Genesis 16
1 Sarai, de vrouw van Abram, had hem geen kinderen geschonken. Maar zij had een egyptische slavin, Hagar genaamd.
Pea ko Selai, ko e uaifi ʻo ʻEpalame, naʻe ʻikai siʻi haʻane fānau; ka naʻe ʻiate ia ʻae kaunanga, ko e fefine ʻIsipite, ko Hekaʻā hono hingoa.
2 En Sarai zeide tot Abram: Zie, Jahweh heeft mijn schoot gesloten; ga dus tot mijn slavin: misschien krijg ik kinderen van haar. Abram stemde met Sarai in.
Pea naʻe lea ʻa Selai kia ʻEpalame, “Vakai mai, kuo taʻofi au ʻe Sihova, ke ʻoua naʻaku fānau; pea ʻoku ou tala atu kiate koe, ke ke ʻalu ki heʻeku kaunanga; heiʻilo te u maʻu ʻae fānau ʻiate ia. Pea naʻe tokanga ʻa ʻEpalame ki he lea ʻa Selai.
3 En Sarai, Abrams vrouw, nam Hagar, haar egyptische slavin, en gaf ze tot vrouw aan Abram, haar man; Abram woonde toen al tien jaar in het land Kanaän.
Pea ʻave ʻe Selai, ko e uaifi ʻo ʻEpalame, ʻene kaunanga ko Hekaʻā ko e ʻIsipite ʻo ne ʻatu ia ki hono husepāniti ko ʻEpalame ke uaifi ʻaki, hili ʻenau nofo ʻi he fonua ko Kēnani, ʻi he taʻu ʻe hongofulu.”
4 Hij hield gemeenschap met Hagar, en zij werd zwanger. Toen zij bemerkte, dat zij zwanger was, zag zij minachtend op haar meesteres neer.
Pea naʻe ʻalu ia kia Hekaʻā, pea feitama ia; pea ʻi heʻene ʻilo ia ʻoku ne feitama, naʻa ne taukaeʻi hono ʻeiki fefine ʻi hono mata.
5 Daarom sprak Sarai tot Abram: Gij zijt de schuld van mijn smaad. Ik zelf heb mijn slavin in uw schoot gelegd, en nu zij ziet, dat ze zwanger is, veracht ze mij. Moge Jahweh richten tussen mij en u.
Pea pehē ʻe Selai kia ʻEpalame, “Ke ʻiate koe ʻeku mamahi: Naʻaku foaki ʻeku kaunanga ki ho fatafata: pea kuo mamata ia kuo feitama, peau kovi leva ʻi hono mata: ke fakamaau ʻe Sihova ʻiate kitaua.”
6 Abram gaf Sarai ten antwoord: Welnu, uw slavin is in uw macht; doe met haar wat ge wilt. Toen begon Sarai haar te kwellen, zodat zij de vlucht voor haar nam.
Ka naʻe pehē ʻe ʻEpalame kia Selai, “Vakai, ʻoku ʻi ho nima hoʻo kaunanga; ke ke fai kiate ia hoʻo faʻiteliha.” Pea ʻi he fai fakamālohi ʻe Selai kiate ia, naʻa ne hola ia mei hono ʻao.
7 De engel van Jahweh trof haar bij een waterbron in de woestijn, bij de bron aan de weg naar Sjoer.
Pea ʻilo ia ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova ʻo ofi ki ha vai ʻi he toafa, ʻae vai ʻoku ʻi he hala ki Sua.
8 Hij sprak: Hagar, dienstmaagd van Sarai, waar komt ge vandaan, en waar gaat ge heen? Zij zeide: Ik ben op de vlucht voor Sarai, mijn meesteres.
Pea ne pehē, “Hekaʻā, ko e kaunanga ʻa Selai, Kuo ke haʻu mei fē? Pea te ke ʻalu ki fē?” Pea pehēange ʻe ia, “ʻOku ou hola mei he ʻao ʻo ʻeku fineʻeiki ko Selai.”
9 De engel van Jahweh sprak toen tot haar: Keer terug naar uw meesteres, en verneder u voor haar.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia. “Toe ʻalu ki ho fineʻeiki, mo ke fakavaivaiʻi koe kiate ia.”
10 En de engel van Jahweh ging voort: Uw kroost zal Ik zó talrijk maken, dat men het om zijn menigte niet meer kan tellen.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia, “Te u fakatupu ho hako ke tokolahi ʻaupito, pea ʻe ʻikai faʻa lau hono tokolahi.”
11 Nog sprak de engel van Jahweh tot haar: Zie, ge zijt zwanger; een zoon zult ge baren, En hem de naam van Jisjmaël geven; Want Jahweh heeft naar uw schreien gehoord.
Pea pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova kiate ia, “Vakai, ʻoku ke feitama, pea te ke fāʻeleʻi ʻae tama, pea te ke ui hono hingoa ko ʻIsimeʻeli; “he kuo ongoʻi ʻe Sihova ʻa hoʻo mamahi.”
12 Hij zal een menselijke woudezel zijn, Zijn hand zal tegen allen wezen, En de hand van allen tegen hem; Verwijderd van al zijn broers zal hij wonen.
Pea ʻe hoko ia ko e tangata hehengi; ʻe hiki hake ʻe ia hono nima ki he tangata kotoa pē, pea ʻe hiki hake ʻe he tangata kotoa pē hono nima kiate ia; pea ʻe nofo ia ʻi he ʻao ʻo hono kāinga kotoa pē.”
13 Toen noemde zij Jahweh, die met haar had gesproken: "Gij zijt een God, dien ik zie". Want ze zeide: Waarachtig, ik heb God gezien; en ik leef nog, nadat ik gezien heb.
Pea naʻa ne ui ʻae huafa ʻo Sihova naʻe folofola kiate ia, “Ko e ʻOtua koe ʻoku ke ʻafioʻi au: he naʻa ne pehē, ‘He ʻikai foki kuo u siofia ia ʻaia ʻoku ʻafio kiate au?’”
14 Die put heet daarom de put Lachai-Roï; hij ligt tussen Kadesj en Béred.
Ko ia ʻoku ui ai ʻae vai ko ia, “ko Pea-Lehai-Loʻai;” vakai ʻoku tuʻu ia ʻi he vahaʻa ʻo Ketesi mo Peleti.
15 Zo schonk Hagar aan Abram een zoon, en Abram noemde den zoon, dien Hagar hem baarde, Jisjmaël.
Pea naʻe fanauʻi ʻe Hekaʻā ʻae tama kia ʻEpalame; pea ui ʻe ʻEpalame hono foha, naʻe fanauʻi ʻe Hekaʻā, ko ʻIsimeʻeli.
16 Abram was zes en tachtig jaar oud, toen Hagar hem Jisjmaël baarde.
Pea naʻe valungofulu ma ono taʻu ʻae motuʻa ʻo ʻEpalame ʻi he fanauʻi ʻe Hekaʻā ʻa ʻIsimeʻeli kia ʻEpalame.
