Jesaja 15
1 De godsspraak over Moab. Ach, in één nacht is Ar overweldigd, Moab verwoest, Ach, in één nacht is Kir overmeesterd, Moab vernield!
Ko e tala mamafa ʻoku kau ki Moape. Koeʻuhi kuo fakaʻauha ʻa ʻAla-Moape ʻi he pō, pea fakalongo pē ia; koeʻuhi kuo fakaʻauha ʻa Kili Moape ʻi he pō, pea fakalongo pē ia;
2 De dochter van Dibon heeft de hoogten beklommen, Om er te wenen, En over Nebo en Medeba Heft Moab zijn klaagzangen aan. Alle hoofden zijn kaal, Alle baarden geschoren;
Kuo ʻalu ia ki Pasiti, pea ki Tiponi, ko e ngaahi potu māʻolunga, ke tangi: ʻE tangilāulau ʻa Moape kia Nipo, pea kia Mitipa: ʻe tula honau ʻulu kotoa pē, pea ʻe kosi ʻae kava kotoa pē.
3 Men draagt de rouwzak op straat, En treurt op de daken. Alles jammert op zijn pleinen, Barst uit in geween;
Te nau nonoʻo ʻaki ʻae tauangaʻa ʻi honau ngaahi hala: pea tangilāulau kotoa pē, pea tangi lahi ʻi honau tuʻa fale, pea ʻi honau ngaahi hala.
4 Chesjbon en Elale snikken, Tot Jáhas hoort men ze schreien. De lenden van Moab rillen er van, En zijn ziel is onthutst;
Pea ʻe tangi ʻa Hesiponi, mo ʻIliale: ʻe ongoʻi honau leʻo ʻo aʻu ki Sehasi: ko ia ʻe kalanga ai ʻae kautau toʻo mahafu ʻo Moape; ʻe mamahi ai ia ʻi heʻene moʻui.
5 Moab snikt het uit in zijn hart, Ontredderd, tot Sóar en Eglat. Ach, de bergpas van Loechit Bestijgt men al schreiend; Ach, op de weg van Choronáim Stoot men een jammerklacht uit!
ʻE tangi hoku loto koeʻuhi ko Moape; ʻe ʻalu ki Soa ʻene kau hola, ʻo hangē ha pulu kuo tolu taʻu: ʻoku nau tangi ʻi heʻenau ʻalu hake ki Luhiti; ʻio, ʻi he hala ʻo Holonaimi te nau kalanga ʻaki ʻae tangi ʻoe fakaʻauha.
6 Want de wateren van Nimrim Zijn een steppe geworden: Het gras is verdroogd, het kruid is verdord, Het groen is verdwenen.
Koeʻuhi ʻe lala ʻae ngaahi vai ʻo Nimilimi: he kuo mae ʻae mohuku mōmoa, pea kuo ʻikai ʻae mohuku mata, pea ʻoku ʻikai ha meʻa lau maʻuiʻui.
7 Ja, wat men gespaard En opgelegd had, Brengt men in veiligheid De Wilgenbeek over!
Ko ia ko e koloa lahi kuo nau maʻu, pea mo ia kuo nau tānaki, te nau ʻave ki he vaitafe ʻoe ngaahi uilou.
8 Ach, het gejammer trekt rond Door de landen van Moab; Geklaag tot Egláim, Tot Beër-Elim gehuil.
He kuo takatakai ʻe he tangi ʻae ngataʻanga ʻo Moape; kuo aʻu ʻene kalanga ki Ekelemi, pea mo e tangilāulau ʻo ia ki Pealimi.
9 Want de wateren van Dimon staan al vol bloed, Over Dimon breng Ik nieuwe rampen; Ik zal er de rest van Moab mee drenken, En vernielen wat er overschiet!
ʻE fonu ʻae ngaahi vai ʻo Timoni ʻi he toto: he te u toe ʻomi ʻae kovi ki Timoni, ʻae fanga laione kiate ia ʻoku hao ʻi Moape, pea ki hono toe ʻoe fonua.
