Exodus 14
1 Nu sprak Jahweh tot Moses:
Angraengh mah Mosi khaeah,
2 Zeg de kinderen Israëls, dat zij van richting veranderen en zich moeten legeren bij Pi-Hachirot, tussen Migdol en de zee; bij de zee recht tegenover Baal-Sefon moet ge uw legerplaats opslaan.
Israel kaminawk khaeah, Migdol vangpui hoi tuipui salak, Baal-Zephon vangpui taeng, tuipui taeng Pi-Hahiroth ah amlaem oh loe, tuipui taengah atai o han, thui paeh.
3 Dan zal Farao denken, dat de Israëlieten in het land zijn verdwaald en in de woestijn zijn blijven steken.
Faro mah Israel kaminawk kawng pongah, Nihcae loe saoeng ah raihaih tongh o, praezaek mah pakaa khoep boeh, tiah thui tih.
4 En Ik zal het hart van Farao verharden, zodat hij hen achterna zal zetten. Dan zal Ik mijn heerlijkheid tonen aan Farao en heel zijn legermacht, en de Egyptenaren zullen weten, dat Ik Jahweh ben. Zo deden ze dan.
Faro to palung ka thahsak moe, nihcae ka patomsak let han; toe Faro hoi anih ih misatuh kaminawk nuiah, ka lensawkhaih to kam tuengsak han; to naah Izip kaminawk mah kai loe Angraeng ah ka oh, tito panoek o tih, tiah a naa. To pongah Israel kaminawk mah to tiah sak o.
5 Toen dan ook aan den koning van Egypte werd bericht, dat het volk was gevlucht, sloeg de stemming van Farao en zijn hovelingen jegens het volk om, en ze dachten: Wat hebben we toch gedaan, dat we Israël uit onze dienst hebben laten wegtrekken?
Kaminawk cawnh o boih boeh, tiah Izip siangpahrang khaeah thuih pae o naah, Faro hoi a tamnanawk loe uthaih palungthin to tawnh o moe, kaminawk khaeah, Tikhoe hae tiah na sak o moe, aicae han toksah Israel kaminawk to na tacawt o sak boih loe? tiah a naa o.
6 Hij liet zijn wagen inspannen, riep zijn krijgsvolk op,
To pongah angmah ih hrang leeng to suek coek moe, angmah ih kaminawk to nawnto a caeh haih;
7 en nam zes honderd van de beste strijdwagens, behalve de overige wagens van Egypte, alle met de dapperste strijders bezet.
kahoih koek hrang leeng cumvai tarukto a lak moe, Izip prae ih hrang angthueng kaminawk, misatuh angraengnawk to a kawk.
8 Want Jahweh had het hart van Farao, den koning van Egypte, verhard, zodat hij de Israëlieten achtervolgde, ofschoon de kinderen Israëls waren vertrokken onder de schutse van een machtige hand.
Angraeng mah Izip siangpahrang, Faro ih palung to thahsak pongah, anih mah Israel kaminawk to patom; toe Israel kaminawk loe amoekhaih hoiah caeh o.
9 De Egyptenaren joegen hen na met al de paarden en wagens van Farao, met zijn ruiters en leger, en bereikten hen, terwijl ze nog aan de zee waren gelegerd bij Pi-Hachirot, tegenover Baal-Sefon.
Izip kaminawk, Faro ih hrangnawk hoi hrang leengnawk, hrang angthueng kaminawk hoi misatuh kaminawk mah Israel kaminawk to patom o moe, Bal-Zephon hmaa ih, vapui taeng Pi-Hariroth ah anghak o naah a kae o.
10 Toen Farao zo dicht was genaderd, en de Israëlieten hun ogen opsloegen, zagen zij ineens de Egyptenaren achter zich aan. Nu werden de kinderen Israëls zeer beangst, riepen Jahweh aan,
Israel kaminawk mah doeng o naah, Faro loe anghnai daek ah phak boeh; to naah Izip kaminawk mah nihcae patom boeh, tito panoek o, Israel kaminawk loe paroeai zit o moe, Angraeng khaeah hangh o.
11 en zeiden tot Moses: Waren er in Egypte geen graven genoeg, dat ge ons hebt meegenomen, om te sterven in de woestijn? Wat hebt ge gedaan, met ons uit Egypte weg te voeren!
