Hebreeën 5

1 Want iedere hogepriester wordt uit de kring der mensen genomen, en ten bate der mensen aangesteld voor hun betrekkingen tot God, om gaven en offers te brengen voor de zonden.

یَح کَشْچِتْ مَہایاجَکو بھَوَتِ سَ مانَواناں مَدھْیاتْ نِیتَح سَنْ مانَواناں کرِتَ اِیشْوَرودّیشْیَوِشَیےرْتھَتَ اُپَہاراناں پاپارْتھَکَبَلِینانْچَ دانَ نِیُجْیَتے۔

2 Hij moet in staat wezen, toegeeflijk te zijn voor onwetenden en dwalenden, omdat hij zelf met zwakheid omkleed is,

سَ چاجْناناں بھْرانْتانانْچَ لوکاناں دُحکھینَ دُحکھِی بھَوِتُں شَکْنوتِ، یَتو ہیتوح سَ سْوَیَمَپِ دَورْبَّلْیَویشْٹِتو بھَوَتِ۔

3 en daarom zondeoffers moet brengen zowel voor het volk, als voor zichzelf.

ایتَسْماتْ کارَناچَّ یَدْوَتْ لوکاناں کرِتے تَدْوَدْ آتْمَکرِتےپِ پاپارْتھَکَبَلِدانَں تینَ کَرْتَّوْیَں۔

4 En niemand neemt de waardigheid uit zichzelf, maar door roeping van God, zoals ook Aäron.

سَ گھوچَّپَدَح سْویچّھاتَح کیناپِ نَ گرِہْیَتے کِنْتُ ہارونَ اِوَ یَ اِیشْوَریناہُویَتے تینَیوَ گرِہْیَتے۔

5 Zo ook heeft Christus Zichzelf de eer niet toegeëigend, Hogepriester te worden, maar Hij die tot Hem heeft gesproken: "Gij zijt mijn Zoon, Ik heb U heden verwekt,"

ایوَمْپْرَکارینَ کھْرِیشْٹوپِ مَہایاجَکَتْوَں گْرَہِیتُں سْوِییَگَورَوَں سْوَیَں نَ کرِتَوانْ، کِنْتُ "مَدِییَتَنَیوسِ تْوَمْ اَدْیَیوَ جَنِتو مَییتِ" واچَں یَسْتَں بھاشِتَوانْ سَ ایوَ تَسْیَ گَورَوَں کرِتَوانْ۔

6 zoals Hij dan ook op een andere plaats heeft gezegd: "Gij zijt Priester voor eeuwig, Naar de Orde van Melkisedek." (aiōn g165)

تَدْوَدْ اَنْیَگِیتےپِیدَمُکْتَں، تْوَں مَلْکِیشیدَکَح شْرینْیاں یاجَکوسِ سَداتَنَح۔ (aiōn g165)

7 En ofschoon Hij in de dagen van zijn Vlees, onder luid geroep en tranen, gebeden en smekingen heeft opgestierd tot Hem, die Hem van de dood kon redden; ofschoon Hij verhoord werd terwille van zijn godvrezendheid;

سَ چَ دیہَواسَکالے بَہُکْرَنْدَنیناشْرُپاتینَ چَ مرِتْیُتَ اُدّھَرَنے سَمَرْتھَسْیَ پِتُح سَمِیپے پُنَح پُنَرْوِنَتِں پْرَرْتھَنانْچَ کرِتْوا تَتْپھَلَرُوپِنِیں شَنْکاتو رَکْشاں پْراپْیَ چَ

8 ofschoon Hij bovendien zelfs de Zoon was, heeft Hij toch door zijn lijden de gehoorzaamheid geleerd,

یَدْیَپِ پُتْروبھَوَتْ تَتھاپِ یَیرَکْلِشْیَتَ تَیراجْناگْرَہَنَمْ اَشِکْشَتَ۔

9 en is Hij na zijn verheerlijking de oorzaak van eeuwige zaligheid geworden voor allen, die Hem gehoorzaam zijn; (aiōnios g166)

اِتّھَں سِدّھِیبھُویَ نِجاجْناگْراہِناں سَرْوّیشامْ اَنَنْتَپَرِتْرانَسْیَ کارَنَسْوَرُوپو بھَوَتْ۔ (aiōnios g166)

10 daar Hij door God was uitgeroepen tot "Hogepriester naar de Orde van Melkisedek."

تَسْماتْ سَ مَلْکِیشیدَکَح شْرینِیبھُکْتو مَہایاجَکَ اِیشْوَریناکھْیاتَح۔

11 Over dit onderwerp hebben we veel te zeggen, en de uitleg is moeilijk, omdat gij hardhorend zijt geworden.

تَمَدھْیَسْماکَں بَہُکَتھاح کَتھَیِتَوْیاح کِنْتُ تاح سْتَبْدھَکَرْنَے رْیُشْمابھِ رْدُرْگَمْیاح۔

12 Of is het soms nog nodig, dat men u de eerste beginselen van Gods woorden gaat leren, terwijl gij toch, de tijd in aanmerking genomen, reeds leermeesters moest zijn; hebt gij soms nog behoefte aan melk, niet aan vaste spijs?

یَتو یُویَں یَدْیَپِ سَمَیَسْیَ دِیرْگھَتْواتْ شِکْشَکا بھَوِتُمْ اَشَکْشْیَتَ تَتھاپِیشْوَرَسْیَ واکْیاناں یا پْرَتھَما وَرْنَمالا تامَدھِ شِکْشاپْراپْتِ رْیُشْماکَں پُنَراوَشْیَکا بھَوَتِ، تَتھا کَٹھِنَدْرَوْیے نَہِ کِنْتُ دُگْدھے یُشْماکَں پْرَیوجَنَمْ آسْتے۔

13 Want wie nog melk behoeft, is onbekwaam voor het woord der gerechtigheid, want hij is een kind;

یو دُگْدھَپایِی سَ شِشُریویتِکارَناتْ دھَرْمَّواکْیے تَتْپَرو ناسْتِ۔

14 maar vaste spijs is voor de volwassenen, voor hen, die door oefening de zintuigen hebben afgericht, om goed en kwaad te onderscheiden.

کِنْتُ سَدَسَدْوِچارے ییشاں چیتاںسِ وْیَوَہارینَ شِکْشِتانِ تادرِشاناں سِدّھَلوکاناں کَٹھورَدْرَوْییشُ پْرَیوجَنَمَسْتِ۔