Jesaja 31
1 Wee, die naar Egypte trekken om hulp, Die enkel op paarden vertrouwen, Zich op het grote getal der wagens verlaten, En op de geweldige kracht van de ruiters: Maar die niet opzien naar Israëls Heilige, En Jahweh niet zoeken!
Woe to them that go down to Egypt for help, trusting in horses, and putting their confidence in chariots, because they me many: and in horsemen, because they me very strong: and have not trusted in the Holy One of Israel, and have not sought after the Lord.
2 Maar ook Hij is vernuftig, Om onheil te brengen; En wat Hij gezegd heeft, Neemt Hij niet terug. Hij zal zich tegen het huis van de zondaars verheffen, En tegen de helpers der bozen.
But he that is the wise one hath brought evil, and hath not removed his words: and he will rise up against the house of the wicked, and against the aid of them that work iniquity.
3 Ook Egypte is mens en geen god, Zijn paarden maar vlees en geen geest: Strekt Jahweh zijn hand uit, Dan struikelt de helper, En die geholpen wordt, valt; Beiden gaan ze te gronde.
Egypt is man, and not God: and their horses, flesh, and not spirit: and the Lord shall put down his hand, and the helper shall fall, and he that is helped shall fall, and they shall all be confounded together.
4 Maar dit zegt Jahweh tot mij: Zoals een leeuw en zijn jong Blijven brullen over hun prooi, Al verzamelt zich tegen hen de hele troep herders; Zoals ze voor hun schreeuwen niet schrikken, En voor hun gillen niet wijken: Zo zal Jahweh der heirscharen nederdalen, Om op de berg Sion en zijn heuvel te strijden;
For thus saith the Lord to me: Like as the lion roareth, and the lion’s whelp upon his prey, and when a multitude of shepherds shall come against him, he will not fear at their voice, nor be afraid of their multitude: so shall the Lord of hosts come down to fight upon mount Sion, and upon the hill thereof.
5 En als fladderende vogels Zal Jahweh der heirscharen Jerusalem beschutten, Beschermen en redden, Beschutten, verlossen.
As birds dying, so will the Lord of hosts protect Jerusalem, protecting and delivering, passing over and saving.
6 Dan zullen Israëls kinderen zich bekeren Tot Hem, van wien ze zo ver zijn geweken;
Return as you had deeply revolted, O children of Israel.
7 Ja, op die dag zullen zij allen verachten Hun goden van zilver en goud, Die gij u hebt gemaakt Met uw zondige handen.
For in that day a man shall cast away his idols of silver, and his idols of gold, which your hands have made for you to sin.
8 Assjoer zal vallen door het zwaard van een, die geen mens is, En het zwaard, maar niet van een mens, zal hem verslinden. Hij vlucht voor het zwaard, zijn krijgers worden geknecht,
And the Assyrian shall fall by the sword not of a man, and the sword not of a man shall devour him, and he shall flee not at the face of the sword: and his young men shall be tributaries.
9 Zijn vorsten verlaten de wallen vol schrik, vol angst hun banier: Is de godsspraak van Jahweh, die zijn vuur heeft op Sion, In Jerusalem zijn offerhaard!
And his strength shall pass away with dread, and his princes fleeing shall be afraid: the Lord hath said it, whose die is in Sion, and his furnace in Jerusalem.
