< Ezechiël 19 >
1 Ge moet een klaagzang aanheffen over de vorsten van Israël, en
“Além disso, pegue uma lamentação para os príncipes de Israel,
2 zeggen: Wat een prachtleeuwin was uw moeder Onder de leeuwen; Liggend tussen haar jongen, Bracht zij haar welpen groot.
e diga, “O que era sua mãe? Uma leoa. Ela se deitou entre os leões, no meio dos leõezinhos, ela alimentava seus filhotes.
3 Een van haar welpen voedde zij op: Een echte jonge leeuw! Hij leerde zijn prooi zoeken, Mensen verscheurde hij.
She criou uma de suas crias. Ele se tornou um leão jovem. Ele aprendeu a capturar a presa. Ele devorava os homens.
4 Maar men riep volken tegen hem op, En in hun kuil werd hij gevangen; Ze sleurden hem met haken Naar het land van Egypte.
As nações também ouviram falar dele. Ele foi levado no poço deles; e eles o trouxeram com ganchos para a terra do Egito.
5 Toen zij zag, dat haar wachten vergeefs, En haar hoop was vervlogen, Koos zij een van haar welpen, Bestemde hem tot jonge leeuw.
“'Agora, quando ela viu que tinha esperado, e sua esperança foi perdida, então ela pegou outra de suas crias, e fez dele um leão jovem.
6 Met leeuwen ging hij samenleven: Een echte jonge leeuw! Hij leerde zijn prooi zoeken, Mensen verscheurde hij.
Ele subiu e desceu entre os leões. Ele se tornou um leão jovem. Ele aprendeu a capturar a presa. Ele devorava os homens.
7 Hij maakte veel weduwen En ontvolkte hun steden; Het land en zijn bewoners stonden versteld Van zijn dreigend gebrul!
Ele conhecia seus palácios, e colocaram lixo em suas cidades. A terra estava desolada com sua plenitude, por causa do barulho de seu rugido.
8 Maar volken spanden hem strikken Aan alle kanten; Wierpen hun net over hem heen, In hun kuil werd hij gevangen.
Então as nações o atacaram de todos os lados das províncias. Eles espalham sua rede sobre ele. Ele foi levado no poço deles.
9 Ze zetten hem in een kooi, Sleurden hem met haken voor Babels koning, de burchten in, Opdat zijn gebrul niet meer zou worden gehoord Op Israëls bergen.
Eles o colocam em uma gaiola com ganchos, e o trouxe para o rei da Babilônia. Eles o trouxeram para as fortalezas, para que sua voz não seja mais ouvida nas montanhas de Israel.
10 Uw moeder stond als een wingerd In uw wijngaard aan het water geplant; Ze was bloeiend en vruchtbaar Door de rijkdom van water.
“'Sua mãe era como uma videira no seu sangue, plantada junto às águas. Foi frutífero e cheio de ramos em razão de muitas águas.
11 Ze kreeg een krachtige tak Tot konings-schepter, Wiens top zich tot in de wolken verhief, Die opviel door zijn hoogte en talrijke twijgen.
Tinha ramos fortes para os cetros daqueles que governavam. Sua estatura foi exaltada entre os ramos grossos. Eles foram vistos em sua altura com a multiplicidade de seus ramos.
12 Maar in woede werd zij uitgerukt, Op de grond geworpen. Een oostenwind verdroogde haar: Haar vrucht viel af. Haar krachtige tak verdorde: Het vuur verslond hem.
Mas foi arrancado em fúria. Foi atirado ao chão, e o vento leste secou seus frutos. Seus ramos fortes foram quebrados e ressequidos. O fogo os consumiu.
13 Nu staat ze geplant in de steppe, In een streek van dorheid en dorst;
Agora está plantada no deserto, em uma terra seca e sedenta.
14 Er schoot een vlam uit de tak, Die haar ranken en vruchten verteerde. Nu heeft ze geen krachtige tak meer over, Geen konings-schepter meer! Dit is een klaaglied, dat men nog altijd jammert.
O fogo saiu de suas filiais. Ela devorou seus frutos, para que não haja nele um ramo forte para ser um ceptro para governar”. Isto é uma lamentação, e deve ser para uma lamentação”.