Jesaja 15
1 De godsspraak over Moab. Ach, in één nacht is Ar overweldigd, Moab verwoest, Ach, in één nacht is Kir overmeesterd, Moab vernield!
Moab kawng pongah thuih ih lok loe, Moab prae ih Ar avang loe qumto thungah phraek moe, amro boeh! Qumto thungah Moab prae ih Kir avang to phraek moe, amro boeh!
2 De dochter van Dibon heeft de hoogten beklommen, Om er te wenen, En over Nebo en Medeba Heft Moab zijn klaagzangen aan. Alle hoofden zijn kaal, Alle baarden geschoren;
Prae kaminawk loe Bajith hoi Dibon vangpui ah caeh o moe, qah hanah hmuensang ah caeh o tahang; Moab kaminawk loe Nebo hoi Medeba nuiah hang o; lu sam to aah o moe, toektaboe mui doeh aah o boih.
3 Men draagt de rouwzak op straat, En treurt op de daken. Alles jammert op zijn pleinen, Barst uit in geween;
Loklamnawk ah kazii to angzaeng o, imphu nui hoi lamkrungnawk ah a hang o moe, tha hoiah qah o.
4 Chesjbon en Elale snikken, Tot Jáhas hoort men ze schreien. De lenden van Moab rillen er van, En zijn ziel is onthutst;
Heshbon hoi Elealeh hnik loe qah hoi; nihnik qahhaih lok loe Jahaz hoiah mataeng doeh angthaih: to pongah maiphaw maica hoi amthoep Moab misatuh kaminawk doeh, zithaih hoiah qah o toeng.
5 Moab snikt het uit in zijn hart, Ontredderd, tot Sóar en Eglat. Ach, de bergpas van Loechit Bestijgt men al schreiend; Ach, op de weg van Choronáim Stoot men een jammerklacht uit!
Ka palung mah Moab to qah haih, kacawn kaminawk loe saning thumto kaom maitaw tala baktiah Zoar vangpui karoek to cawnh o; qahhaih hoiah Luhith mae nuiah a dawh o tahang; Horonaim caehhaih loklam bangah doeh amrohaih lok to oh.
6 Want de wateren van Nimrim Zijn een steppe geworden: Het gras is verdroogd, het kruid is verdord, Het groen is verdwenen.
Nimrim ih tuinawk loe kang boih boeh, qamnawk doeh zaek o boih boeh; phrohnawk to om ai boeh, kahing phroh roe om ai boeh.
7 Ja, wat men gespaard En opgelegd had, Brengt men in veiligheid De Wilgenbeek over!
To pongah Moab kaminawk loe a tawnh o ih hmuennawk hoi patung o ih hmuenmaenawk to kazam phroh kung ohhaih Arabia azawn bangah phaw o ving tih.
8 Ach, het gejammer trekt rond Door de landen van Moab; Geklaag tot Egláim, Tot Beër-Elim gehuil.
Nihcae qahhaih lok loe Moab ramri khoek to amsongh; nihcae qahhaih lok loe Eglaim khoek to angthaih, palungset qahhaih lok loe Beer-Elim khoek to amthang.
9 Want de wateren van Dimon staan al vol bloed, Over Dimon breng Ik nieuwe rampen; Ik zal er de rest van Moab mee drenken, En vernielen wat er overschiet!
Dimon ih tuinawk loe athii hoiah koi: toe kanung aep hmuen to Dimon vangpui nuiah ka sak han vop, Moab hoiah kaloih kami hoi anghmat kaminawk khaeah kaipui to ka patoeh han.
