Exodus 14
1 Nu sprak Jahweh tot Moses:
BAWIPA nihai,
2 Zeg de kinderen Israëls, dat zij van richting veranderen en zich moeten legeren bij Pi-Hachirot, tussen Migdol en de zee; bij de zee recht tegenover Baal-Sefon moet ge uw legerplaats opslaan.
Isarelnaw ban teh Pihahiroth khopui teng, Migedan khopui hoi tuipui rahak, Baalazephon khopui hmalah rim tuk hanlah dei pouh.
3 Dan zal Farao denken, dat de Israëlieten in het land zijn verdwaald en in de woestijn zijn blijven steken.
Bangkongtetpawiteh, Faro siangpahrang ni Isarelnaw teh khikpacu awh toe. Ramke um lam awm hoeh toe telah ati han.
4 En Ik zal het hart van Farao verharden, zodat hij hen achterna zal zetten. Dan zal Ik mijn heerlijkheid tonen aan Farao en heel zijn legermacht, en de Egyptenaren zullen weten, dat Ik Jahweh ben. Zo deden ze dan.
Kai ni hai Faro e lungthin ka pata sak vaiteh, ahni ni Isarelnaw a pâlei han. Kai teh BAWIPA doeh tie Izipnaw ni a panue nahanlah hote siangpahrang hoi a ransanaw lahoi ka bawilennae a kamnue han telah Mosi koe atipouh e patetlah ahnimanaw ni a sak awh.
5 Toen dan ook aan den koning van Egypte werd bericht, dat het volk was gevlucht, sloeg de stemming van Farao en zijn hovelingen jegens het volk om, en ze dachten: Wat hebben we toch gedaan, dat we Israël uit onze dienst hebben laten wegtrekken?
Hote taminaw a yawng e kong Izip siangpahrang koe a thai sak awh navah, ahni koehoi a sannaw e lungthin bout a kamlang teh, maimouh ni hettelah sak awh teh Isarelnaw hah maimae thawtawknae koehoi bangkongmaw a hlout awh han telah ati awh.
6 Hij liet zijn wagen inspannen, riep zijn krijgsvolk op,
Hat navah, Siangpahrang ni rangleng coungkacoe a rakueng teh a taminaw hah akaw.
7 en nam zes honderd van de beste strijdwagens, behalve de overige wagens van Egypte, alle met de dapperste strijders bezet.
Rangleng kahawi e cum taruk touh hoi Izip marangransanaw pueng hoi cungtalah, bawinaw pueng haiyah a ceikhai.
8 Want Jahweh had het hart van Farao, den koning van Egypte, verhard, zodat hij de Israëlieten achtervolgde, ofschoon de kinderen Israëls waren vertrokken onder de schutse van een machtige hand.
BAWIPA ni Faro e lungthin bout a pata sak dawkvah, ahni ni Isarelnaw hah a pâlei awh. Hat ei, Isarelnaw teh kut dâw laihoi a cei awh.
9 De Egyptenaren joegen hen na met al de paarden en wagens van Farao, met zijn ruiters en leger, en bereikten hen, terwijl ze nog aan de zee waren gelegerd bij Pi-Hachirot, tegenover Baal-Sefon.
Hottelah, Faro siangpahrang e marangransanaw, rangleng ransanaw hoi Izip taminaw ni a pâlei awh teh, Pihahuroth khopui teng, Baalazephon khopui hmalah tuipui rai lah rim ka tuk e Isarelnaw hah a pha awh.
10 Toen Farao zo dicht was genaderd, en de Israëlieten hun ogen opsloegen, zagen zij ineens de Egyptenaren achter zich aan. Nu werden de kinderen Israëls zeer beangst, riepen Jahweh aan,
Faro ni a hnai nah Isarelnaw ni a khet awh teh Izipnaw ni pâlei e a hmu awh navah, pueng hoi a taki awh dawkvah BAWIPA koe a hramki awh.
11 en zeiden tot Moses: Waren er in Egypte geen graven genoeg, dat ge ons hebt meegenomen, om te sterven in de woestijn? Wat hebt ge gedaan, met ons uit Egypte weg te voeren!
