Exodus 4
1 Moses antwoordde: Zie, ze zullen mij niet geloven en niet naar mij luisteren; maar ze zullen zeggen: "Jahweh is u niet verschenen".
Hinlah Mose avel'in akiphin kit in, “Eitahsan lel-u henlang kathusei ngai hih uleh iti tantem? 'Nangma heng'a Pakai akilah kha him him poi' tiu leh iti tantem?”
2 Toen sprak Jahweh tot hem: Wat hebt ge daar in uw hand? Hij antwoordde: Een staf.
Chuin Pakaiyin ajah a, “Nakhut a nachoi chu ipi ham?” tia adoh le, Mosen a donbut in “Tenggol ahi,” ati.
3 Hij sprak: Werp hem op de grond. Hij wierp hem op de grond en de staf werd een slang, waar Moses voor vluchtte.
Pakaiyin ajah a, “Tol'ah seplhan,” ati. Hichun Mosen tenggol chu tol'ah asep lhan, chuin gul ahung kisoh tan! Mose anung chop jeng'in ahi.
4 Maar Jahweh sprak tot Moses: Steek uw hand uit en grijp haar bij de staart. Hij stak zijn hand uit en greep haar vast, en zij werd in zijn hand weer een staf.
Chuin Pakaiyin aheng'a, “nakhut lhangdoh in lang ameiyin man tem'in” ati. Hichun Mosen akhut alhangdoh in aman in ahile, akhut ah kelngoi chinna tenggol ahung kinung soh doh kit tan ahi.
5 Hierdoor zullen zij geloven, dat Jahweh, de God hunner vaderen, de God van Abraham, Isaäk en Jakob, u is verschenen.
Pakaiyin ajah-a, “Hiche melchih nahi nabol ding ahi. Chuteng apu apateu Pathen - Abraham Pathen, Isaac Pathen chuleh Jacob Pathen chu nangma heng'ah akilah mong'e ti ahin tahsan dingu ahi,” ati.
6 Opnieuw sprak Jahweh tot hem: Steek uw hand in uw boezem. Hij stak zijn hand in zijn boezem, maar toen hij ze terugtrok, was zijn hand melaats, en leek wel sneeuw.
Chuin Pakaiyin Mose heng'ah, “Tunna khut chu na pon ah sung nadip a koiyin,” atile, Mose'n jong akhut chu apon ah sung adip a akoiyin, akhut chu alah doh kit a ahile, akhut chu avun aphah in buhbang bangin abang jeng'in ahi.
7 Hij sprak: Steek uw hand opnieuw in uw boezem. Weer stak hij zijn hand in zijn boezem; en toen hij ze er uit trok, zie, daar was ze weer als de rest van zijn lichaam.
Pakaiyin, “Tun nakhut chu napon ah sung nadip'a avel'in koikit tem in,” atin ahi. Hijeh chun Mose in jong akhut chu anung koilut kit in, chuin ala doh kit in ahile atidang bang'in atahsa adamsel tan ahi.
8 Wanneer ze u dan niet willen geloven en aan het eerste teken geen gehoor willen geven, dan zullen ze aan het tweede teken geloven.
Pakaiyin Mose heng'a asei jin, “ijem tia nangma natahsan lou uva chule melchih na masapen jeng'a jong atahsan theilou uva ahile, melchina anichanna a atahsan diu ahi tai.
9 Maar wanneer ze na die beide tekenen nog niet geloven en niet naar u luisteren, neem dan water uit de Nijl, en stort dat op het droge. En het water, dat ge uit de Nijl hebt genomen, zal op het droge in bloed veranderen.
Chule hiche melchih na teni jeng'a jong atahsan thei lou'uva ahile, Nile Vadunga kon in twi themkhat la in lang tolgo laiya sung lhan. Hichu nabol teng, Nile Vadung twi chu tolgo laiya thisan kisoh ding ahi,” ati.
10 Maar Moses sprak tot Jahweh: Ach, Heer, ik ben helemaal niet welbespraakt, ik ben het vroeger nooit geweest, en ben het ook nu nog niet, al hebt Gij tot uw dienaar gesproken; ik ben slechts een stamelaar.
