Genesis 50
1 Wenend wierp Josef zich op het gelaat van zijn vader en kuste het.
Hat navah Joseph ni a na pa e mithmai a tabo sin teh ka laihoi a pahnuep.
2 Daarna gaf hij de geneesheren onder zijn dienaars bevel, zijn vader te balsemen; en de geneesheren balsemden Israël.
Joseph ni tâsibawinaw hah a na pa e ro pawk hoeh nahanlah tâsi hluk hane kâ a poe. Hatdawkvah, tâsibawinaw ni Isarel e ro teh a pawk hoeh nahanlah tâsi a hluk awh.
3 Veertig dagen gingen er mee heen; want zolang duurt de balseming. En zeventig dagen bedreven de Egyptenaren rouw over hem.
A ro a rakuengnae dawk hnin 40 touh a ro. Bangkongtetpawiteh, ro a pawk thai hoeh nahanlah rakuengnae dawk hottelah ouk a ro. Hahoi, hnin 70 touh thung Izipnaw a khuika awh.
4 Toen de rouwtijd voorbij was, sprak Josef tot het hof van Farao: Als ik genade gevonden heb in uw ogen, wees dan mijn voorspraak bij Farao, en zeg hem,
Ahni khuinae hnin a baw totouh, Joseph ni Faro imthungkhu koe a dei pouh teh, na lung ka youk pawiteh, pahren lahoi Faro hnâthai vah,
5 dat mijn vader mij heeft bezworen: "Wanneer ik dood ben, moet ge mij begraven in het graf, dat ik voor mij heb uitgehouwen in het land Kanaän." Daarom zou ik willen vertrekken, om mijn vader te begraven; daarna zal ik terugkeren.
Apa ni lawk na kam sak, khenhaw! ka due han toe, Kanaan ram phuen ka ran tangcoung e dawk, haw vah na pakawm loe, telah ati. Hatdawkvah, pahren lahoi apa heh na pakawm sak ei, bout ka ban han ati, telah na dei pouh awh, telah atipouh.
6 Farao antwoordde: Ga heen, om uw vader te begraven, zoals hij u bezworen heeft.
Faro ni, thoe na bo sak e patetlah na pa teh pakawm, telah atipouh.
7 Josef vertrok dus, om zijn vader te begraven. Hij werd begeleid door al de dienaren van Farao, door zijn voornaamste hovelingen en alle waardigheidsbekleders van Egypte;
Hatdawkvah, Joseph teh a na pa pakawp hanelah a cei. Faro e a sannaw pueng, imthungkhu dawk e kacue naw hoi Izip ram e kacuenaw pueng,
8 bovendien door het hele gezin van Josef met zijn broers en het gezin van zijn vader, die alleen hun kleine kinderen, hun schapen en runderen in het land Gósjen achterlieten.
Joseph imthungkhunaw pueng, a hmaunaw hoi a na pa imthungkhunaw pueng hai a cei awh. A ca kanawnaw hoi tuhunaw hoi maitonaw teh Goshen ram dawk a ta awh.
9 Ook wagens en ruiters reden met hem mee: het was een indrukwekkende stoet.
Ahnimouh koevah, rangleng hoi marangransanaw hai a cei awh dawkvah, tamihupui lah ao.
10 Toen zij Goren-Haätad in het Overjordaanse hadden bereikt, hielden zij er een grote en plechtige rouwklacht; en zeven dagen lang liet hij rouw bedrijven over zijn vader.
Jordan namran e Atad cangkatinnae koevah a pha awh. Hote hmuen koe hnin sari touh thung a ka khai awh teh a tahungkhai awh.
11 De inwoners van het land, de Kanaänieten, zagen die rouw in Goren-Haätad, en zeiden: Dat is een plechtige rouwklacht van Egypte. Daarom wordt deze plaats Abel-Misraim genoemd. Ze ligt in het Overjordaanse.
Hote ram Kanaan taminaw ni Atad cangkatinnae koe vah a yu ro a tahungkhai awh e a hmu awh teh, hetheh Izipnaw e tami kadout tahungkhai e kalenpoung doeh, telah ati awh. Hatdawkvah, hote hmuen teh 'Abel-mizraim' telah ati awh. Hot teh, Jordan namran lah kaawm e doeh.
12 Daarna deden zijn zonen, wat hij hun had bevolen.
A canaw ni kâ a poe e patetlah ahnimouh hanlah a sak awh.
13 Ze brachten hem naar het land Kanaän over, zoals hij hun had gelast, en begroeven hem in de grot op de akker van Makpela, ten oosten van Mamre, die Abraham als een familiegraf had gekocht van Efron, den Chittiet.
A canaw ni Kanaan ram a kâenkhai awh teh Abraham ni kâpakawp nahane hmuen râw lah, Hit tami Ephron koehoi law a ran e Mamre kho hmalah kaawm e Makpelah law e lungngoum thung vah a pakawp awh.
