Jesaja 27
1 Op die dag zal Jahweh bestraffen Met zijn groot, geweldig en machtig zwaard Liwjatan, de vluchtende draak, Liwjatan, de kronkelende slang; Hij zal vermoorden Het monster der zee!
Ын зиуа ачея, Домнул ва лови ку сабия Луй чя аспрэ, маре ши таре левиатанул, Бабилонул, шарпеле фугар (Асур), ши левиатанул, шарпеле инелат (Бабел), ши ва учиде балаурул де лынгэ маре (Еӂиптул).
2 Op die dag zal men van de lieflijke wijngaard zingen:
Ын зиуа ачея, кынтаць о кынтаре асупра вией челей май алесе:
3 Ik, Jahweh, verzorg hem, Blijf hem altijd besproeien, Opdat zijn blaren niet vallen. Ik waak over hem dag en nacht,
„Еу, Домнул, сунт Пэзиторул ей, Еу о уд ын фиекаре клипэ; Еу о пэзеск зи ши ноапте, ка сэ н-о ватэме нимень.
4 Niet langer ben Ik vertoornd! En vind Ik nog doornen en distels, Ik trek er tegen ten strijde, En zal ze allen verbranden!
Н-ам ничо мыние. Дар, дакэ вой гэси мэрэчинь ши спинь, вой мерӂе ла луптэ ымпотрива лор ши-й вой арде пе тоць,
5 Dan klampt hij zich vast aan mijn sterkte, En maakt vrede met Mij, Maakt vrede met Mij!
афарэ нумай дакэ вор кэута окротиря Мя, вор фаче паче ку Мине, да, вор фаче паче ку Мине.”
6 Dan zal in die dagen, Jakob weer wortel schieten, Israël bloeien en vruchten dragen, En de aarde vullen met zijn oogst.
Ын времуриле виитоаре, Иаков ва принде рэдэчинэ, Исраел ва ынфлори ши ва одрэсли ши ва умпле лумя ку роаделе луй.
7 Of zou Hij hem slaan, zoals Hij slaat, die hèm slaan, Hem doden, zoals Hij doodt, die hèm doden?
Л-а ловит оаре Домнул кум а ловит пе чей че-л ловяу? Л-а учис Ел кум а учис пе чей че-л учидяу?
8 Zou Hij hem zijn volle wraak doen gevoelen, Hem verwerpen, wegvagen door zijn ziedende toorn Op de dag van de storm?
Ку мэсурэ л-ай педепсит ын робие, луынду-л ку суфларя нэпрасникэ а вынтулуй де рэсэрит.
9 Neen, zo bedoelt Hij het niet! Maar de misdaad van Jakob moet worden verzoend, De verdelging zijner zonde moet de vrucht er van zijn: Als hij alle altaarstenen als brokken kalk heeft verbrijzeld, En er geen heilige palen en zonnezuilen meer staan.
Астфел, нелеӂюиря луй Иаков а фост испэшитэ ши ятэ родул ертэрий пэкатулуй луй: Домнул а фэкут тоате петреле алтарелор ка ниште петре де вар префэкуте ын цэрынэ; идолий Астартеей ши стылпий Соарелуй ну се вор май ридика.
10 Wel zal de machtige stad nog eenzaam zijn, Een ontvolkte plaats, verlaten als een woestijn. De kalveren zullen er weiden, Tussen haar struiken liggen, en ze vernielen;
Кэч четатя чя таре а рэмас сингуратикэ, а ажунс о локуинцэ лэсатэ ши пэрэситэ ка пустиул. Ын еа паште вицелул, ын еа се кулкэ ши-й мэнынкэ рамуриле.
11 Haar takken zullen verdorren en knappen, De vrouwen komen, En steken ze in brand. Want nog is dit volk niet tot inzicht gekomen; Zijn Maker heeft dus voor hem geen erbarmen, Zijn Schepper geen ontferming voor hem.
Кынд и се усукэ рамуриле, сунт рупте; вин фемеиле сэ ле ардэ. Кэч ачеста ера ун попор фэрэ причепере, де ачея Чел че л-а фэкут н-а авут милэ де ел ши Чел че л-а ынтокмит ну л-а ертат.
12 Maar op die dag zal Jahweh oogsten Van de oever van de Eufraat tot de stroom van Egypte; En gij zult weer worden verzameld, Een voor een, Israëls zonen!
Ын время ачея, Домнул ва скутура роаде де ла курсул рыулуй пынэ ла пырыул Еӂиптулуй, яр вой вець фи стрыншь унул кыте унул, копий ай луй Исраел!
13 Op die dag Zal schallen de grote bazuin: En die in het land van Assjoer waren verloren, Of naar het land van Egypte waren verstoten, Zullen Jahweh komen aanbidden In Jerusalem, op de heilige berg!
Ын зиуа ачея, се ва суна ку трымбица чя маре ши атунч се вор ынтоарче чей сургюниць дин цара Асирией ши фугарий дин цара Еӂиптулуй. Ей се вор ынкина ынаинтя Домнулуй пе мунтеле чел сфынт, Иерусалим.