Mosi koe hai, Izip ram dawk phuenmon ao hoeh dawkvah maw, hi ramke um due hanlah kaimouh na hrawi awh. Kaimouh koe hettelah na sak teh, Izip ram hoi bangkong na hrawi awh.
12 Hebben we u al niet in Egypte gezegd: Laat ons met rust! We willen de Egyptenaren blijven dienen; want het is beter, de Egyptenaren te dienen, dan te sterven in de woestijn.
Kaimouh teh Izipnaw koe san lah kaawm awh yawkaw nei telah Izip ram vah ka dei awh navah, hete hno khet laihoi ka dei awh hoeh na maw. Kaimouh hete kahrawngum due hlak teh Izipnaw koe san lah o e heh ahawihnawn telah ati awh.
13 Maar Moses sprak tot het volk: Weest maar niet bang; blijft staan en ge zult de hulp van Jahweh ondervinden, die Hij u heden verleent. Waarachtig, de Egyptenaren, die ge op het ogenblik ziet, zult ge nooit meer zien, in der eeuwigheid niet!
Mosi ni taket awh hanh. Lungmawngcalah awm awh. BAWIPA ni sahnin nangmouh hanlah rungngangnae a sak hane hah khenhaw. Sahnin nangmouh ni na hmu e Izipnaw heh bout na hmawt awh mahoeh toe.
14 Jahweh zal voor u strijden; gij kunt rustig toeschouwen.
BAWIPA ni taran na tuk pouh han. Nangmanaw teh lungmawngcalah na o awh han telah taminaw koe a dei pouh.
15 Nu sprak Jahweh tot Moses: Wat roept ge tot Mij? Beveel de Israëlieten, op te breken!
BAWIPA ni bangkongmaw KAI na kaw awh. Isarelnaw hmalah cei hanlah dei pouh.
16 Steek uw staf in de hoogte, strek uw hand uit over de zee en splijt haar in tweeën, zodat de kinderen Israëls droogvoets door de zee kunnen gaan.
Nang ni sonron na kut hoi tuipui van lah dâw nateh tuipui kâphi sak. Isarelnaw ni tui lungui, talai kaphui dawk a cei awh han.
17 Zie, Ik zal het hart der Egyptenaren verharden, zodat ze achter hen aan zullen trekken; dan zal Ik mijn heerlijkheid tonen aan Farao en zijn legermacht, aan zijn wagens en ruiters.
KAI ni Izipnaw e a lungthin ka pata sak vaiteh, ahnimouh ni na pâlei awh han. Faro siangpahrang hoi a bawinaw, marang, marangransanaw lahoi ka lentoenae a kamnue han.
18 En wanneer Ik mijn heerlijkheid aan Farao, zijn wagens en ruiters getoond heb, zullen de Egyptenaren weten, dat Ik Jahweh ben!
Hottelah, Faro siangpahrang hoi a marang, marangransanaw lahoi ka lentoenae a kamnue toteh, kai teh BAWIPA doeh tie hah Izipnaw ni a panue awh han telah Mosi koe a dei pouh.
19 Toen veranderde de engel Gods, die het leger van Israël vooruitging, van plaats, en stelde zich achter hen; de wolkkolom verliet de plaats aan hun spits en ging achter hen staan.
Hat navah, Isarelnaw e hmalah ka cet e Cathut e kalvantami ni a hnuk a pâlei teh, tâmai khom teh ahnimae hmalah hoi hnuklah a kampuen teh a kangdue.
20 Zo stond de wolk tussen het leger der Egyptenaren en dat van Israël in: aan de ene kant was zij donker, aan de andere kant verlichtte zij de nacht, zodat gedurende de hele nacht de een den ander niet kon naderen.
Hottelah, Izip ransanaw hoi Isarel ransanaw rahak a pha nah, Izipnaw koe kahmawt sak e tâmai lah ao teh, Isarelnaw koe teh angnae ka poe dawkvah karum tuettuet buet touh hoi buet touh kâhnai thai awh hoeh.
