Ezechiël 4
1 Mensenkind, haal een tegel; leg die voor u neer en teken er een stad op: Jerusalem.
Chule tun, mihem chapa, leisetna kisem cheh lhang lentah khat lan lang namasanga chun koiyin chuche song chunga chun Jerusalem khopi lim semin
2 Sla het beleg er omheen, werp er verschansingen op, leg er een wal om, richt er legerkampen in, en stel aan alle zijden stormrammen op.
Khopi hunama akilahpehna lim vetsah in. Koimacha sochatna theilou ding akim vella chun pal kaijin. Akim vella chun melma sepaiho camp leh khopi nakhumna dinga kalbi tobang lampi sangtou keija kisem leh kulpi suhsetna dinga kisem thingtum lentah tah alulam a thih kisem lim semin.
3 Dan moet ge een ijzeren plaat nemen, die opstellen als een muur van ijzer tussen u en de stad, en er onafgebroken naar kijken. Zo zal ze ingesloten zijn, zo zult ge haar belegeren; zo wordt het tot een teken voor het huis van Israël.
Chuleh changlhah semna a kimang thihpeh lan lang nang le khopi kikah a chun koiyin. Khopi langa chun heijin Jerusalem khopi hunam a akilah ding nasat ding dan vetsah in. Hiche hi Israel mipi tedinga gihsalna a pang ding ahi.
4 Ga vervolgens op uw linkerzijde liggen, om de schuld van het huis van Israël te dragen: zoveel dagen als ge daarop blijft liggen, zult ge hun schuld dragen.
Tun naveilang napang peh a chun lumin lang chule Israel chonsetna chu nangma chung tah a chun koiyin. Amaho chonsetna chu napangpeh a nalup nijat chu napoh ding ahi.
5 Want de jaren van hun schuld laat Ik u in een getal van dágen uitdrukken: drie honderd en negentig dagen. Zolang moet ge de schuld van het huis van Israël dragen!
Keiman Israel chonset napoh nading ni jathum le somko nanga kona kangaichat ahin – nikhat hi achonset nau kumkhat a kisim ding ahi.
6 Als ge daarmee klaar zijt, moet ge op uw rechterzijde gaan liggen, om veertig dagen lang de schuld van het huis van Juda te dragen: voor ieder jaar leg Ik u telkens één dag op.
Hiche jou teng chuleh kile heijin lang najet lang napang peh a chun ni somli sungin lumin – nikhat chu? Juda chonsetna kumkhatna kisim ding ahi.
7 Ge moet onafgebroken uw blik en uw ontblote arm naar het belegerde Jerusalem richten en tegen haar profeteren!
Jerusalem hunama akino khumna navet jing lai sungin naban jang kiuvin lumin lang chule khopi manthah nading gaovin seisei jengin.
8 Ook bind Ik u met touwen vast, opdat ge u niet van de ene zijde op de andere kunt keren, voordat de dagen dat gij haar belegert, voorbij zijn.
Hunama nakimatna nikhojat alhin kahsea najet naveija nakihei doh thei louna dinga keiman khao janga kakan ding nahi.
9 Ook moet ge tarwe halen en gerst bonen en linzen, gierst en spelt. Doe dat in éne schaal, en bereid daar uw brood van; zolang ge op uw zijde ligt, drie honderd en negentig dagen, moet ge dat eten.
Tun chen lang chule suhlou chang, sakol chang, bechang, bekan chang, butun le kolbutun kilah in lang hiche ho chu bel khat sunga hal khomin. Hiche ho chu ni jathum le somko napang lang khat a nalupna phat sunga din changlhah in kisem in.
10 Het voedsel, dat ge eet, moet ge wegen: twintig sikkel per dag moogt ge op vastgestelde tijden gebruiken.
Hiche neh leh chah chu ounce get get in tetoh in lang hiche an chu aphat kipe dungjuija nikhatna khatvei bou naneh ding ahi.
11 Ook het water moet ge bij de maat gebruiken: het zesde van een hin moogt ge op vastgestelde tijden drinken.
Hitia chu twi jeng jong atena a kitetoh aphat kitep dung jui'a atena khat bou nadon ding ahi.
12 Ook moet ge een gerstenkoek eten, en die voor hun ogen op mensendrek bakken.
Sakol changa kisem changlhah chu na anneh dinga nakigon ding ahi. Mipihon avet jing laiju changlhah chu mihem ehgoho meiya kitih chunga chu changlhah chu nakana naneh ding ahi.
13 En Jahweh verklaarde: Zó zullen ook de Israëlieten hun onreine spijzen eten onder de volken, waarheen Ik ze ga verstrooien.
Chuti chun, Pakai chun “Keiman kadel mang nao gentile gam'a chu hitobang a hi chang kisuboh ho Israel ten ahin neh diu ahi,” tin aseije.
14 Maar ik zeide: Ach Jahweh, mijn Heer, ik heb mij nog nooit verontreinigd; van gestorven of verscheurde dieren heb ik van mijn jeugd af tot nu toe nooit gegeten; en in mijn mond is nog geen bedorven vlees gekomen!
Hichun keiman, O thaneipen Pakai hiche mihem ehho manga eiki suboh ding hitam? Ajeh chu hibang hint u masangin kana kisuboh kha hih helle. Kaneo laiya kipat tuni chan ganhing damlouva thi ahiloule ganhing dangin athasa jong kane khah hih helle. Danin aphallou sa jong kane khapoi.
15 Toen sprak Hij: Welnu, dan sta Ik u toe, rundermest in plaats van mensendrek te gebruiken; daarop kunt ge uw brood bereiden.
“Ahileh aphai, nangin mihem eh sangin bongeh in kisemiun,” tin Pakaiyin aseije.
16 En Hij sprak tot mij: Mensenkind, Ik ga in Jerusalem de broodstok breken. Ze zullen hun brood bij het gewicht en met bezorgdheid eten, en het water bij de maat en in vertwijfeling drinken,
Hichun aman “Mihem chapa, keiman Jerusalema an kalhahsam sah ding ahi. Hitia chu chingthei tah a kitea chule kicha tah a kine ding ahi. Twi chu avatna kisima kite ding chule mihem hon lungdong tijat pum puma adon diu ahi.
17 opdat ze bij gebrek aan brood en water elkander angstig zullen aanzien, en in hun schuld verkwijnen.
An le twi lhahsam jeh a mihem ho chu khat khat kikicha to tah a kiveto diu chuke a kigimbol nau phatsung chu hitia chu aman lhum diu ahi,” tin aseipeh e.