14 Na de begrafenis van zijn vader keerde Josef met al zijn broers en allen, die hem hadden vergezeld, om zijn vader te begraven, naar Egypte terug.
A na pa a pakawp awh hnukkhu, Joseph hoi a hmaunaw hoi a na pa pakawpnae koe kacetnaw pueng hoi cungtalah Izip ram lah a ban awh.
15 Nu hun vader gestorven was, werden de broers van Josef bevreesd, en zeiden: Als Josef ons nu maar niet vijandig behandelt, en ons al het kwaad vergeldt, dat wij hem aangedaan hebben!
Joseph e hmaunaw ni a na pa a due e hah a hmu navah, Joseph ni na hmawt ngai awh hoeh vaiteh, ahni koe sak awh e hnokahawi hoeh e naw pueng hah moi koung na pathung han vaimoe, telah a kâti awh.
16 Daarom lieten zij Josef berichten:
Hatdawkvah, Joseph koe dei hanelah tami a patoun awh teh, na pa ni a due hoehnahlan vah, hettelah Joseph koe na dei pouh han.
17 Uw vader heeft voor zijn dood ons bevolen: "Zo moet ge tot Josef spreken! Vergeef toch de misdaad en de zonde van uw broers en het leed, dat zij u hebben aangedaan." Vergeef dus de misdaad der dienaars van den God van uw vader! Toen men zo tot hem sprak begon Josef te wenen.
Nang lathueng yonnae a sak awh eiteh, pahren lahoi na hmaunaw e kâtapoenae hoi a yonnae teh ngaithoum loe, telah kâ na poe. Hatdawkvah, na pa Cathut e sannaw e kâtapoenae hah ngaithoum pouh, telah ati. Ahni koe a dei pouh navah, Joseph teh a ka.
18 Nu kwamen zijn broers zelf, vielen op hun aangezicht neer, en zeiden: Zie, wij zijn uw slaven!
A hmaunaw ni hai a cei awh teh a hmalah tabo laihoi khenhaw! na sannaw lah ka o awh, telah atipouh awh.
19 Maar Josef sprak: Ge behoeft niet te vrezen! Bekleed ik soms de plaats van God?
Joseph ni ahnimouh koevah, taket awh hanh awh, Bangkongtetpawiteh, Cathut e yueng lah maw ka o.
20 Gij hebt mij kwaad willen doen, maar God heeft het ten goede gekeerd, om een talrijk volk in het leven te behouden, zoals nu is geschied.
Nangmouh ni ka lathueng vah, hawihoehnae hah sak han na kâcai awh, hateiteh, Cathut ni sahnin vah tami moikapap hringnae rungngang hanelah hawinae hah sak han noenae lah ao.
21 Weest dus niet bang; ik zal voor u en uw kinderen zorgen. Zo gaf hij hun moed, en onderhield zich minzaam met hen.
Hatdawkvah, taket awh hanh. Nangmouh hoi na canaw teh pou na kawk awh han, telah atipouh. Hottelah lungmawng sak teh lawk kahawi hoi a pato.
22 Josef bleef in Egypte wonen met het gezin van zijn vader; hij werd honderd tien jaren oud.
Joseph teh ama hoi a na pa imthungkhunaw hoi Izip ram vah kho a sak awh. Joseph teh kum 110 touh a hring.
23 En Josef mocht nog de kleinkinderen van Efraïm aanschouwen; ook de zonen van Makir, den zoon van Manasse, werden op de knieën van Josef geboren.
Joseph ni Ephraim e a canaw, a na mincanaw hoi se thum totouh e a hmu. Manasseh capa, Makhir canaw hai Joseph e khokpakhu dawk a khe awh.
24 Daarna sprak Josef tot zijn broers: Ik ga sterven; maar God zal eenmaal op u neerzien, en u uit dit land geleiden naar het land, dat Hij aan Abraham, Isaäk en Jakob onder ede beloofd heeft.
Joseph ni a hmaunawnghanaw koe, ka due han toe, hateiteh, Cathut ni na khet han. Hete ram dawk hoi na tâcokhai awh vaiteh, Abraham, Isak hoi Jakop koe thoebo hoi lawkkam e ram dawk na ceikhai awh han, telah atipouh.
25 En Josef bezwoer de zonen van Israël: Wanneer God op u heeft neergezien, voert dan mijn gebeente van hier mee.
Hatdawkvah, Joseph ni Isarel catounnaw hah lawkkamnae a sak teh, Cathut ni na khet awh roeroe han. Ka hru hah hete hmuen koehoi na ceikhai awh han, telah ati.
26 Toen stierf Josef, honderd tien jaren oud. Men balsemde hem in Egypte, en legde hem daar in een kist.
Hatdawkvah, Joseph teh kum 110 touh a pha nah a due. A ro teh kapawk thai hoeh lah a sak awh teh Izip e thingkong buet touh thungvah a ta awh.
