Jesaja 2
Isto é o que Isaías, filho de Amoz, viu a respeito de Judá e Jerusalém.
2 Maar op het einde der tijden zal de Berg van Jahweh’s tempel boven de toppen der bergen staan, zich verheffen boven de heuvels. Alle volken stromen er heen,
Acontecerá nos últimos dias, que a montanha da casa de Yahweh será estabelecida no topo das montanhas, e deve ser levantada acima das colinas; e todas as nações devem fluir para ele.
3 Talloze naties maken zich op. Komt, zeggen ze, trekken we naar de Berg van Jahweh, Naar het huis van Jakobs God: Hij zal ons zijn wegen doen kennen, Wij zullen zijn paden betreden. Want uit Sion komt de wet, Uit Jerusalem Jahweh’s woord.
Muitos povos devem ir e dizer, “Venha, vamos até a montanha de Yahweh”, para a casa do Deus de Jacob; e ele nos ensinará seus caminhos, e nós caminharemos em seus caminhos”. Pois a lei sairá de Sião, e a palavra de Yahweh de Jerusalém.
4 Hij zal tussen de volkeren scheidsrechter zijn, En recht verschaffen aan machtige naties: Dan smeden ze hun zwaarden tot ploegijzers om, En hun lansen tot sikkels; Geen volk trekt zijn zwaard meer tegen een ander, En niemand oefent zich voor de strijd.
Ele julgará entre as nações, e decidirá a respeito de muitos povos. Eles devem bater suas espadas em arados, e suas lanças em ganchos de poda. A nação não levantará espada contra a nação, nem devem aprender mais a guerra.
5 Op, huis van Jakob; Laat ons wandelen in Jahweh’s licht!
Casa de Jacob, venha, e vamos caminhar na luz de Yahweh.
6 Maar Jahweh heeft zijn volk verstoten, Het huis van Jakob. Want het is vol van waarzeggerij uit het oosten, Vol tovenaars als Filistea; En van de kinderen der barbaren Is het geheel overstroomd.
Pois você abandonou seu povo, a casa de Jacob, porque eles são preenchidos a partir do leste, com aqueles que praticam a adivinhação como os filisteus, e eles apertam as mãos com os filhos de estrangeiros.
7 Hun land is vol zilver en goud: Geen eind aan hun schatten; Hun land is vol paarden: Geen eind aan hun wagens;
A terra deles está cheia de prata e ouro, nem há um fim de seus tesouros. Suas terras também estão cheias de cavalos, nem existe nenhuma ponta de suas carruagens.
8 Hun land is vol goden: Geen eind aan hun beelden; Ze werpen zich neer voor het werk hunner handen, Voor hun eigen maaksel.
A terra deles também está cheia de ídolos. Eles adoram o trabalho de suas próprias mãos, o que seus próprios dedos fizeram.
9 Maar die mensen worden te schande, Die mannen vernederd, nooit staan ze meer op!
O homem é trazido para baixo, e a humanidade é humilhada; portanto, não os perdoe.
10 Ze sluipen weg in de rotsen, en kruipen diep in de grond, Uit angst voor Jahweh, en de glans van zijn luister.
Entre na rocha, e se esconder na poeira, de antes do terror de Yahweh, e da glória de sua majestade.
11 De trotse blik van die mensen moet neer, De hoogmoed dier mannen gebroken: Hoog verheven blijft Jahweh alleen Op die dag!
A aparência sublime do homem será reduzida, a arrogância dos homens será curvada, e Yahweh sozinho será exaltado nesse dia.
12 Want de dag van Jahweh der heirscharen komt Tegen al wat verwaand is en trots; Tegen al wat zich opheft, Wat hoog is zal vallen.
Pois haverá um dia de Yahweh de Exércitos para todos os que se orgulham e são arrogantes, e por tudo isso é levantado, e deve ser levada a baixo
13 Tegen alle rijzige Libanon-ceders, En alle hoge eiken van Basjan;
para todos os cedros do Líbano, que são altos e erguidos, para todos os carvalhos de Bashan,
14 Tegen alle reusachtige bergen, En alle geweldige heuvels.
para todas as altas montanhas, para todas as colinas que são erguidas,
15 Tegen alle machtige torens, En alle ongenaakbare wallen;
para cada torre alta, para cada muro fortificado,
16 Tegen alle schepen van Tarsjisj, En alle fiere galjoenen.
para todos os navios de Tarshish, e para todas as imagens agradáveis.
17 Dan wordt de trots van die mensen gebroken, De hoogmoed dier mannen vernederd: Hoog verheven blijft Jahweh alleen Op die dag!
A altura do homem deve ser curvada, e a arrogância dos homens deve ser reduzida; e Yahweh sozinho será exaltado naquele dia.
18 Ook de goden zullen allen verdwijnen,
The os ídolos devem falecer por completo.
19 Wegsluipen in de spelonken en in de holen der aarde, Uit angst voor Jahweh en de glans van zijn luister, Als Hij opstaat, om de aarde met ontzetting te slaan.
Men deve ir para as cavernas das rochas, e para os buracos da terra, de antes do terror de Yahweh, e da glória de sua majestade, quando ele se levanta para sacudir a terra poderosamente.
20 En op die dag gooien de mensen Hun zilveren goden weg met hun goden van goud, Die ze maakten om ze te aanbidden: Weg, voor de ratten en muizen.
Naquele dia, os homens lançarão fora seus ídolos de prata e seus ídolos de ouro, que foram feitas para si mesmas para adorar, para as toupeiras e para os morcegos,
21 Als ge dan wegsluipt in de spelonken En in de spleten der klippen, Uit angst voor Jahweh en de glans van zijn luister, Als Hij opstaat, om de aarde met ontzetting te slaan:
para ir para as cavernas das rochas, e para as fendas das rochas irregulares, de antes do terror de Yahweh, e da glória de sua majestade, quando ele se levanta para sacudir a terra com força.
22 Dan moet ge wel ophouden, Op mensen te steunen, Die enkel in hun neus wat adem hebben; Wat zouden ze dan voor waarde bezitten?
Pare de confiar no homem, cuja respiração está em suas narinas; de que conta ele é?
