Jesaja 32
1 Zie, dan zal een Koning met gerechtigheid heersen, En de vorsten zullen besturen met recht.
| הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו׃ |
2 Ieder van hen zal zijn als een beschutting tegen de wind, En als een schuilplaats tegen de regen; Als een waterbeek in de steppe, Als de schaduw van een machtige rots op het dorstige land.
| והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה׃ |
3 Dan blijven de ogen der zienden niet langer gesloten, En de oren der horenden luisteren weer;
| ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה׃ |
4 Het onbezonnen verstand leert begrijpen, De stamelende tong spreekt vloeiend en klaar;
| ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות׃ |
5 De dwaas wordt niet langer voor edel gehouden, De sluwerd geen man van aanzien genoemd.
| לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע׃ |
6 Want de dwaas spreekt maar dwaasheid En zijn hart zint op boosheid: Om vermetel te worden, En tegen Jahweh te lasteren; Om den hongerige gebrek te doen lijden, Den dorstige een dronk te onthouden.
| כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר׃ |
7 En de sluwerd verzint listige streken, Beraamt boze plannen, Om ongelukkigen door leugen in het verderf te storten, Den arme door zijn beschuldiging voor het gerecht.
| וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים באמרי שקר ובדבר אביון משפט׃ |
8 Maar een edel mens vormt nobele plannen, En brengt ze ten uitvoer.
| ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום׃ |
9 Lichtzinnige vrouwen, hoort naar mijn stem, Luchthartige dochters, luistert naar mijn woord!
| נשים שאננות קמנה שמענה קולי בנות בטחות האזנה אמרתי׃ |
10 Na jaar en dag Zult ge beven, luchthartigen: Want dan is ‘t gedaan met de wijn, En geen oogst is er meer.
| ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא׃ |
11 Siddert lichtzinnigen, beeft luchthartigen, Ontkleedt en ontbloot u; Gordt de rouw om uw lenden,
| חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים׃ |
12 En slaat op uw borsten: Om de lieflijke velden, De vruchtbare wijnstok.
| על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה׃ |
13 Doornen en distels woekeren op de grond van mijn volk In alle lustpaleizen der dartele veste;
| על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה׃ |
14 Want de burcht ligt eenzaam, verlaten de woelige stad, Ofel en toren verwoest: Holen voor eeuwig, Een lustoord voor ezels, een weide der kudde.
| כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם משוש פראים מרעה עדרים׃ |
15 Dan stort Hij voor eeuwig een geest uit de hoge over ons uit, En wordt de steppe een boomgaard, de boomgaard een woud.
| עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל ליער יחשב׃ |
16 Het recht zal in de steppe vertoeven, De gerechtigheid in de boomgaard wonen;
| ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב׃ |
17 En vrede zal de winst der gerechtigheid zijn, Rust en veiligheid de vrucht van het recht voor altoos!
| והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה השקט ובטח עד עולם׃ |
18 Mijn volk zal in een oord van vrede wonen, In veilige woningen in zorgeloze rust.
| וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות׃ |
19 Maar het woud zal worden geveld en vernield, De stad tot de grond geslecht.
| וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר׃ |
20 Heil u! Gij zult aan alle wateren zaaien, En rund en ezel daar vrij laten lopen.
| אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור׃ |
