Genesis 8

1 Toen dacht God aan Noë, en aan alle wilde en tamme dieren, die met hem in de ark waren. God deed een wind over de aarde waaien, waardoor het water begon te zakken.

Mais Dieu s’étant souvenu de Noé, et de toutes les bêtes sauvages, et de tous les animaux domestiques qui étaient avec lui dans l’arche, fit venir un vent sur la terre, et les eaux diminuèrent.

2 De kolken van de afgrond en de sluizen van de hemel werden gesloten, en de regen uit de hemel hield op.

Et les sources de l’abîme et les cataractes du ciel furent fermées, et les pluies du ciel furent arrêtées.

3 Het water vloeide langzaam heen, en zakte na verloop van honderd vijftig dagen van de aarde weg.

Et les eaux se retirèrent de dessus la terre, allant et revenant, et elles commencèrent à décroître après cent cinquante jours.

4 In de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand, liep de ark op het gebergte Ararat vast.

Et l’arche s’arrêta au septième mois, le vingt-septième jour du mois, sur les montagnes de l’Arménie.

5 Het water bleef geleidelijk zakken tot de tiende maand; op de eerste dag der tiende maand werden de toppen der bergen zichtbaar.

Cependant les eaux allèrent en décroissant jusqu’au dixième mois; car au dixième mois, le premier jour du mois parurent les sommets des montagnes.

6 En toen er veertig dagen waren verlopen, opende Noë het venster, dat hij in de ark had gemaakt.

Et lorsque quarante jours furent passés, Noé, ouvrant la fenêtre qu’il avait faite à l’arche, lâcha le corbeau,

7 Hij liet een raaf los, die heen en weer bleef vliegen, tot het water op de aarde was opgedroogd.

Qui sortit et ne revint plus, jusqu’à ce que les eaux fussent desséchées sur la terre.

8 Daarna liet hij een duif los, om te zien, of het water al van de aarde weg was.

Il lâcha aussi la colombe, pour voir si les eaux n’étaient plus sur la surface de la terre.

9 Maar de duif vond geen plek voor haar pootjes en keerde naar hem terug in de ark; want het water hield nog de hele oppervlakte der aarde bedekt. Hij stak zijn hand uit, pakte ze beet, en haalde ze naar zich toe in de ark.

Mais comme elle ne trouva pas où poser son pied, elle revint vers lui dans l’arche, parce que les eaux étaient encore sur toute la terre: et il tendit la main, et l’ayant prise, il la remit dans l’arche.

10 Nu wachtte hij nog zeven dagen, en liet toen opnieuw een duif uit de ark.

Et ayant attendu encore sept autres jours, il envoya de nouveau la colombe hors de l’arche.

11 De duif keerde tegen de avond naar hem terug, en droeg een frisse olijftak in de bek. Toen begreep Noë, dat het water van de aarde moest zijn weggezakt.

Mais elle vint à lui vers le soir, portant à son bec un rameau d’olivier ayant des feuilles vertes. Noé comprit donc que les eaux n’étaient plus sur la face de la terre.

12 Weer wachtte hij nu zeven dagen, en liet toen opnieuw de duif uitvliegen; maar nu keerde ze niet meer naar hem terug.

Il attendit cependant sept autres jours, et il envoya la colombe qui ne revint plus vers lui.

13 In het zeshonderd eerste levensjaar van Noë, in het begin van de eerste maand, was het water van de aarde opgedroogd. Nu verwijderde Noë het dak van de ark, en keek naar buiten; en zie, de oppervlakte der aarde was droog.

Ainsi l’an six cent un, au premier mois, le premier jour du mois, les eaux diminuèrent sur la terre, et Noé, ouvrant le toit de l’arche, vit que la surface de la terre était séchée.

14 In de tweede maand, op de zeven en twintigste dag der maand, was de aarde helemaal droog.

Au second mois, le vingt-septième jour du mois, la terre fut toute séchée.

15 Toen sprak God tot Noë:

Alors Dieu parla à Noé, disant:

16 Ga uit de ark; gij met uw vrouw, uw zonen en de vrouwen uwer zonen.

Sors de l’arche, toi et ta femme, tes fils et les femmes de tes fils.

17 En laat ook alle dieren, alle wezens die bij u zijn, tegelijk met u naar buiten komen: de vogels, de viervoetige dieren en al wat op de aarde kruipt; opdat ze zich weer op de aarde bewegen, vruchtbaar zijn, en talrijk worden op aarde.

Tous les animaux qui sont auprès de toi, de toute chair, tant parmi les volatiles que parmi les quadrupèdes et tous les reptiles qui rampent sur la terre, fais-les sortir avec toi, et entrez sur la terre: Croissez et vous y multipliez.

18 Noë ging er dus uit met zijn zonen, zijn vrouw en de vrouwen van zijn zonen.

Noé sortit donc, et ses fils, et sa femme, et les femmes de ses fils avec lui.

19 Ook alle viervoetige dieren, alle vogels en al wat over de aarde kruipt, elk naar zijn soort, kwamen naar buiten uit de ark.

Et tous les animaux aussi, les quadrupèdes et les reptiles qui rampent sur la terre, chacun selon son espèce, sortirent de l’arche.

20 Toen bouwde Noë een altaar voor Jahweh; en hij nam van alle reine dieren en van alle reine vogels, en droeg ze op het altaar als brandoffer op.

Or Noé bâtit un autel au Seigneur; et prenant de tous les quadrupèdes et de tous les oiseaux purs, il les offrit en holocauste sur l’autel.

21 Jahweh rook de aangename geur, en sprak bij Zich zelf: Nooit meer zal Ik om den mens de aarde vervloeken, want de gedachten van het mensenhart zijn slecht van zijn jeugd af; en nooit meer zal Ik alle levende wezens treffen, zoals Ik nu heb gedaan.

Et le Seigneur en sentit l’odeur suave, et dit: Je ne maudirai plus la terre à cause des hommes; car les sentiments et les pensées du cœur de l’homme sont inclinés au mal dès sa jeunesse; je ne frapperai donc plus toute âme vivante, comme j’ai fait.

22 Zolang de aarde bestaat, Zal er zaai- en oogsttijd, koude en hitte zijn; Zomer en winter, dag en nacht, Nooit houden ze op!

Durant tous les jours de la terre, des semailles et de la moisson, le froid et la chaleur, Fêté et l’hiver, le jour et la nuit ne cesseront point.

A Dove is Sent Forth from the Ark