Jesaja 11
1 Dan zal een twijg aan de stronk van Jesse ontspruiten, Een scheut uit zijn wortel ontkiemen.
Wǝ bir tal nota Yǝssǝning dǝrihining kɵtikidin ünüp qiⱪidu; Uning yiltizidin ünüp qiⱪⱪan bir xah kɵp mewǝ beridu.
2 De geest van Jahweh zal op Hem rusten: De geest van wijsheid en verstand, De geest van raad en sterkte, De geest van kennis en godsvrucht,
Wǝ Pǝrwǝrdigarning Roⱨi, Yǝni danaliⱪning wǝ yorutuxning Roⱨi, Nǝsiⱨǝt wǝ küq-ⱪudrǝtning Roⱨi, Bilim wǝ Pǝrwǝrdigardin ǝyminixning Roⱨi uning üstigǝ qüxüp turidu;
3 En de vrees voor Jahweh Zal hem vervullen. Niet naar uiterlijke schijn zal Hij richten, Geen vonnis vellen op horen-zeggen alleen;
Uning hursǝnliki bolsa Pǝrwǝrdigardin ǝyminix ibarǝt bolidu; U kɵzi bilǝn kɵrginigǝ asasǝn ⱨɵküm qiⱪarmaydu, Yaki ⱪuliⱪi bilǝn angliƣiniƣa asasǝn kesim ⱪilmaydu.
4 Den zwakke zal Hij recht verschaffen, Eerlijk uitspraak doen voor de armen in het land. Maar den tyran zal Hij striemen met de gesel van zijn mond, Den boosdoener doden met de adem van zijn lippen.
U namratlarƣa ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ bilǝn ⱨɵküm qiⱪiridu, Yǝr yüzidiki miskin-mɵminlǝr üqün adalǝt bilǝn kesim ⱪilidu. U jaⱨanni aƣzidiki zakon tayiⱪi bilǝn uridu, Rǝzillǝrni lǝwliridin qiⱪⱪan nǝpǝsi bilǝn ɵltüridu.
5 Gerechtigheid is de gordel om zijn heupen, Waarachtigheid de band om zijn lenden.
Uning bǝlweƣi ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ, Qatraⱪliⱪi bolsa sadiⱪliⱪ bolidu.
6 Dan huist de wolf bij het lam, Vlijt de panter zich naast de geit; Samen grazen kalf en leeuw, Een kind kan ze weiden.
Bɵrǝ bolsa ⱪoza bilǝn billǝ turidu, Yilpiz oƣlaⱪ bilǝn billǝ, Mozay, arslan wǝ bordaⱪ kala bilǝn billǝ yatidu; Ularni yetiligüqi kiqik bir bala bolidu.
7 Koe en berin wonen samen, haar jongen liggen bijeen, En de leeuw vreet hooi als het rund;
Kala eyiⱪ bilǝn billǝ ozuⱪlinidu, Ularning baliliri billǝ yetixidu, Xir bolsa kalidǝk saman yǝydu.
8 De zuigeling speelt bij het hol van de adder, Het kind steekt zijn hand in het nest van de slang!
Əmmǝydiƣan bala kobra yilanning tɵxükigǝ yeⱪin oynaydu, Əmqǝktin ayrilƣan bala ⱪolini zǝⱨǝrlik yilanning owisiƣa tiⱪidu;
9 Dan doet niemand meer zonde of kwaad Op heel mijn heilige berg; Want het land is vervuld van de kennis van Jahweh, Zoals de bodem der zee is bedekt door het water.
Mening muⱪǝddǝs teƣimning ⱨǝmmǝ yeridǝ ⱨeq ziyankǝxlik bolmaydu; Ⱨeq buzƣunqiliⱪ bolmaydu; Qünki huddi sular dengizni ⱪapliƣandǝk, Pütkül jaⱨan Pǝrwǝrdigarni bilix-tonux bilǝn ⱪaplinidu.