Israel caanawk mah Mosi khaeah, Izip prae ah taprong om ai pongah maw, duek hanah praezaek ah nang caeh haih? Tipongah hae tiah sak hanah, Izip prae thung hoi nang caeh haih loe?
12 Hebben we u al niet in Egypte gezegd: Laat ons met rust! We willen de Egyptenaren blijven dienen; want het is beter, de Egyptenaren te dienen, dan te sterven in de woestijn.
Izip prae ah, Na caeh o taak ah, kaicae loe Izip kaminawk ih tok to ka sak pae o halat han boeh, tiah kang thuih o na ai maw? Praezaek ah ka duek o pongah loe, Izip kaminawk ih toksak to kaicae han hoih kue, tiah a naa o.
13 Maar Moses sprak tot het volk: Weest maar niet bang; blijft staan en ge zult de hulp van Jahweh ondervinden, die Hij u heden verleent. Waarachtig, de Egyptenaren, die ge op het ogenblik ziet, zult ge nooit meer zien, in der eeuwigheid niet!
Mosi mah kaminawk khaeah, Zii o hmah, kacakah angdoe oh, vaihni ah Angraeng mah nangcae hnuksak han ih, pahlonghaih to khen oh; vaihni ah na hnuk o ih Izip kaminawk loe, dungzan khoek to na hnu o let mak ai boeh.
14 Jahweh zal voor u strijden; gij kunt rustig toeschouwen.
Nangcae loe anghngai o duem ah, Angraeng mah nangcae han misa na tuh pae tih, tiah a naa.
15 Nu sprak Jahweh tot Moses: Wat roept ge tot Mij? Beveel de Israëlieten, op te breken!
To pacoengah Angraeng mah Mosi khaeah, Tipongah kai khaeah na hang o loe? Israel kaminawk khaeah hmabang caeh o poe hanah thui pae oh;
16 Steek uw staf in de hoogte, strek uw hand uit over de zee en splijt haar in tweeën, zodat de kinderen Israëls droogvoets door de zee kunnen gaan.
toe na cunghet to phok tahang ah, tuipui nuiah na ban to payang ah loe, tuipui to pakhoih ah; to naah Israel kaminawk loe tuipui um li ah saoeng baktiah caeh o tih.
17 Zie, Ik zal het hart der Egyptenaren verharden, zodat ze achter hen aan zullen trekken; dan zal Ik mijn heerlijkheid tonen aan Farao en zijn legermacht, aan zijn wagens en ruiters.
Khenah, nihcae mah nangcae patom o hanah, Izip kaminawk to palung ka thahsak han; Faro hoi angmah ih misatuh kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk boih nuiah, ka lensawkhaih to amtueng tih.
18 En wanneer Ik mijn heerlijkheid aan Farao, zijn wagens en ruiters getoond heb, zullen de Egyptenaren weten, dat Ik Jahweh ben!
Faro hoi angmah ih hrang leeng, anih ih hrang angthueng kaminawk nuiah ka lensawkhaih to kam tuengsak naah, Kai loe Angraeng ah ka oh, tito Izip kaminawk mah panoek o tih, tiah a naa.
19 Toen veranderde de engel Gods, die het leger van Israël vooruitging, van plaats, en stelde zich achter hen; de wolkkolom verliet de plaats aan hun spits en ging achter hen staan.
Israel misatuh kaminawk ataihaih hmaa ah kacaeh, Sithaw ih van kami loe amlaem moe, nihcae hnuk ah a caeh; nihcae hmaa ah kacaeh tamai tung doeh nihcae hnukbang ah angdoet sut;
20 Zo stond de wolk tussen het leger der Egyptenaren en dat van Israël in: aan de ene kant was zij donker, aan de andere kant verlichtte zij de nacht, zodat gedurende de hele nacht de een den ander niet kon naderen.
Izip misatuh kaminawk ataihaih ahmuen hoi Israel kaminawk ataihaih ahmuen salakah a caeh; tamai loe maeto hanah vinghaih ah oh moe, maeto hanah loe aanghaih ah oh pongah, nihcae loe aqum puek maeto hoi maeto khaeah caeh o thai ai.