21 Nu strekte Moses zijn hand uit over de zee. En Jahweh wierp de zee terug door een sterke oostenwind, die de hele nacht bleef waaien. Hij maakte de zee droog land; want de wateren waren in tweeën gespleten.
Mosi ni tuipui lathueng a kut a dâw nah karum tuettuet BAWIPA ni Kanîtholae kahlî katang hoi tuipui hah hnuklah a pâban teh talai rem a phui sak.
22 En de kinderen Israëls trokken droogvoets midden door de zee, daar de wateren aan hun rechter en hun linkerzij als een muur bleven staan.
Isarelnaw ni tuipui lungui talai dawk a cei awh teh, tui teh ahnimae avoilah aranglah talung tapang patetlah ao.
23 De Egyptenaren joegen hen na, en alle paarden van Farao met zijn wagens en ruiters trokken achter hen aan naar het midden der zee.
Izipnaw, Faro siangpahrang ni a hrawi e marang, marangransanaw teh tuipui lungui a kâen awh.
24 Maar in de morgenstond wierp Jahweh in de vuur en wolkkolom een blik op het leger der Egyptenaren: Hij bracht het leger der Egyptenaren in verwarring,
Amom vah BAWIPA ni Izip ransanaw hah hmaikhom hoi tâmai dawk hoi a khet teh a tarawk.
25 liet de raderen van hun wagens aflopen, en vertraagde hun mars. En de Egyptenaren riepen: Laat ons vluchten voor Israël; want Jahweh strijdt voor hen tegen Egypte!
Ahnimae rangleng cei a ru nahanlah a khok a kâhlehlawk sak. Izipnaw ni hai Isarelnaw koehoi yawng awh leih sei, BAWIPA ni Isarelnaw koe lahoi Izip taminaw a tuk, telah ati awh.
26 Nu sprak Jahweh tot Moses: Strek uw hand uit over de zee; dan golven de wateren terug over de Egyptenaren met hun wagens en ruiters.
BAWIPA nihai, tuipui ni Izip taminaw, ranglengnaw, marangransanaw e lathueng vah tip sin hanelah, tupui lathueng na kut dâw atipouh e patetlah,
27 Moses strekte zijn hand uit over het water, en tegen de morgen golfde de zee naar haar oude plaats terug. En toen de Egyptenaren naar de andere kant wilden vluchten, dreef Jahweh ze terug naar het midden der zee;
Khodai toteh Mosi ni tuipui lathueng a kut a dâw teh, tuipui tui teh a thao teh bout a lawng. Izipnaw ni a yawng takhai ei, BAWIPA ni ahnimouh teh tuipui lungui vah a tâkhawng.
28 de wateren stroomden terug en overstelpten al de wagens en ruiters van het leger van Farao, die hen in de zee achtervolgden; geen een bleef er over.
Hottelah, tuipui tui teh bout a lawng teh tuipui dawk a bo toteh, Faro siangpahrang e rangleng, marangransanaw pueng teh muen a ramuk dawkvah buet touh hai hlout awh hoeh.
29 Maar Israëls kinderen waren droogvoets midden door de zee getrokken, daar de wateren aan hun rechter en linkerzij als een muur bleven staan.
Isarelnaw teh tuipui lungui talai kaphui dawk hoi a cei awh teh, tui teh ahnimae avoilah aranglah talung tapang patetlah ao.
30 Zo redde Jahweh Israël op die dag uit de greep van Egypte, en zag Israël de lijken der Egyptenaren op het strand der zee.
Hottelah, BAWIPA ni Isarelnaw teh Izipnaw e kut dawk hoi a rungngang teh tuipui rai lah Izipnaw e ronaw teh a hmu awh.
31 En toen het volk van Israël het machtige wonder aanschouwde, dat Jahweh aan de Egyptenaren had gewrocht, kreeg het ontzag voor Jahweh, en vertrouwde het op Jahweh en op zijn dienaar Moses.
Hottelah, BAWIPA ni Izipnaw koe hno ka len poung a sak e hah Isarelnaw ni a hmu awh navah, BAWIPA hah a taki awh. BAWIPA hoi a san Mosi hah a yuem awh.
