Exodus 5

1 Nu gingen Moses en Aäron naar Farao en zeiden: Zo spreekt Jahweh, Israëls God! Laat mijn volk gaan, om Mij ter ere in de woestijn een feest te vieren.

Kalpasan a napasamak dagitoy a banbanag, napan da Moisen ken Aaron kenni Faraon ket kinunada, “Daytoy ti imbaga ni Yahweh, ti Dios iti Israel: 'Palubosam a pumanaw dagiti tattaok, tapno agfiestada para kaniak idiay let-ang.”'

2 Maar Farao antwoordde: Wie is Jahweh wel, dat ik Hem zou gehoorzamen en Israël zou laten vertrekken? Ik ken geen Jahweh, en Israël laat ik niet gaan.

Kinuna ni Faraon, “Siasino ni Yahweh? Apay koma a dumngegak iti timekna ken palubosak a pumanaw ti Israel? Saanko nga am-ammo ni Yahweh; maysa pay, saankonto a palubosan a pumanaw ti Israel.”

3 Zij zeiden: De God der Hebreën is ons verschenen! Wij moeten drie dagreizen ver de woestijn in, om Jahweh, onzen God, een offer te brengen; anders slaat Hij ons met de pest of het zwaard.

Kinunada, “Nakisinnarak kadakami ti Dios dagiti Hebreo. Palubosannakami nga agdaliasat iti tallo-nga aldaw a mapan idiay let-ang ken agidaton kenni Yahweh a Diosmi tapno saan isuna a mangipatulod iti didigra wenno kampilan.”

4 Maar de koning van Egypte sprak tot Moses en Aäron: Waarom houdt gij het volk van zijn werk af? Gaat zelf aan de arbeid.

Ngem kinuna ti ari iti Egipto kadakuada, “Moises ken Aaron, apay nga al-alaenyo dagiti tattao manipud kadagiti trabahoda? Agsublikayo kadagiti trabahoyo.”

5 En Farao ging voort: Er is toch al te veel van dat volk, en nu zoudt ge nog willen, dat ze het werk neerlegden.

Kinunana pay, “Adu itan dagiti Hebreo iti dagatayo, ket paspasardengenyo ida kadagiti trabahoda.”

6 En nog diezelfde dag gaf Farao aan de slavendrijvers en onderbazen het bevel:

Iti dayta met laeng nga aldaw, nangted ni Faraon iti bilin kadagiti kapatas ken mangiturturay kadagiti tattao. Kinunana,

7 Geeft in het vervolg aan het volk geen stro meer, om tichels te maken, zoals tot nu toe; ze moeten het zelf maar bij elkaar gaan zoeken.

“Saan a kasla idi, masapul a saanyon a pulos nga ikkan dagiti tattao iti garami a pagaramidda kadagiti ladrilio. Bay-anyo ida a mapan ken agurnong iti garami para kadakuada.

8 Toch moet ge evenveel tichels van hen blijven eisen, als zij tot nu toe hebben gemaakt, en er niets van laten schieten. Want ze zijn lui; en daarom schreeuwen ze: We willen onzen God een offer brengen.

Nupay kasta, sapulenyo latta kadakuada iti isu met laeng a bilang dagiti ladrilio kas iti sigud nga inaramidda. Saanyo nga awaten ti basbassit, gapu ta nasadutda. Isu nga umaw-awag ken ibagbagada a, 'Palubosannakami a mapan agidaton iti Diosmi.'

9 Voor die mannen moet het werk worden verzwaard; dan zullen ze daarop blijven letten, en niet op leugens.

Nayunanyo pay ti trabaho dagiti lallaki tapno ituloyda daytoy ken saanda a dumngeg kadagiti makaallilaw a sasao.”

10 De slavendrijvers en onderbazen brachten het over aan het volk en zeiden: Zo spreekt Farao! Ik geef u geen stro meer;

Ket rimmuar ngarud dagiti kapatas ken mangiturturay kadagiti tattao ket pinakaamoanda dagiti tattao. Kinunada, “Daytoy ti imbaga ni Faraon: 'Saanakon a pulos a mangted kadakayo iti garami.

11 ge moet het zelf maar gaan halen, waar ge het vindt, maar we laten niets schieten van wat ge moet leveren.

Masapul a dakayo ti mapan ken mangala iti garami iti sadinoman a pakabirukanyo iti daytoy, ngem saanto a makissayan ti trabahoyo.'”

