Jesaja 10
1 Wee, die onrechtvaardige wetten maken, En drukkende bevelen uitschrijven:
Yaye, unune malit un joma loso chike ma ok nikare, un joma keto chike maricho mathiro ji,
2 Om de zwakken hun eis te onthouden, De armen onder mijn volk van hun recht te beroven; Om de weduwen tot hun prooi te maken, En de wezen te plunderen.
utamo joma odhier e adieragi kendo umayo joga ma ochando gik ma onego giyudi, omiyo umayo mon ma chwogi otho kendo uyako gige nyithind kiye.
3 Wat zult ge doen op de dag der vergelding, Bij de storm, die dreigt uit de verte; Tot wien zult ge vluchten om hulp, Waar uw rijkdommen laten,
To initim angʼo chiengʼ ngʼado bura, ka masira nowuog kuma bor? To en ngʼa manuring udhi ire mondo okonyu? Mwandu magu to unuwe kanye?
4 Wanneer gij u in boeien kromt, Of neerligt onder de doden? Maar toch bedaart zijn gramschap niet, Zijn hand blijft tegen hen uitgestrekt!
Onge gima nodongʼ makmana kirni e nyim joma otwe kata podho e lwet janek. Kata ka magi duto osetimore, to mirimbe ok norum kuomgi, kendo pod odhi nyime mana gikumogi.
5 Wee! Assjoer is de roede van mijn toorn, In zijn hand ligt de stok van mijn woede!
Mano kaka unune malit un jo-Asuria, luth ma agoyogo ji ka akecho, en e luth ma akumogo ji ka mirima omaka!
6 Tegen een goddeloze natie zond Ik hem uit, Tegen het volk van mijn gramschap riep Ik hem op; Om het leeg te plunderen en buit te maken, Om het te vertrappen als slijk op de straten.
En ema aore, mondo odhi oked gi oganda mokia Nyasaye, achike mondo omonj joma miya mirima, mi oketh mwandugi kendo oyakgi, kendo onyon-gi piny mana ka chwodho minyono e wangʼ yore.
7 Maar zó bedoelt hij het niet, Zó meent hij het niet; Zijn opzet is enkel: vernielen, Talloze naties verdelgen!
To mae ok e gima oparo timo to bende ma ok e gima ni e pache; to dwarone en ketho kendo tieko ogendini mangʼeny.
8 Want hij zegt: Zijn al mijn magnaten geen vorsten;
Openjo niya, Donge jotenda duto gin ruodhi?
9 Is het Kalno niet als Karkemisj gegaan Chamat als Arpad Samaria als Damascus?
Donge Kalno osechalo gi Karkemish? Donge Hamath chal mana gi Arpad, kendo Samaria mana ka Damaski?
10 Waarachtig, ik heb op koninkrijken Mijn hand kunnen leggen, Wier goden en beelden veel talrijker waren Dan die van Jerusalem en Samaria.
Mana kaka asemako pinyruodhi mag nyiseche manono, ma gin pinyruoth ma kido ma gin-go ngʼeny moloyo mag Jerusalem gi Samaria.
11 En wat ik met Samaria en zijn goden heb gedaan, Zou ik dat met Juda en zijn beelden niet doen?
Donge onego atimne Jerusalem kod nyisechene manono mana kaka asetimone Samaria kod kido mage manono?
12 Wanneer de Heer heel zijn werk heeft volbracht Aan de berg Sion en Jerusalem, Dan zal Hij de hoogmoed van Assjoers koning vergelden, En de verwaande trots van zijn ogen.
Ka Ruoth Nyasaye osetieko tijene duto mag kumo Got Sayun gi jo-Jerusalem, enowach niya, “Abiro kumo ruodh Asuria nikech timbene mohero mag sunga gi ngʼayi.
13 Hij zegt: Ik heb het gedaan door eigen kracht, Door eigen wijsheid was ik zo knap! Ik heb de grenzen der volken verlegd, Hun schatten geplunderd, machtige vorsten doen vallen.
Nikech owacho niya, “‘Kuom teko mar bada kod riekona asetimo ma nikech an-gi winjo matut. Ne aketho tongʼ mag pinje, mi ayako mwandugi mathoth; kendo ka ngʼat maratego ne amako ruodhigo.
14 Als een vogelnestje hield ik De rijkdom der volken in mijn hand; Zoals men verlaten eieren raapt, Heb ik de hele aarde genomen; Niemand verroerde zijn vlerken, Deed zijn snavel open en piepte!
Mana kaka ngʼato kawo tongʼ e od winyo, e kaka lweta oseyudo kuma mwandu mag pinje nitie; mana kaka ji choko tongʼ modongʼ kendgi, e kaka ne achoko pinje duto, maonge mano mane nyalo kwadho bwombe, kata ngʼamo dhoge mondo oywagi.’”
15 Maar zal de bijl dan pochen Tegen wie er mee hakt; De zaag zich verheffen Tegen wie ze hanteert; Beweegt de roede hem die haar zwaait, Heft de stok hem, die geen stuk hout is, omhoog?
To bende le disungre ne ngʼat matongʼo kode, koso musimeno dinyisre ne ngʼat ma ngʼeto kode? Bende arungu digo ngʼato kaonge ngʼama odire, koso okwajo diwuothi kaonge ngʼama osirore kode?
16 Daarom zal de Heer, Jahweh der heirscharen, De tering zenden in zijn vet, En onder zijn lever een gloed ontsteken, Als het vuur van een brand.
Kuom mano, Ruoth Nyasaye ma en Jehova Nyasaye Maratego, biro kelo tuo kuom jolwenj Asuria marateke; kendo tuo norew ringregi ka mach.