10 Op die dag zal de wortel van Jesse, Als een banier voor de naties verheven, Door de volkeren worden gezocht, En zijn rustplaats zal glorievol zijn!
Xu künidǝ «Yǝssǝning Yiltizi» ⱨǝrⱪaysi ǝl-millǝtlǝr üqün tuƣ süpitidǝ kɵtürülüp turidu; Barliⱪ ǝllǝr Uni izdǝp kelip yiƣilidu; Wǝ U aramgaⱨⱪa talliƣan jay xan-xǝrǝpkǝ tolidu.
11 Op die dag heft de Heer nogmaals zijn hand, Om het overschot van zijn volk te bevrijden: Wat is overgebleven in Assjoer, Egypte, Patros en Koesj, Elam, Sjinar, Chamat en de kusten der zee.
Xu küni Rǝb ikkinqi ⱪetim Ɵz hǝlⱪining saⱪlanƣan ⱪaldisini ⱪayturux üqün, yǝni Asuriyǝ, Misir, Patros, Kux, Elam, Xinar, Hamat wǝ dengizdiki yiraⱪ arallardin ⱪayturux üqün Ɵz ⱪolini yǝnǝ uzartidu.
12 Hij steekt zijn banier onder de volken omhoog, Brengt de ballingen van Israël bijeen, Verzamelt de verstrooiden van Juda Van de vier uiteinden der aarde!
U ǝllǝrni qaⱪirix üqün bir tuƣ kɵtüridu; xundaⱪ ⱪilip U yǝr yüzining qǝt-qǝtliridin Israilning ƣeriblirini jǝm ⱪilip, Yǝⱨudadin tarⱪilip kǝtkǝnlǝrni yiƣidu.
13 Dan zal Efraïms naijver wijken, Zullen Juda’s vijanden worden vernield; Efraïm benijdt Juda niet langer, Juda bestrijdt Efraïm niet meer.
Xuning bilǝn Əfraimƣa bolƣan ⱨǝsǝthorluⱪ yoⱪaydu, Yǝⱨudani harliƣanlarmu üzüp taxlinidu; Əfraim Yǝⱨudaƣa ⱨǝsǝt ⱪilmaydu, Yǝⱨuda bolsa Əfraimni horlimaydu.
14 Maar samen vliegen ze op Filistea’s heuvels aan zee, En plunderen de zonen van het oosten; Hun hand ligt op Edom en Moab, De zonen van Ammon gehoorzamen hen!
Biraⱪ ular ƣǝrb tǝrǝptǝ Filistiylǝrning mürisigǝ uqup qüxidu; Ular birliktǝ xǝrⱪtiki hǝlⱪlǝrdin olja alidu; Ular Edom wǝ Moab üstigǝ ⱪollirini uzartidu; Ammoniylarmu ularƣa beⱪinidu.
15 Jahweh verdroogt de tong der Egyptische zee, Zwaait woedend zijn hand over de Eufraat: In zeven beekjes slaat Hij hem stuk, Men trekt er geschoeid overheen.
Pǝrwǝrdigar Misirdiki dengizning «tili»ni yoⱪ ⱪilidu; U küqlük piȥƣirin xamal bilǝn [Əfrat] dǝryasining üstigǝ ⱪolini beƣirlitip uquridu, Uni adǝm ayiƣi ⱪuruⱪ ⱨalda mengip ɵtküdǝk yǝttǝ eriⱪ ⱪilip uridu;
16 Zo komt er een pad voor het overschot van zijn volk, Voor die in Assjoer bleven behouden: Zoals Israël voorheen had gekregen, Toen het optrok uit het land van Egypte!
Xuning bilǝn Ɵz hǝlⱪining ⱪaldisi üqün, Misirdin qiⱪⱪan künidǝ Israil üqün tǝyyarliƣan yolƣa ohxax, Asuriyǝdǝ ⱪalƣanlar üqün axu yǝrdin kelidiƣan bir kɵtürülgǝn egiz yol bolidu.
