Hosea 7
1 De schuld van Efraïm is aan het licht getreden, De boosheid van Samaria openbaar: Ze plegen bedrog; de dief dringt binnen de huizen, De rover plundert op straat.
Când am voit să vindec pe Israel, atunci nelegiuirea lui Efraim a fost descoperită şi stricăciunea Samariei, fiindcă ei fac înşelăciuni; şi hoţul intră şi ceata de tâlhari pradă afară.
2 En ze bedenken niet bij zichzelf, Dat Ik Mij al hun boosheid herinner; Dat hun werken hen steeds vergezellen, En voor mijn aangezicht staan!
Şi ei nu iau aminte în inimile lor că eu îmi amintesc de toată stricăciunea lor; acum propriile lor fapte i-au înconjurat; ele sunt înaintea feţei mele.
3 In hun boosheid maken zij den koning lustig, In hun leugens de vorsten:
Ei înveselesc pe împărat cu stricăciunea lor, şi pe prinţi cu minciunile lor.
4 Ze verhitten hen allen als een oven, Door den bakker gestookt. Als het deeg is gekneed, houdt hij op met stoken, Totdat het gegist is;
Ei sunt toţi adulteri, ca un cuptor încălzit de brutar, el încetează să se scoale după ce a frământat aluatul până ce este dospit.
5 Maar zij maken onzen koning onpasselijk, De vorsten bevangen door wijn. Ze blijven aan de lustigen schenken,
În ziua împăratului nostru, prinţii l-au îmbolnăvit cu burdufuri de vin; el şi-a întins mâna cu batjocoritori.
6 Listig hun hart als een oven verhitten: Heel de nacht sluimert hun woede, Maar ‘s morgens slaat ze in vlammen uit.
Fiindcă ei şi-au pregătit inima ca un cuptor, în timp ce stăteau la pândă, brutarul lor doarme toată noaptea: dimineaţa arde ca un foc arzând.
7 Toen allen waren verhit als een oven, Hebben zij hun meesters verteerd: Al hun koningen zijn gevallen, Zonder dat iemand van hen tot Mij riep!
Ei toţi sunt fierbinţi ca un cuptor şi au mistuit pe judecătorii lor; toţi împăraţii lor au căzut; niciunul dintre ei nu mă cheamă.
8 Efraïm is onder de volken Een afgeleefde geworden; Efraïm werd als een koek, Die niet is omgekeerd.
Efraim, el s-a amestecat printre popoare; Efraim este o turtă neîntoarsă.
9 Vreemden verteren zijn schatten: Hij merkt het niet; Zijn haar begint al te grijzen: Hij bespeurt het niet.
Străinii i-au mistuit tăria şi el nu ştie; da, peri cărunţi sunt aici şi acolo pe el, totuşi el nu ştie.
10 De trots ligt Israël op het gelaat: Ze bekeren zich niet tot Jahweh, hun God; Ze zoeken Hem niet, Wat ook gebeurt!
Şi mândria lui Israel aduce mărturie înaintea feţei lui; iar ei nu se întorc la DOMNUL Dumnezeul lor, nici nu îl caută în ciuda tuturor acestor lucruri.
11 Efraïm is als een duif Onnozel en dom; Ze roepen Egypte om hulp, En trekken naar Assjoer.
Efraim de asemenea este ca un porumbel nechibzuit fără inimă; ei strigă către Egipt, merg la Asiria.
12 Maar zodra ze vertrekken, Werp Ik mijn net over hen uit, Haal ze omlaag als een vogel uit de lucht, Sluit ze op om de faam van hun boosheid!
Când vor merge, eu îmi voi întinde plasa asupra lor; îi voi doborî ca pe păsările cerului; îi voi pedepsi, precum a auzit adunarea lor.
13 Wee hun, omdat ze van Mij zijn weggevlucht, Verderf over hen, omdat ze tegen Mij hebben gezondigd; Ik bracht hun verlossing, Maar zij verloochenden Mij.
Vai lor! Pentru că au fugit de mine. Nimicire lor! Pentru că au încălcat legea împotriva mea; deşi i-am răscumpărat, totuşi au vorbit minciuni împotriva mea.
14 Ze roepen Mij niet van harte aan, Maar huilen op hun legerstede; Ze kerven zich om brood en wijn, Maar van Mij lopen ze weg.
Şi nu au strigat către mine cu inima lor, când urlau în paturile lor; se adună pentru grâne şi vin şi se răzvrătesc împotriva mea.
15 Ik heb hun arm onderricht en gesterkt, Maar zij zinnen op kwaad tegen Mij;
Deşi i-am înfăşurat şi le-am întărit braţele, totuşi îşi închipuie ticăloşie împotriva mea.
16 Ze springen terug op wat hen niet helpt, Als een weerspannige boog. Hun vorsten vallen door het zwaard, Om het gezwets van hun tong; Dan worden ze nog uitgelachen In het land van Egypte!
Ei se întorc, dar nu la cel Preaînalt; ei sunt ca un arc înşelător; prinţii lor vor cădea prin sabie din cauza furiei limbii lor; aceasta va fi batjocura lor în ţara Egiptului.
