< Ezra 3 >
1 Toen Israël in zijn steden woonde, en de zevende maand was genaderd, kwam het volk als één man te Jerusalem bijeen.
Thapa yung sari touh akuep toteh, Isarelnaw teh khopui vah ao awh teh, tamihupui teh, tami buet touh e patetlah Jerusalem vah a kamkhueng awh.
2 Nu sloegen Jesjóea, de zoon van Josadak met zijn medepriesters, en Zorobabel, de zoon van Salatiël, met zijn broeders, de hand aan het werk, om het altaar van Israëls God te bouwen en er de brandoffers op te dragen, zoals dit voorgeschreven staat in de Wet van Moses, den man Gods.
Hahoi, Zadok capa Jeshua hoi a hmaunawngha vaihmanaw hoi Shealtiel capa Zerubbabel hoi a hmaunawnghanaw a thaw awh teh, Cathut e tami Mosi e kâlawk dawk thut e patetlah hmaisawi thuengnae hah Isarelnaw e Cathut thuengnae khoungroe hah a sak awh.
3 Maar daar ze bevreesd waren voor de landsbevolking, bouwden ze enkel het altaar op zijn vroegere grondslagen, en brachten daarop brandoffers aan Jahweh, morgen- en avondoffers.
A tengpam kaawm e taminaw ni a taki awh nakunghai, khoungroe teh amae hmuen koe a ta teh, amom tangmin hmaisawi thuengnae hah, ahnimouh roi ni BAWIPA koevah hmaisawi thuengnae a sak roi.
4 Ook vierden zij het Loofhuttenfeest, zoals het voorgeschreven was, en brachten iedere dag van het feest brandoffers, zoals dat voor elke dag was bepaald.
Lukkarei pawi hai a sak awh, thut tangcoung e patetlah hnintangkuem sak hanelah, a pouk awh e hoi a langri a sak awh e patetlah hmaisawi thuengnae hah a thueng awh.
5 Van toen af droegen zij ook het dagelijks brandoffer op, evenals de offers bij gelegenheid van de nieuwe maan en van alle heilige hoogfeesten van Jahweh, met de offers van al wie een vrijwillige gave aan Jahweh bracht.
Hathnukkhu hnintangkuem poe a sak a e hmaisawi thuengnae hoi thaparei katha hanelah a poenae hoi, BAWIPA hanelah a pouk e pawinaw pueng hoi ama lungthocalah lahoi, BAWIPA koe ouk thueng e hah a thueng awh.
6 Ofschoon men dus sinds de eerste dag der zevende maand begonnen was, offers aan Jahweh te brengen, waren toch de fundamenten van de tempel van Jahweh nog niet gelegd.
BAWIPA e bawkim adu ung hoeh rah eiteh, thapa yung sari apasuek hnin hoi kamtawng teh, hmaisawi thuengnae hah, BAWIPA koe thuengnae a kamtawng awh.
7 Daarom gaf men geld voor de steenhouwers en timmerlieden, en spijs en drank en olie voor de Sidoniërs en Tyriërs, om ceders van de Libanon over zee naar Joppe te brengen, zoals Cyrus, de koning der Perzen, het hun had toegestaan.
Talungdêikathoumnaw hoi imsakkathoumnaw hai tangka a poe awh teh, Persia siangpahrang Sairus ni a hnâbo e patetlah sidar thing teh Lebanon talî koehoi, Joppa totouh thokhai hanelah Sidonnaw hoi Tairenaw hah ca hane rawcarawnei ca hane hoi satuinaw a poe awh.
8 En in de tweede maand van het tweede jaar na hun aankomst bij het huis van God te Jerusalem, maakten Zorobabel, de zoon van Salatiël, en Jesjóea, de zoon van Josadak, met hun broeders, de overige priesters en levieten, en allen die uit de gevangenschap naar Jerusalem waren gekomen, een begin met het werk, en stelden zij de levieten van twintig jaar en daarboven aan, om toezicht te houden op de werkzaamheden aan het huis van Jahweh.
Jerusalem Cathut e im a pha awh nae, kum 2, thapa yung 2 nah Shealtiel capa Zerubbabel hoi Jozadak capa Jeshua hoi a hmaunawngha vaihmanaw, Levih miphunnaw hoi san dawk hoi thaw tawk hanelah a kamtawng awh teh, Levih miphun kum 20 touh a lathueng lae naw teh, BAWIPA im saknae koe kahrawikung lah a pouk awh.
9 Zo hielden Jesjóea met zijn zonen en broers, Kadmiël met zijn zonen, de zonen van Hodawja en de zonen van Chenadad met hun zonen en broers, die allen levieten waren, tezamen toezicht op de arbeiders aan het huis van God.
Hahoi, Jeshua hoi a capa, a hmaunawnghanaw, Kadmiel hoi a capanaw hoi, Judah capanaw, a thaw awh teh Cathut e im kasaknaw hah hmuen touh koe a khetyawt awh. Henadad capanaw a capanaw hoi a hmaunawngha Levihnaw hoi.
10 Toen de bouwlieden het fundament van de tempel van Jahweh hadden gelegd, stelden zich de priesters in ambtsgewaad met de trompetten op, en de levieten, de zonen van Asaf, met de cymbalen, om Jahweh te loven naar de voorschriften van David, koning van Israël.
BAWIPA e bawkim kasaknaw ni adu a ung awh toteh, vaihmanaw ni khohnanaw a kho awh teh, mongka patuep laihoi Levih tami Asaph capanaw hah Isarel siangpahrang Devit ni a dei e patetlah, BAWIPA pholen hanelah a kangdue awh.
11 Ze hieven aan: "Prijst en looft Jahweh; want Hij is goed, en zijn goedheid voor Israël duurt eeuwig!" En heel het volk jubelde mee bij die lofzang ter ere van Jahweh, omdat het fundament van Jahweh’s huis was gelegd.
Ama teh ahawi, Bangkongtetpawiteh, a lungmanae teh Isarelnaw e lathueng a yungyoe a cak, telah BAWIPA pholen awh teh lunghawi lawk dei laihoi la a sak awh. Hottelah BAWIPA pholen a toteh tamihupui abuemlah ni pueng hoi a hram awh. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA e im adu ung awh dawk doeh.
12 Maar terwijl de menigte juichte en jubelde van vreugde, begonnen velen van de oudere priesters, levieten en familiehoofden, die de vroegere tempel nog hadden gezien, te jammeren, toen hun ogen de fundamenten van dit huis aanschouwden.
Hateiteh, vaihma, Levihnaw hoi imthung kahrawikung tangawn, ahmaloe e im kahmawt e matawngnaw ni teh a hnukkhu e im adu ung e a hmu navah pueng hoi a khuika awh. Hatei tami tangawn teh a lunghawi dawk hoi a hram awh.
13 Doch men kon door de jubelkreten van het volk het gejammer der schare niet horen; want het volk juichte luid, zodat het gejoel in de verte gehoord werd.
Hat toteh, taminaw ni lunghawi hramnae lawk hoi khuika hramnae lawknaw hah kapek thai awh hoeh. Bangkongtetpawiteh, tamihupui teh poung hoi a hram awh dawkvah, kahlatpoung koehoi a ka thai.