Ezra 3
1 Toen Israël in zijn steden woonde, en de zevende maand was genaderd, kwam het volk als één man te Jerusalem bijeen.
Khrah sarihto phak moe, Israelnawk angmacae avang ah oh o boih pacoengah, kaminawk loe Jerusalem vangpui ah maeto ah amkhueng o.
2 Nu sloegen Jesjóea, de zoon van Josadak met zijn medepriesters, en Zorobabel, de zoon van Salatiël, met zijn broeders, de hand aan het werk, om het altaar van Israëls God te bouwen en er de brandoffers op te dragen, zoals dit voorgeschreven staat in de Wet van Moses, den man Gods.
To naah Jozadak capa Jeshua hoi angmah ih nawkamya qaimanawk, Sheatiel capa Zerubbabel hoi anih ih nawkamyanawk loe Sithaw kami Mosi daan cabu pongah tarik ih baktih toengah, hmai angbawnhaih hmuen paek hanah, Israel Sithaw ih hmaicam sakhaih to amtong o.
3 Maar daar ze bevreesd waren voor de landsbevolking, bouwden ze enkel het altaar op zijn vroegere grondslagen, en brachten daarop brandoffers aan Jahweh, morgen- en avondoffers.
To prae ah kaom kaminawk to zit o, toe thlung hoiah hmaicam to sak o pacoengah, a nuiah Angraeng khaeah, akhawn hoi duembangah hmuen tathlanghaih to a paek o.
4 Ook vierden zij het Loofhuttenfeest, zoals het voorgeschreven was, en brachten iedere dag van het feest brandoffers, zoals dat voor elke dag was bepaald.
Cabu thungah tarik ih baktih toengah, kahni im payanghaih poih to sak o moe, sakzong ih hmuen baktih, angaihaih baktih toengah, ni thokkruek hmai angbawnhaih to a sak o.
5 Van toen af droegen zij ook het dagelijks brandoffer op, evenals de offers bij gelegenheid van de nieuwe maan en van alle heilige hoogfeesten van Jahweh, met de offers van al wie een vrijwillige gave aan Jahweh bracht.
To pacoengah, apet ai ah hmai angbawnhaih, khrah kangtha niah hmuen paekhaih, Angraeng ih kaciim poih ni hanah hmuenpaekhaih hoi Angraeng khaeah palung ahuem zetto hmuennawk to a paek o.
6 Ofschoon men dus sinds de eerste dag der zevende maand begonnen was, offers aan Jahweh te brengen, waren toch de fundamenten van de tempel van Jahweh nog niet gelegd.
Angraeng ih im sakhaih ahmuen mataeng doeh amtong o ai vop, toe kaminawk loe khrah sarihto haih hmaloe koek niah, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to a sak o.
7 Daarom gaf men geld voor de steenhouwers en timmerlieden, en spijs en drank en olie voor de Sidoniërs en Tyriërs, om ceders van de Libanon over zee naar Joppe te brengen, zoals Cyrus, de koning der Perzen, het hun had toegestaan.
Persia siangpahrang Sairas ih lokpaekhaih baktih toengah, Param long hoiah im sak kop kami hoi thing aah kop kaminawk khaeah phoisa to a paek o, caaknaek hoi situinawk loe Sidon hoi Tura vangpui ih kaminawk khaeah a paek o; nihcae mah Lebanon hoi Joppa ih sidar thingnawk to tui lam hoiah phawh pae o.
8 En in de tweede maand van het tweede jaar na hun aankomst bij het huis van God te Jerusalem, maakten Zorobabel, de zoon van Salatiël, en Jesjóea, de zoon van Josadak, met hun broeders, de overige priesters en levieten, en allen die uit de gevangenschap naar Jerusalem waren gekomen, een begin met het werk, en stelden zij de levieten van twintig jaar en daarboven aan, om toezicht te houden op de werkzaamheden aan het huis van Jahweh.
Jerusalem ih Sithaw im ah phakhaih, saning hnetto haih, khrah hnetto naah, Sheatiel capa Zerubbabel, Jozadak capa Jeshua hoi angmah ih nawkamyanawk, qaimanawk, Levinawk, misong angtanghaih hoiah kamlaem, Jerusalem ah angzo kaminawk boih angthawk o moe, saning pumphaeto ranuih bang kaom Levinawk to Sithaw im sakhaih khenzawnkung ah a suek o.
9 Zo hielden Jesjóea met zijn zonen en broers, Kadmiël met zijn zonen, de zonen van Hodawja en de zonen van Chenadad met hun zonen en broers, die allen levieten waren, tezamen toezicht op de arbeiders aan het huis van God.
To naah Judah ih capanawk, Jeshua hoi anih ih capanawk, angmah ih nawkamyanawk, Kadmiel ih capanawk hoi Levi ih capanawk loe toksakhaih khenzawnkung ah oh o, Henadad ih capanawk, nihcae ih nawkamyanawk boih loe Levi acaengnawk hoi nawnto toksak o.
10 Toen de bouwlieden het fundament van de tempel van Jahweh hadden gelegd, stelden zich de priesters in ambtsgewaad met de trompetten op, en de levieten, de zonen van Asaf, met de cymbalen, om Jahweh te loven naar de voorschriften van David, koning van Israël.
Im sahkungnawk mah Angraeng ih im angdoethaih ahmuen to sak amtong o naah, Israel siangpahrang David mah sak ih baktih toengah, Angraeng ih ahmin to saphaw hanah, qaimanawk loe angmacae ih khukbuen to angkhuk o moe, mongkah to sinh o, Levi acaengnawk hoi Asaph ih capanawk doeh cingcaeng sinkung ah suek o.
11 Ze hieven aan: "Prijst en looft Jahweh; want Hij is goed, en zijn goedheid voor Israël duurt eeuwig!" En heel het volk jubelde mee bij die lofzang ter ere van Jahweh, omdat het fundament van Jahweh’s huis was gelegd.
Angraeng loe hoih; a tahmenhaih loe Israel caanawk khaeah dungzan khoek to om poe nasoe, tiah anghoehaih hoiah ahmin saphawhaih laa to a sak o. Angraeng im ahmuen to sak amtong o boeh pongah, kaminawk boih tha hoiah hang o moe, Angraeng to saphaw o.
12 Maar terwijl de menigte juichte en jubelde van vreugde, begonnen velen van de oudere priesters, levieten en familiehoofden, die de vroegere tempel nog hadden gezien, te jammeren, toen hun ogen de fundamenten van dit huis aanschouwden.
Toe saning coeh kami, canghnii ih im hnu vai kami, qaimanawk, Levinawk, angmacae ih nawkamya kacoehtanawk mah, Sithaw im ahmuen sak amtong o boeh, tiah a hnuk o naah, tha hoiah qah o; paroeai kaminawk loe anghoehaih hoiah hangh o.
13 Doch men kon door de jubelkreten van het volk het gejammer der schare niet horen; want het volk juichte luid, zodat het gejoel in de verte gehoord werd.
Kaminawk loe qahhaih lok hoi anghoehaih lok to pathlaeng o thai ai; kaminawk loe tha hoiah hang o pongah, to loknawk to ahmuen kangthla hoiah doeh angthaih.
