Jesaja 16
1 Nu zendt men de zonen Van den vorst van het land Van Petra in de woestijn Naar de berg van de dochter van Sion;
Prae ukkung khaeah tuucaa to paek oh, Sela vangpui hoi praezaek khoek to, Zion canu ohhaih mae khoek to ah paek oh.
2 En als vluchtende vogels Uit een opgejaagd nest Staan de dochters van Moab Aan de passen van de Arnon!
Moab nongpatanawk loe angmah ih tabu to caeh taak moe, kamhet rumram tavaa baktiah, Arnon tui angkathaih ahmuen ah om o tih.
3 Ach, schaf ons toch raad, En kom ons te hulp; Maak uw schaduw tot nachtelijk duister Op klaarlichte dag; Verberg de vervolgden, Verraad de vluchtenden niet;
Poek het ah loe toenghaih hoiah lok to takroek ah; aqum ah kaom na pakhra tahlip baktiah, athun ah doeh omsak ah; haek ih kaminawk to hawk ah; kaproeng kaminawk to haek hmah.
4 Laat bij U schuilen De verjaagden van Moab! Wees hun een toevlucht tegen den verdelger, Tot de verdrukking voorbij is, De verwoesting ten einde, De vernieler weg uit het land;
Moab prae thung hoi proeng kaminawk to nangmah khaeah omsak ah loe, parokung ih ban hoi loih thai hanah nihcae abuephaih ah om ah; nang pacaekthlaek kami to om ai boeh moe, parokung doeh boenghaih ah phak boeh; pacaekthlaek kaminawk loe prae thung hoi anghmat o boih boeh.
5 Dan zal uw troon door die goedheid worden bevestigd, En Een zal er bestendig op zetelen in Davids tent: Een rechter, een vriend van het recht, Een, die voor de gerechtigheid ijvert!
Palungnathaih hoiah angraeng tangkhang to caksak tih; loktang hoiah kakoi angraeng tangkhang nuiah anghnu kami loe, toenghaih hoiah lok to caek tih, toenghaih to karangah omsak ueloe, David ih kahni imthung ah lok to caek tih boeh.
6 Maar wij hebben van Moabs hoogmoed gehoord, En van zijn grenzeloze trots, Van zijn waan, zijn bluffen en pralen, Zijn ijdel gezwets.
Moab amoekhaih to a thaih o boeh; anih loe amoek parai; poeksanghaih, palunglenhaih, palungphuihaih hoiah khosak, toe anih lok amlaihaih loe azom pui ni.
7 Daarom houdt het gejammer van Moab aan, Wordt Moab door allen beklaagd; Snakken ze naar de rozijnkoek van Kir-Charéset, Geheel verslagen!
To pongah Moab kaminawk loe angmacae hanah hang o tih, kami boih hang o tih; Kir Hareseth vangpui loe amro boeh pongah, nihcae loe hang o tih; to vangpui loe danpaekhaih to yok boeh.
8 Want de wingerd van Chesjbon ligt uitgeput neer, Met de wijnstok van Sibma: Die de heersers der volken Met hun vrucht konden temmen; Die reikten tot Jazer, En in de steppen verdoolden; Wier ranken zich verder en verder verspreidden, En hingen tot over de zee.
Heshbon ih lawknawk loe zaek boih boeh moe, Sibmah ih misurkungnawk doeh zai boih boeh; prae ukkungnawk mah kahoih koek misurkungnawk to khaeh o ving boeh; tadoknawk loe Jazer khoek to phak moe, praezaek khoek to amzam o; anih ih tanghangnawk loe amzam o moe, tuipui khoek to phak.
9 Daarom beween ik met Jazer de wijnstok van Sibma Besproei ik u met tranen, Chesjbon, Elale; Want over uw oogst en gewas Schalt het hoezee der soldaten.
Jazer vangpui to ka qah haih baktih toengah, Sibmah ih misurkung doeh ka qah haih han; Aw Heshbon hoi Elealeh, ka mikkhraetui hoiah kang bawh o han boeh! Kahmin thingthai to pakhrik moe, cang aah nathuem ah anghoehaih hoiah hang ih lok loe vaihi angqai krang boeh.
10 Weg is de blijdschap en vreugd uit uw gaarden, Op uw wijnbergen geen jubelen en juichen; Men treedt er geen wijn in de kuipen, Het hoezee van de persers verstomt.
Oephaih to lak pae ving boeh pongah, lawk thungah anghoehaih om ai boeh; misur takha thungah laasakhaih hoi hanghaih om mak ai boeh; hanghaih to ka boengsak boeh pongah, misurthaih pasawhhaih ahmuen ah mi mah doeh misurthaih pasaw o mak ai boeh.
11 Daarom trilt mijn hart als een harp over Moab, En heel mijn binnenste over Kir-Cháres;
Ka palungthin loe Moab hanah katoeng baktiah tuen ueloe, kai ih takoh doeh Kir Haresh hanah katoeng baktiah tuen tih.
12 Want al ziet men Moab Op de hoogten zijn best doen, Al treedt het zijn heiligdom binnen, om er te bidden: Het zal niet meer baten!
Moab loe angmah ih hmuensang ah caeh moe, angpho qawt naah lawkthuih hanah hmuenciim ah akunh, tiah amtueng, toe anih mah pazawk thai mak ai.
13 Dit is het woord, Door Jahweh vanouds over Moab gesproken.
To atue hoi kamtong Moab kawng pongah Angraeng mah hae tiah lok thuihcoek boeh.
14 Maar nu spreekt Jahweh: In drie jaren tijds, De diensttijd van een soldaat, Zal de glorie van Moab verdwijnen Met heel zijn ontzaglijke rijkdom; Maar weinig blijft er van over, Vervallen en weerloos!
Toe Angraeng mah, Vaihi tamna ah thlai ih kami hanah saning kroek pae baktih toengah, Moab prae lensawkhaih loe saning thumto thungah, pop parai angmah ih kaminawk boih hoi nawnto hnaphnaehaih ah om o tih, kanghmat kaminawk doeh tamsi o ueloe, thazok o tih boeh, tiah a thuih.
