< Hosea 3 >
1 Daarna sprak Jahweh tot mij: Ga nu opnieuw de vrouw beminnen, die zich door een ander het hof laat maken en overspel doet; juist zoals Jahweh de kinderen van Israël blijft beminnen, ofschoon ze zich tot vreemde goden hebben gewend, en op druiven-koeken verzot zijn.
BOEIPA loh kai taengah, “Amih loh pathen tloe taengla mael tih misur yukhap lungnah sitoe cakhaw, BOEIPA loh Israel ca a lungnah bangla a hui a lungnah tih aka samphaih nu te koep paan lamtah lungnah,” a ti.
2 Ik won ze dus terug voor vijftien zilverlingen en anderhalve maat gerst.
Te dongah anih te kamah hamla tangka hlai nga, cangtun am at phoeiah khosai neh ka lai.
3 Toen sprak ik tot haar: Blijf nu lange tijd rustig bij mij, zonder ontucht te doen, of aan een man te behoren; ook ik blijf u getrouw.
Te vaengah anih te, “Kamah taengah a tue a yet khosa lamtah cukhalh voel boeh. Hlang neh om boel lamtah kai khaw nang taengah ka om ni.
4 Want lange tijd zullen de kinderen van Israël zonder koning of vorst blijven zitten, zonder offer en wijsteen, zonder orakel en goden.
Israel ca rhoek te kum a sen kho a sak uh suidae manghai khaw tal vetih mangpa khaw tal ni. Hmueih khaw tal vetih kaam khaw tal ni. Te phoeiah hnisui neh sithui khaw tal ni.
5 Maar dan zullen de kinderen van Israël zich bekeren, Jahweh, hun God, weer zoeken, en David hun koning; op het einde der dagen keren zij vol ontzag tot Jahweh en zijn weldaden terug!
A hnuk ah Israel ca rhoek te mael uh vetih a Pathen BOEIPA neh a manghai David te a tlap uh ni. Te vaengah BOEIPA taengah birhih uh vetih khohnin hnukkhueng ah a thennah la om ni.