Ahin Mose Pakai heng'a ataovin, “O Pakai, keima thusei them kahipoi. Achesa phat hihen, chule tujeng in jong, kahenga thu nasei nung hijong leh, ka lei a-oh jin, chule kathusei a-ngongkai jie,” ati.
11 Toen sprak Jahweh tot hem: Wie heeft den mens een mond gegeven; wie maakt hem stom of doof, ziende of blind; Ik, Jahweh, niet waar?
Hichun Pakaiyin Mose adong paijin, “Koiham mihem kam sem? Koi ham mihem apaothei ahilou leh apaomo, kho jathei ahilou leh ana ngong, kho muthei ahilou leh micho umsah nadia gellhuh na sem ji? Hichu Keima, na Pakai kahi hilou ham?
12 Ga dus; Ik zal u in het spreken bijstaan en u ingeven, wat ge moet zeggen.
Tun chen! napao doh na chan'a Ka umpi ding, chule na thusei na chan'a Keiman kalamhil ding nahi,” ati.
13 Maar Moses hield aan: Ach Heer, zend toch liever een ander!
Ahinlah Mose avel in Pakai heng'a ataovin, “Pakai, lungset tah in! midang khattou sol tan,” ati.
14 Toen ontstak Jahweh in toorn tegen Moses en sprak: Is uw broeder Aäron, de Leviet, er ook niet? Ik weet, dat hij gemakkelijk spreekt! Zie, hij komt u al tegemoet, en verheugt er zich op, u weer te zien.
Chuin Pakai Mose chung'a alung hang tan, “Aphai,” ati. “Na sopipa Levi mi Aaron um'a hilou ham? Aman lei kileh pel'in thu aseitheiye ti keiman kahei. Chule vetan! Tun nang toh kimuto ding in ahung tai. Nang toh kimu ding lung thanop na'a dim ahi,” ati.
15 Tot hem zult ge spreken, en hem de woorden in de mond leggen; Ik zal u bijstaan, u en hem, als ge moet spreken, en u beiden ingeven wat ge moet doen.
Ama chu houlim pin lang, thuho hi akamsung'a mop in. Keiman napao doh na chan lhon'a ka umpi ding, na ni lhon'a nathilbol nachan lhon'a nalamhil lhon nang'e, ati.
16 Hij zal voor u het woord tot het volk richten; hij zal uw tolk, en gij zult zijn God zijn.
“Aaron hi nangma ding'a miho lah a thuseija pang ding ahi. Nangma ding'a nakam sung'a pang ding chule ama ding'a nangma hi Pathen khel'a na din ding, aman ipi asei ding nahil ding ahi,” ati.
17 Neem deze staf met u mee, om er de tekenen mee te verrichten.
Na kelngoi tenggol hi kichoiyin lang, melchih na bol ding'a ka thumop chengse bol nading'in mang chan,” ati.
18 Toen ging Moses naar zijn schoonvader Jitro terug en zei tot hem: Ik zou naar mijn broeders in Egypte terug willen keren, om te zien, of ze nog in leven zijn. En Jitro gaf Moses ten antwoord: Ga in vrede!
Hijeh chun Mose in lam anu-pa-pa Jethro heng lam'a akile tan ahi. “Lungset tah in kasopi ho heng lam Egypt gam'a kile tange,” tin Mosen aseiyin, “Hing nalaiyu hinauvam tijong hepha lou kahi,” ati in ahile, Jethro in “lungmong in chen,” tin adonbut in ahi.
19 Jahweh sprak tot Moses in Midjan: Trek op, en keer terug naar Egypte; want allen, die u naar het leven stonden, zijn dood.
Mose in Median adalhah masang'in Pakaiyin aheng'a aseiyin, “Egypt a kile tan, ijeh-inem itileh nangma nathat nom ho abonchauvin athi gam tauve,” ati.
20 Moses nam dus zijn vrouw en zijn zonen, zette ze op ezels, en keerde naar het land van Egypte terug, Moses nam ook de staf van God met zich mee.
Hijeh chun Mose in ajinu leh achate akipuiyin, sangan chunga atousah in, chuin Egypt gam'a akile tauvin ahi. Akhut a Pathen tenggol chu achoiyin ahi.
