ho thusei ngaipeh lou'a da chah khet jeng ho, thilpha lou boldinga lhepna jouse mangcha guho akon'a amit u sing jeng ho-
16 Zo een zal op de hoogten wonen, De burcht op de rotsen zijn toevlucht zijn; Brood zal hem worden gereikt, Water hem nimmer ontbreken.
mun sang'a cheng ding hochu amaho hi ahiuve. Mol le lhang 'a um songpi hochu akulpiu va pangding ahi. Neh le chah hin kithah peh diu, chule tui jong ning lhing setna aneidiu ahi.
17 Dan zullen uw ogen den Koning in zijn glorie aanschouwen, En een land van onmetelijke omvang zien;
Lengpa aloupina jouse toh namit tah uva namu diu, chuleh gamla tah'a sao gam leiset chu namit'a namu diu ahi.
18 Dan denkt uw hart aan de verschrikkingen terug: Waar is de schatter, de ijker; waar hij die torens kwam tellen?
Hiche tijat umtah nikho hi nahin nunggel doh diu, chuteng nahin doh diu chu, “Insangho sim toh'a pang Assyrian milun ho chu hoiya um uva hitam? I khopi u alhuh nunga thil le lo ki chomdoh ching tup'a pang lekhabu koitup hochu hoilai ja um uva hitam?”
19 Dan zult ge dat brutale volk niet meer zien, Dat volk met zijn duistere, onbegrijpelijke taal, Met zijn brabbelende tong, Die ge niet kondt verstaan.
Migilou ho leh mikhanse hon hetkhah lou leh kidang tah paochom athohou hi navel mukit tah louding ahi.
20 Maar ge zult Sion aanschouwen, de stad waar wij één zijn; Uw ogen zullen Jerusalem zien, de veilige stede, De tent die nooit wordt verplaatst, Wier pinnen niet worden uitgerukt, wier koorden niet springen.
Zion chu golnop phatah bolna mun'a nahin lemu joh dingu ahi. Jerusalem chu chamna leh bitkeija umna khopi'a nahin mudingu ahi. Khoilupon in, akhao kiloi detchet leh akhom ho chah thet na kitung tobang ding ahi.
21 Neen, Jahweh zal daar onze Machtige zijn, In plaats van stromen en brede rivieren, Waarop geen galjoenen meer varen, Geen trotse bodems meer stevenen.
Eiho dinga Pakai chu Hatchungnung Pen hung hiding ahi. Amachu vadung vailentah in bitkei'a akoi, galmi hon ahin palkai joulou u bangdi ahi. Galmi ho kong jong kitolna thei hilou ding ahi.
22 Want Jahweh zal onze rechter zijn, Jahweh onze bestuurder en koning:
Ajehchu Pakai chu eithutan pao ahin, dan eipeuva leh i lengpao ahije. Aman eikhohsah untin, eihuhdoh diu ahi.
23 Hij zal ons redden, al hangen uw touwen slap, Al houden ze de masten niet vast, en spannen de zeilen niet uit. Dan maken zelfs blinden nog buit, En plunderen de lammen.
Galmite kongtol napon akilhamin, kongleh lang achi pin, manchah hojong pannabei ahitai. Anei agou houjong Pathen mite kihom diu ahitai. Elbai ho jengin jong achan vou u akilah diu ahi!
24 En niemand der burgers zal zeggen: Ik ben ziek; Het volk, dat er woont, is zijn zonde vergeven!
“Kadam pouvin chuleh panpi bei kahiu ve,” tia Israel miten asei tahlou diu ahi. Ajeh chu Pakai in achonset nao angaidam ding ahitai.