21 Nu strekte Moses zijn hand uit over de zee. En Jahweh wierp de zee terug door een sterke oostenwind, die de hele nacht bleef waaien. Hij maakte de zee droog land; want de wateren waren in tweeën gespleten.
To pacoengah Mosi mah tuipui bangah ban to payangh, to naah Angraeng mah aqum puek ni angyae bang hoiah takhi kaham to songsak, tui to saoeng ah angcoengsak moe, tui to hnetto ah amkhoih.
22 En de kinderen Israëls trokken droogvoets midden door de zee, daar de wateren aan hun rechter en hun linkerzij als een muur bleven staan.
Israel kaminawk loe tuipui um li ah, saoeng ih lam caeh baktih toengah a caeh o; tui loe banqoi bantang im tapang baktiah oh.
23 De Egyptenaren joegen hen na, en alle paarden van Farao met zijn wagens en ruiters trokken achter hen aan naar het midden der zee.
Izip kaminawk loe Faro ih hrang, hrang leeng, hrang angthueng kaminawk hoiah nihcae to patom o moe, tuipui um li ah a caeh o.
24 Maar in de morgenstond wierp Jahweh in de vuur en wolkkolom een blik op het leger der Egyptenaren: Hij bracht het leger der Egyptenaren in verwarring,
Akhawnbang ah loe Angraeng mah tamai hmai thung hoiah Izip misatuh kaminawk to khet tathuk, to naah Izip misatuh kaminawk to raihaih paek.
25 liet de raderen van hun wagens aflopen, en vertraagde hun mars. En de Egyptenaren riepen: Laat ons vluchten voor Israël; want Jahweh strijdt voor hen tegen Egypte!
Hrang leeng caeh thaih han ai ah, hrang leeng khoknawk to angmongsak boih; to naah Izip kaminawk mah, Israel kaminawk khae hoi cawn o ving si boeh; Angraeng mah hae kaminawk hanah Izip kaminawk to misa tuk pae boeh, tiah a thuih o.
26 Nu sprak Jahweh tot Moses: Strek uw hand uit over de zee; dan golven de wateren terug over de Egyptenaren met hun wagens en ruiters.
To naah Angraeng mah Mosi khaeah, Izip kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk nuiah, tui angcuu let moe, khuk hmoek hanah, tuipui nuiah na ban to payangh ah, tiah a naa.
27 Moses strekte zijn hand uit over het water, en tegen de morgen golfde de zee naar haar oude plaats terug. En toen de Egyptenaren naar de andere kant wilden vluchten, dreef Jahweh ze terug naar het midden der zee;
Mosi mah tuipui nuiah a ban to payangh; akhawnbang ah loe tuipui kathuk ah tui to angcuu let; Izip kaminawk loe cawnh o; toe Angraeng mah Izip kaminawk to tuipui um ah uemsak king.
28 de wateren stroomden terug en overstelpten al de wagens en ruiters van het leger van Farao, die hen in de zee achtervolgden; geen een bleef er over.
Tui loe angcuu let moe, Nihcae patom Faro ih misatuh kaminawk, hrang leengnawk hoi hrang angthueng kaminawk to uem boih; kami maeto doeh anghmat o ai.
29 Maar Israëls kinderen waren droogvoets midden door de zee getrokken, daar de wateren aan hun rechter en linkerzij als een muur bleven staan.
Toe Israel kaminawk loe tuipui um li ah saoeng baktiah caeh o poe; tui loe nihcae han banqoi bantang im tapang baktiah oh.
30 Zo redde Jahweh Israël op die dag uit de greep van Egypte, en zag Israël de lijken der Egyptenaren op het strand der zee.
To na niah Angraeng mah Israel kaminawk to Izip kaminawk ih ban thung hoiah pahlong; tuipui taengah kadueh Izip kaminawk ih qok to Israel kaminawk mah hnuk o.
31 En toen het volk van Israël het machtige wonder aanschouwde, dat Jahweh aan de Egyptenaren had gewrocht, kreeg het ontzag voor Jahweh, en vertrouwde het op Jahweh en op zijn dienaar Moses.
Izip kaminawk nuiah Angraeng mah kalen parai toksakhaih to amtuengsak, tito Israel kaminawk mah hnuk o naah, Angraeng to zit o moe, Angraeng hoi a tamna Mosi nuiah tanghaih to tawnh o.