21 En Jahweh sprak tot Moses: Wanneer ge teruggekeerd zijt in Egypte, zorg er dan voor, alle wonderen, waartoe Ik u de macht heb gegeven, ten aanschouwen van Farao te verrichten. Maar Ik zal zijn hart verharden, zodat hij het volk niet laat gaan.
Pakaiyin Mose heng'a aseiyin, “Egypt gamsung nalelhun teng, Pharaoh henga chen lang keiman bol ding'a thuneina kapeh bang'in thil kidang ho jouse abonchan gabol'in, ati. Ahinlah Keiman alungthim kasuh tah ding chuteng miho chedoh ding aphal lou ding ahi.”
22 Dan moet gij tot Farao zeggen: Zo spreekt Jahweh! Israël is mijn eerstgeboren zoon!
“Chuteng nangman aheng'a nasei ding, “Hiche hi Pakai thusei ahiye: Israel hi keima chapa peng masapen ahi.”
23 Ik heb u gezegd: Laat mijn zoon gaan, om Mij te vereren. Ge hebt geweigerd, hem te laten vertrekken; daarom dood Ik uw zoon, uw eerstgeborene!
Keiman thu kapeh nahi, “Ka chapa soldoh tan, chuti leh aman keima eihou thei ding ahi.”'Ahivanga nangman nah sah louva na koi jeh in, tua hi keiman nang chapa amasapen katha ding ahi tai!”' ati.
24 Terwijl hij onderweg in een nachtverblijf toefde, zocht Jahweh hem op, en wilde hem doden.
Egypt gam ajot laiyun Mose leh a insung mite jan geh din ngahmun khat'a akinga tauvin, Pakaiyin amapa chu akimaitopin, amapa chu atha pai ding ahitai.
25 Maar Sippora nam een scherpe steen, en sneed de voorhuid van haar zoon af; zij raakte Moses’ voeten daarmee aan, en sprak: Een bloedige bruidegom zijt ge mij.
Amavang Mose jinu Zipporah, in songiel chem alan achapa chep atan peh in ahi. Amanun chep chu amapa keng atohkhah sah in hiti hin aseiye, “Tua hi nangma hiche thisan jal'a kei dia moulang nahitai,” ati.
26 Toen liet Jahweh hem met rust. Zij had immers bedoeld: een bloedige bruidegom door de besnijdenis.
(Amanun “thisan jal'a moulang” tia asei chu chep tan chu aseina ahi.) Chujou chun Pakaiyin amapa chu adalhatai.
27 Intussen had Jahweh tot Aäron gesproken: Ga Moses in de woestijn tegemoet. Hij ging dus op weg, ontmoette hem bij de berg van God en kuste hem.
Tun Pakaiyin Aaron henga, “Mose kimupi din Gamthip lam'a khun chedoh in,” ati. Hijeh chun Aaron Pathen molsang lam'a achen Mose aga kimupi in, a angkoiyin ahi.
28 En Moses deelde Aäron de hele opdracht van Jahweh mee en alle tekenen, die Hij hem bevolen had te verrichten.
Hichun Mose in jong Aaron jah a Pakaiyin sei dinga athupeh jouse ajah a asei peh tan ahi. Chule bol dinga athupeh thil kidang melchih naho chung chang ho chu aseipeh tan ahi.
29 Daarop gingen Moses en Aäron verder en riepen al de oudsten van de Israëlieten bijeen.
Chuin Mose le Aaron Egypt gam ahung kile lhon'in Israel upa jouse abonchan akoukhom lhon tan ahi.
30 Aäron verkondigde alles wat Jahweh tot Moses gesproken had, en Moses verrichtte de tekenen voor de ogen van het volk.
Aaron in Pakaiyin Mose athumop chengse chu abonchan amaho jah a aseipeh soh keiyin, Chule Mose in melchihna thil kidang hochu aheng uvah abol in avetsah soh kei uve.
31 Het volk geloofde; en toen zij hoorden, dat Jahweh de kinderen Israëls had bedacht, en hun ellende had aanschouwd, wierpen zij zich op de knieën en bogen zich ter aarde.
Hichun Israel miten Mose leh Aaron chu Pathen in ahin sol mong ahi ti atahsan tauve. Pakaiyin amaho chung chang agelkhoh in agim hesoh nau amu taiti ajahdoh phat un, abohkhup uvin ahou tauvin ahi.