17 Dan wordt Israëls Licht een vuur, zijn Heilige een vlam, Die op één dag zijn doornen en distels geheel verbrandt;
Ler mar Israel nolokre mach, Jal Maler margi nolokre mach mangʼangʼni; ei odiechiengʼ achiel kende nowangʼ motiek pep kuthe kod pedo mag ruodh Asuria.
18 Die de pracht van zijn woud en zijn wijngaard verslindt, Ze vernielt met wortel en tak, zodat ze verkwijnen;
Ber mar bungene kod puothene momewo, nowangʼ chuth, mana ka ngʼat matuo ochamo dende motieko.
19 Zo weinig bomen blijven er staan in zijn woud, Dat een kind ze kan tellen!
Kendo yiende mag bungene nodongʼ manok, ma nyathi matin nyalo kwanogi.
20 Op die dag zullen zij, die van Israël zijn overgebleven, En die in het huis van Jakob zijn gespaard, Niet langer meer steunen Op hem, die ze sloeg; Maar steunen op Jahweh, Op Israëls Heilige, in oprechtheid des harten.
Chiengʼno jo-Israel manok, ma nyikwa Jakobo mane odongʼ, nowe keto genogi kuom ngʼat mane tiekogi, to gini gen gi chunygi duto mana kuom Jehova Nyasaye, Jal Maler mar Israel.
21 Een rest bekeert zich, De rest van Jakob tot den machtigen God!
Nyikwa Jakobo manok mane odongʼ noduog ir Nyasaye Maratego.
22 Ja, al was uw volk weggevaagd, Israël, Als het zand aan de zee: Een rest bekeert zich tot Hem, Als de verdelging voltooid is. Weer zal de gerechtigheid stromen,
Yaye jo-Israel kata obedo ni ungʼeny, ka kwoyo manie dho nam, to ji manok kuomu kende ema nodwogi. Nimar oseketo bura makare mabiro tieko ji duto.
23 Als vernieling en vonnis Door den Heer, door Jahweh der heirscharen, Over heel dit land is voltrokken!
Ruoth Nyasaye, ma en Jehova Nyasaye Maratego, osechano kelo masira mabiro tieko piny duto.
24 Daarom zó spreekt de Heer, Jahweh der heirscharen: Mijn volk, dat de Sion bewoont, Vrees Assjoer niet, al slaat hij u met de stok, En heft hij zijn roede tegen u op naar de trant van Egypte.
Kuom mano, ma e gima Ruoth Nyasaye ma en Jehova Nyasaye Maratego wacho: “Yaye un joga modak Sayun, kik ubed maluor nikech jo-Asuria, kata obedo ni gichwadou gi ludhegi kendo gigoyou gi rungegi kaka jo-Misri ne timo.
25 Want enkel nog een korte tijd, Een ogenblik nog: Dan is mijn gramschap ten einde, En verniel Ik hem in mijn toorn.
Machiegnini mirimba kodu biro rumo kendo koro abiro chomogi tir mondo atiekgi.”
26 Dan zal Jahweh der heirscharen de gesel over hem zwaaien, Zoals Hij bij de rots van Oreb Midjan sloeg; Dan heft Hij zijn roede tegen hem op, Als over de zee en tegen Egypte.
Jehova Nyasaye Maratego nochwadgi gi del, mana kaka e kinde mane ogoyo jo-Midian, e lwanda mar Oreb; kendo enorie ludhe ewi pi mana kaka ne otimo Misri.
27 Op die dag zal het geschieden, Dat zijn last van uw schouder glijdt, Zijn juk van uw nek, Met de draagriem, vet van de olie!
E kindeno tingʼ mapek mane joga nigo nogol kuomgi, jok mag-gi nogol e ngʼutgi; kendo jok notur nikech gisebedo machwe.
28 Daar komt hij bij Ajját, trekt Migron voorbij, Mikmas vertrouwt hij zijn legertros toe;
Ne aneno ka gidonjo Ayath, mi gikalo dier Migron; kendo negikawo gigegi Mikmash.
29 Ze trekken de pas door, Slaan hun kamp op in Géba; Rama siddert van angst, Géba van Saul neemt de vlucht!
Kane giwuotho ka gikalo negiwacho niya, “Otieno ma kawuono wabiro bworo Geba.” Jo-Rama kibaji ogoyo; to Gibea ma jo-dala Saulo joringo dhi.
30 Gil, dochter van Gallim, Lajsja let op! Anatot bukt zich, Madmena vlucht.
Yaye, nyi Galim, gouru nduru! Yaye, Laish chikuru itu! Yaye, Anathoth mar midhiero!
31 Het volk van Gebim stuift weg,
Jo-Madmena ringo; un jo-Gebim ringuru upondi.
32 Vandaag nog is hij in Nob; Hij balt zijn vuist al tegen de berg van Sions dochter, Tegen Jerusalems heuvel!
Kawuono gibiro bworo kambigi Nob; gibiro kwadho bandera, e got mar nyar Sayun, machiegni gi got matin mar Jerusalem.
33 Maar zie, daar slaat de Heer, Jahweh der heirscharen, De takken af met de bijl; De toppen worden gekapt, De kruinen komen omlaag;
Neuru Ruoth Nyasaye ma en Jehova Nyasaye Maratego, biro tieko wasike gi teko maduongʼ. Yiende ma yamo yiengo nongʼadi, to yiende maboyo nolwar piny.
34 Het dichte woud wordt door het ijzer geveld, De Libanon valt met zijn pracht!
Obiro ngʼado bunge moyugno kod le; bende Lebanon biro podho e nyim, Nyasaye Maratego.
