Hosea 9
1 Israël, verheug u maar niet, En jubel niet als de heidenen; Want ge hebt ontucht bedreven, ver van uw God, Op hoerenloon geaast op elke dorsvloer van koren.
Oe Isarelnaw, Jentelnaw patetlah konawm hoi lamtu awh hanh. Bangkongtetpawiteh, na Cathut na pahnawt awh teh, alouke cathut hoi na kâyo awh toe. Cangkatinnae pueng dawk kâyonae phu hah na ngai awh toe.
2 Dorsvloer en perskuip willen niets van hen weten, De most zal hen verloochenen;
Cangkatinnae hoi misur paw katinnae ni na kawk mahoeh. Misurtui a katha e hai ngaihawi awh e patetlah tâcawt mahoeh.
3 Ze zullen niet blijven in Jahweh’s land, Maar Efraïm moet terug naar Egypte.
Ephraim teh Cathut e talai dawk khosak awh mahoeh. Izip ram lah bout a ban awh vaiteh, Assiria ram vah kathounghoehe rawca a ca awh han.
4 Ze zullen geen wijn voor Jahweh plengen, Hem geen welgevallige offers meer brengen; Hun brood zal het brood der treurenden zijn, Wie er van eet, wordt onrein. Want hun brood blijft alleen voor henzelf bestemd, Het huis van Jahweh komt het niet in!
Misurtui awi thuengnae hah Cathut koe na sak awh hoeh. Thueng e naw hai a lungyouk mahoeh. Hote Sathei moi teh, khuika laihoi ro kathaknaw e rawca patetlah ao. Ka cat e tamipueng a khin awh han. Ahnimanaw e rawca hah amamouh roeroe ni cat awh naseh. Cathut e im dawk hrueng awh han naseh.
5 Wat zult ge dan op een hoogtij beginnen, Op een feestdag van Jahweh?
Bawipa e pawi hnin hoi, Bawipa koe pasoungnae hnin dawkvah, bangtelamaw na sak awh han toung.
6 Waarachtig, als zij de verwoesting ontlopen, Zal Egypte hen verzamelen, Mof hen begraven; Distels zullen bezit van hun schatkamers nemen, Van hun tenten de doornen.
Rawknae dawk hoi ka hlout awh nakunghai, Izip ram pâkhueng awh vaiteh, Memphis khocanaw ni a pakawp awh han. Ngun hoi a pathoup awh e imnaw hah pâkhing tangdun a phunphun ni rup a yam sin han.
7 Gekomen zijn de dagen van straf, Gekomen de dagen van vergelding! Israël roept: De profeet is een dwaas, De van geest vervoerde een gek! Bij uw grote schuld voegt ge nog de vervolging:
Lawkceng nahane hnin a pha toe. Moipathungnae hnin a pha toe. Isarelnaw ni a panue awh han. Profet teh a pathu awh toe. Muitha tami hai a pathu toe. Na yonnae apap e patetlah puenghoi raphoenae na khang han.
8 Efraïm loert aan de tent van den profeet, Spant een net op al zijn wegen, Vervolgt hem nog in het huis van zijn God.
Ephraim ramvengnaw teh Cathut koe ao awh. Hatei, profet teh, a tawksak e pueng hah karap lah ao. A Cathut e im dawk patenghai kâhmuhmanae ka sak e lah ao.
9 Ze zijn grondig bedorven, Als in de dagen van Giba: Gedenken zal Hij hun schuld, Hun zonden bestraffen!
Gibeah senae patetlah puenghoi a rawk awh toe. A yonae hah a pâkuem pouh teh, a yonae dawk lawk a ceng han.
10 Als druiven in de woestijn Heb Ik Israël gevonden; Als naar de eerste vrucht van een vroege vijg Omgezien naar uw vaderen. Maar zij liepen over naar Báal-Peor, Wijdden zich toe aan den schandgod, En werden even verfoeilijk Als hun innig-geliefde!
Isarel teh kahrawngum e misur paw patetlah ka hmu teh, na mintoenaw hah thaibunglung a paw hmaloe kahmin e patetlah ka hmu. Ahnimouh teh Baalpeor koe amahmawk a cei awh teh, kayanae dawk a tak a kâhmoun awh teh, a doun awh e patetlah panuettho e hno hah a sak awh.
11 De glorie van Efraïm Vliegt weg als een vogel: Geen geboorte, geen schoot, Geen zwangerschap meer!
Ephraim bawilennae teh tava patetlah a kamleng han. Ca khenae, camo vawnnae, pacipnae awm mahoeh.
12 Waarachtig, al brengen ze kinderen groot, Ik maak ze kinderloos, zonder bevolking. Maar wee ook hunzelf, Als Ik Mij van hen terugtrek!
A canaw hah a kawk awh eiteh, buet touh boehai hlout laipalah ka lawp han. Ahnimanaw hah Kai ni ka hnoun toteh lungmathoe hanlah ao tangngak.
13 Zoals Ik herten haar jongen Tot jachtwild zie werpen, Zo zal Israël zijn zonen Ter slachting verwekken.
Ephraim teh Taire kho patetlah karoum e boiboe lah ao eiteh, a canu capanaw hah tami kathetnaw koe a thak awh han.
14 Vergeld het hun, Jahweh! Wat zult Gij hun geven? Geef hun een onvruchtbare schoot, Verdroogde borsten.
Oe Cathut, na poe awh haw. Bangtelamaw na poe awh han. Camo ka vawn hoe e sanutui ka tâcawt hoeh e sanu na poe a haw.
15 Al hun zonden liggen in Gilgal opgestapeld: Daar leerde Ik ze haten. Om de boosheid van hun werken verdrijf Ik ze uit mijn huis: Nooit meer heb Ik ze lief!
Gilgal khovah, a sak awh e yon ao teh, hote hmuen koe ahnimouh hah kai ni ka panuet. Ahnimae yonnae kecu dawk ka im dawk hoi ka pâlei han. Ahnimouh hah bout ka lungpataw mahoeh. Ahnimae bawinaw pueng teh taran lah ka thaw e seng doeh.
16 Efraïm getroffen, zijn wortel verdroogd, Geen vrucht zal het dragen; En al zouden zij kinderen baren, Ik vermoord de kostelijke vrucht van hun schoot.
Ephraim teh ahri ni a ca dawkvah, a tangpha a ke teh, a paw paw thai hoeh. Capa a khe awh ei, a pahren awh e capanaw hah ka thei pouh awh han.
17 God zal ze verwerpen, Omdat zij niet naar Hem wilden horen; Onder de volken zullen zij zwerven Al hun vorsten zullen vergaan!
Kai Cathut e lawk hah a ngâi awh hoeh dawkvah, ka hnoun vaiteh, miphunlouknaw koe parang a kâva awh han.
