Jesaja 21
1 Godsspraak over de woestijn aan de zee. Als een orkaan, in het zuiden ontketend, Komt het uit de woestijn, het oord van verschrikking!
Wach mokor kuom piny Ongoro manie dho Nam: Mana kaka kalausi mager kudho koluwo piny man yo milambo, e kaka joma monjou biro wuok e piny motwo, piny masira.
2 Een vreselijk schouwspel wordt mij getoond: De woesteling woedt, de vernieler vernielt; Elam rukt uit, Medië dringt op, Geen meelijden meer!
Fweny malich osenyisa ni: Jandhoko biro ndhoko, to jayeko biro yeko. Elam mondo omonje! Media mondo olwore koni gi koni! Abiro tieko lit duto mane okelo.
3 Mijn lenden zijn er vol krampen van, Weeën grijpen mij aan als een barende vrouw; Ik krimp ineen van het horen, ben ontdaan van het zien,
Kaneno magi to apuodora ka rem rama e ringra, rem rama mana ka dhako mamuoch kayo; kibaji goya kuom gik mawinjo kendo midhiero omaka kuom gik ma aneno.
4 Mijn hart bonst, en de angst overmant mij; De nacht, waarnaar ik verlangde, Vervult mij met schrik.
Chunya bwok, denda tetni nikech luoro; gombo ma an-go mondo piny imre oselokorena masira.
5 Nog tafels dekken, tapijten spreiden, Eten en drinken? Op vorsten: de schilden gesmeerd!
Negiiko mesa mondo gimethi kendo gichiem, to apoya nono negipo kinyisogi, ni mondo giik gigegi mag lweny.
6 Waarachtig, dit heeft de Heer mij gezegd: Zet een wachter uit, die meldt wat hij spiedt.
Ruoth Nyasaye wachona niya, “Dhiyo mondo iket jangʼicho mondo odwok wach kuom gik moneno.
7 Ziet hij ruiters te paard, twee aan twee, Ruiters op ezels, ruiters op kemels: Zo gauw hij ze maar even merkt,
Ka oneno geche lweny miywayo gi farese, gi joma oidho punde kata ngamia, to oikre kendo obed motangʼ.”
8 Moet hij roepen: Ik zie ze! Zo houd ik de wacht van mijn Heer, heel de dag, Sta op mijn post iedere nacht.
Kendo jangʼicho nokok niya, “Yaye Ruoth Nyasacha pile ka pile asebedo kar ngʼicho, kendo otieno asiko e kara mar tich.
9 Zie, daar komen de ruiters te paard, twee aan twee, Ruiters op ezels, ruiters op kemels; Ze schreeuwen: Gevallen, gevallen is Babel, Al zijn afgodsbeelden liggen verbrijzeld tegen de grond!
Ero ngʼato biro koidho gach lweny miywayo gi farese. To ngʼatno nowacho niya, ‘Babulon osepodho, adier osepodho, adier osepodho, kendo nyisechene manono osetur matindo tindo!’”
10 Mijn volk, gebeukt en op de dorsvloer geslagen: Wat ik van Jahweh der heirscharen hoorde, Van Israëls God, dat verkondig ik u!
Yaye ogandana mosenyon piny ka cham midino anyisou gima asewinjo koa kuom Jehova Nyasaye Maratego, ma Nyasach Israel.
11 Godsspraak over Edom. Men roept mij uit Seïr: Wachter, hoe ver is de nacht; Wachter, hoe ver is de nacht?
Wach mokor kuom Duma: Ngʼato obiro ira koa Seir, kendo openja monwore niya, “Jarito odongʼ seche adi mondo piny oru? Jarito odongʼ seche adi mondo piny oru?”
12 De wachter zegt: de morgen komt, maar dan weer de nacht! En als ge nog verder wilt vragen, Komt dan een andermaal terug!
Eka jarito nodwoko niya, “Piny chiegni ru, to otieno bende biro chopo. Kidwaro penjo, to penji kendo imed penjo.”
13 Verstopt u tussen de struiken der steppe, Karavanen van Dedan!
Wach mokor kuom jo-Arabu: Un jo-Dedan ma jo-ohala mawuotho ka gi kacha ka bworo e thim jo-Arabu,
14 Bewoners van Tema, brengt den dorstige water, Geeft den vluchteling brood;
keluru pi ne joma riyo oloyo, to un mudak Tema, keluru chiemo ne joma oseringo ka pondone lweny.
15 Want ze vluchten voor het zwaard, het dreigende zwaard, Voor de boog, al gespannen, voor de oorlogsverschrikking!
Giseringone ligangla, ne ligangla mowuodhi, ne atungʼ moywa kendo ne lweny mager.
16 Want dit heeft de Heer mij gezegd: Binnen een jaar, de diensttijd van een soldaat, Zal heel de glorie van Kedar verdwijnen;
Ruoth Nyasaye wachona niya, “Mana kaka ja-otongʼo kwano hike achiel ma tije rumogo e kaka duongʼ mar Kedar norum.
17 En van de dappere schutters der zonen van Kedar Blijft maar een klein restje over! Waarachtig, Jahweh, Israëls God heeft gesproken!
Joma nok ma gin jolweny mag asere ma gin thuondi man Kedar ema notony. Jehova Nyasaye ma en Nyasach Israel osewacho.”