12 Dus moest het volk heel Egypte afzoeken, om strostoppels te verzamelen.

Isu a nagwaras dagiti tattao iti entero a daga ti Egipto tapno agurnong iti garami.

13 Maar de slavendrijvers hielden er aan vast: Ge moet iedere dag evenveel blijven leveren, als toen er nog stro werd gegeven.

Agtultuloy a dagdagdagen dagiti kapatas ida ket kunkunada, “Leppasenyo dagiti trabahoyo, kas idi mait-ited kadakayo ti garami.”

14 De slavendrijvers van Farao ranselden de israëlietische onderbazen af, die ze er voor aansprakelijk hadden gesteld en zeiden: Waarom levert ge nu niet evenveel tichels als vroeger?

Kinabil dagiti kapatas ni Faraon dagiti mangiturturay nga Israelita, dagiti isu met laeng a tattao nga inkabilda a mangimaton kadagiti trabahador. Intultuloy dagiti kapatas a nagsalsaludsod kadakuada, “Apay a saanyo pay a naaramid dagiti amin a ladrilio a naipaaramid kadakayo, uray idi kalman ken ita, kas ti ar-aramidenyo iti napalabas?”

15 De israëlietische onderbazen gingen zich bij Farao beklagen, en zeiden: Waarom laat ge uw dienaars zo behandelen?

Isu a napan dagiti kapatas nga Israelita kenni Faraon ket nagpakaasida kenkuana, kinunada, “Apay a tratratoem iti kastoy a wagas dagiti adipenmo?

16 Uw dienaars wordt geen stro meer gegeven, en toch beveelt men ons evenveel tichels te maken. Uw dienaars worden geranseld, maar het is de schuld van uw eigen volk.

Awanen a pulos ti garami a mait-ited kadagiti adipenmo, ngem ibagbagada latta kadakami nga, 'Agaramid iti ladrilio!' Dakami, dagiti adipenmo, ket makabkabil payen ita, ngem basol met laeng dagiti tattaom.”

17 Maar hij antwoordde: Lui zijt ge, lui! Daarom zegt ge: We moeten aan Jahweh een offer gaan brengen.

Ngem kinuna ni Faraon, “Nasadutkayo! Nasadutkayo! Ibagayo, 'Palubosannakami a mapan agidaton kenni Yahweh.'

18 Vooruit aan het werk! Ge krijgt geen stro, maar hetzelfde aantal stenen zult ge leveren.

Isu nga ita agsublikayo kadagiti trabahoyo. Awanen ti maited kadakayo a garami, ngem masapul nga agaramidkayo latta iti isu met laeng a bilang dagiti ladrilio.”

19 Zo raakten de israëlietische onderbazen in moeilijkheid door het bevel, dat zij het aantal tichels per dag niet mochten verminderen.

Nakita dagiti kapatas nga Israelita nga adda dakkel a parikutda idi naibaga kadakuada, “Masapul a saanyo a kissayan ti bilang dagiti ladrilio.”

20 Toen zij dan ook van Farao weggingen, en Moses en Aäron ontmoetten, die op hen stonden te wachten,

Nasabatda ni Moises ken Aaron, nga agtaktakder iti ruar ti palasio, bayat ti ipapanawda manipud kenni Faraon.

21 zeiden ze hun: Jahweh moge het u vergelden en u straffen; want gij hebt ons gehaat gemaakt bij Farao en zijn dienaars, en hun het zwaard in de hand gedrukt, om ons te vermoorden.

Kinunada kenni Moises ken ni Aaron, “Makitanakayo koma ni Yahweh ket dusaennakayo, ta dakayo ti gapuna a kinaguranakami Faraon ken dagiti adipenna. Nangikabilkayo iti kampilan kadagiti imada tapno patayendakami”

22 Toen wendde Moses zich tot Jahweh en zeide: Heer, waarom hebt Gij dit volk kwaad berokkend; waarom hebt Gij mij eigenlijk gezonden?

Nagsubli ni Moises kenni Yahweh ket kinunana, “Apo, apay a parparigatem dagitoy a tattao? Apay nga imbaonnak?

23 Want van het ogenblik af, dat ik naar Farao ben gegaan, om in uw Naam te spreken, is dit volk er nog slechter aan toe, en Gij hebt uw volk in het geheel niet gered.

Nanipud idi napanak nakisao kenni Faraon iti naganmo, pinarigatna dagitoy a tattao, ket saanmo pulos a winaya-wayaan dagiti tattaom.”